Her kafadan bir ses çıkıyor, herkes birilerine suç buluyor. Kimisi Hükümeti eleştiriyor, Kimi işçiyi bazıları da basını! Ancak unuttuğumuz bir şey var “SEYDİŞEHİR İÇİN BİZ NE YAPTIK” hangimiz bu soruyu kendimize sorduk.

Birilerini suçlayarak işin içinden sıyrılmak o kadar kolay ki bu ilçede aylarca bir şeylerin mücadelesi verildi. Hatta aylarca demek doğru değil yıllarca, çünkü Seydişehir Eti Alüminyumun özelleştirilmesi daha önceki hükümet tarafından kabul edilmiş ancak konulan kesin tavırlar sonrası gündeme getirilememişti.

Peki ne oldu da Seydişehir bu kez tavrını koyamadı. Aslında cevabı çok basit bu ilçenin ekonomisinin can damarı olan işçilerin aldıkları maaşlara göz dikilmesi. Özelleştirme dönemi ilçedeki en büyükten tutunda en küçüğe kadar bir çok esnaf özelleştirmeye destek verdi.

Halk bir gün çıkıp da işçinin yanında yer alarak destek vermedi. Şimdi esnaf kan ağlıyor kredilerle ayakta durmaya çalışıyor, Evladımız iş bulacak diyen insanların çocukları aynı işsiz geziyor. Özelleştirme iyi oldu diye kimse kendini kandırmasın, birçoğundan duyduk işçilere iyi oldu sürünsünler şeklinde sözleri ancak işçi tanıdıklarımızla konuştuğumuz zaman hepsi işlerinden o kadar memnunlar ki yani sizin anlayacağınız yine olan Seydişehir’e oldu.

Şimdi bu yazıyı okuyanların ellerini vicdanlarına götürerek ‘ Acaba Seydişehir’i kurtarmak için ben ne yaptım’ diye kendilerine sormalarını istiyorum. Vereceğiniz cevapları da yazının altına yorum olarak bekliyorum. Bakalım mangalda kül bırakmayan Ben Seydişehir’i, Seydişehirliyi düşünüyorum diye haberleri yorumlarla dolduran arkadaşlarımızdan gelen cevaplar ne olacak.