Yozgat'ın Çekerek ilçesine bağlı bir köyde yaşayan 26 kişi 1987 yılında çalışmak için gittikleri İstanbul'daki bir fabrikada ''silikozis'' hastalığına yakalandı.

Hastalık nedeniyle köylerine dönen 26 kişiden 14'ü yaşam mücadelesini kaybetti. Hayatta kalan 12'si ise ölümü bekliyor.

1987 yılında Yozgat'ın Çekerek ilçesine bağlı Koyunculu köyünde yaşayan 26 kişi, gurbette buldukları bir iş için yola çıktı. İstanbul Pendik'te bulunan bir fabrikada, cam üretiminde kullanılmak üzere taş öğüten kuvars değirmenlerinde çalışan 26 kişi, ailelerine ekmek parası göndermek için ter döktü.

TOZ CİĞERE YAPIŞIYOR

Çalıştıkları ortamda soludukları kum ve tozların etkisiyle yaklaşık 1 yıl içinde rahatsızlanmaya başlayan işçiler, hastaneye gittiklerinde ''silikozis'' teşhisi konuldu. Doktorlar, cam üretiminde kullanılan tozların solunması ve ciğerlere yapışması ile akciğer suyunun emildiğini belirterek, ölümün kaçınılmaz olduğu bu hastalık nedeniyle işçilerin büyük bir bölümüne ''çalışamaz'' raporu verdi. ''Çöl akciğer hastalığı'' adı da verilen bu rahatsızlık sonrası işçilerin bir bölümü çok geçmeden hayatını kaybetmeye başladı.

Kimileri ise köylerine dönerek, tedavi olmanın yollarını aradı. Fabrikada hastalığa yakalananların büyük çoğunluğunun öldüğünü belirten Ömer Ölmez (46), kendisinin ve yaşama tutunmaya çalışan arkadaşlarının sosyal güvencesinin bulunmadığını belirtti. Ölmez, gittiği sağlık kuruluşlarından kendisine yüzde 87 oranında ''çalışamaz durumdadır'' diye rapor verildiğini vurgulayarak şöyle konuştu:

SOSYAL GÜVENCELERİ YOK

''Bugüne kadar hastalık yüzünden 14 arkadaşımızı kaybettik. 12 kişi hayatta kaldık ama kısa süreli çalıştığımız için sosyal güvencemiz yok. Sosyal güvenlik kapsamına alınmak için çalmadığımız kapı kalmadı. Ancak, fabrikanın kapanmış olması nedeniyle kayıtlara ulaşılamadığı ileri sürülüyor, sosyal güvenlik kapsamına alınmıyoruz. Diğer arkadaşlarımın durumu da aynı.

Hepimizin ailesi var, çocuğu var. Komşularımızın yaptığı yardımlarla geçinmeye çalışıyoruz. Derdimize birilerinin derman olmasını bekliyoruz.'' Ömer Ölmez'in eşi Dönüş Ölmez de 2 çocuklarının bulunduğunu belirterek, evlerinin Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı tarafından yaptırıldığını, çocuklarından birisinin askerde, diğerinin ise okula gittiğini anlattı. Dönüş Ölmez, kocasının görüntüsünün normal olmasına karşılık, sürekli öksürdüğünü, iki, üç adım attığında yorulup, düştüğünü vurguladı.

YARDIMLA AYAKTAYIZ

47 yaşındaki Cafer Akgündüz de İstanbul'da 1.5 yıl çalıştığını ve hastalığa yakalandığını kaydederek, ''Fabrikada 40-50 kişi çalışıyordu. Hepsi hastalandı. Köyümüzden gidenlerden 13'ü o yıllarda ölmüştü, son olarak Kadir Ünal 20 gün önce öldü. Yapılan yardımlarla ayakta kalmaya çalışıyoruz. Ölenler, arkalarında çok sayıda yetim bıraktı'' diye konuştu. Eşi aynı hastalıktan çalışamaz durumda olan Zekiye Buldu ile 69 yaşındaki kaynanası Fatma Buldu da geçim sıkıntısı çektiklerini ifade etti.

iŞTE O KAHREDEN LiSTE

Koyunculu köyünden çalışmak için gittikleri İstanbul'da ''silikosiz'' hastalığına yakalanan Faruk Selvi, İsa Kırlı, Mustafa Ünlü, Ramazan Erçelik, Ali Öğüt, Dursun Karşı, Satılmış Uslu, Satılmış Uslubüyük, Cengiz Özkan, Fikret Buldu, Gazi Ölmez, Mükremin Ölmez, Şahin Altun 1987 ile 1990 yılları arasında, Kadir Ünalan da bu yıl öldü. Köyde bulunan, Cafer Akgündüz, Ömer Ölmez, Muhittin Kılıçaslan, Bahattin Kılıçaslan, Muzaffer Buldu, Selim Şahin, Zeki Başlamak, Kemal Uslu, Kamil Atik, Mehmet Kırlı, Zeki Orhan, Mustafa Akın ise yaşam mücadelesi veriyor.