Alucra Genel Bilgi

Doğu Karadeniz Bölgesi’nde, Giresun’a bağlı bir ilçe olan Alucra’nın doğusunda Gümüşhane, güneyinde Sivas ve Erzincan, batısında Şebinkarahisar ilçesi, kuzeyinde de Dereli, Espiye ve Tirebolu ilçeleri bulunmaktadır. Giresun’un en geniş ilçesi olan Alucra’nın kuzeyinde Giresun Dağları yer almaktadır. Zengin bir orman örtüsü ile kaplı olan bu dağlar, çok sayıdaki dere ve çayların açtığı vadilerle yarılmıştır. Yaylaları arasında Çakrak, Güllüce ve Akyatak yaylaları önemlidir. İlçenin güneyinde kuzeybatı-kuzeydoğu doğrultusunda Sarıçiçek Dağları bulunmaktadır. İlçe su kaynakları yönünden de oldukça zengin olup, Kelkit Nehri’nin her iki kolu da buradan çıkmaktadır. Bu nehrin en önemli kollarından Avutmuş Deresi de buradaki Gavur Dağlarından kaynaklanır. İlçenin ovalık alanları genellikle bu akarsuların vadi tabanlarındadır. Giresun’a 131 km. uzaklıktaki ilçenin yüzölçümü 1200 km2 olup, toplam nüfusu 18.114’tür.

İlçenin ekonomisi hayvancılığa dayanmaktadır. İlçenin yüksek kesimlerindeki yaylalarda hayvan besiciliği yapılmaktadır. Buna bağlı olarak yağ ve peynir üretilmektedir. Tarımsal üretim oldukça sınırlı olup, buğday, çavdar ve fasulye yetiştirilir. Kelkit vadisinin belirli kesimlerinde elma ve ceviz gibi meyveler yetiştirilir.

Alucra’da ilk yerleşimin Hitit’lere kadar uzandığı sanılmaktadır. MÖ.VIII.yüzyıla ait tümülüsler, o yüzyıldaki yerleşime işaret etmektedir. Hititlerden sonra İskitler, Kimerler, Medler, Persler, Romalılar ve Bizans’lılar bölgeyi hakimiyetleri altına almışlardır. M.S. 391 yılında Orta Asya’dan gelen Kıpçak ve Peçenek Türklerinin istilasına uğrayan Alucra, 60 yıl kadar Türklerin yönetiminde kalmıştır. VII. yüzyılda Maveraünnehir’den gelen Oğuz boyları Çamoluk, Çakmak ve Koman bölgelerine yerleşmişler.

Malazgirt Savaşı’ndan (1071) sonra Alucra ve çevresi Selçuklular tarafından ele geçirilmiştir. Daha sonra Trabzon’da bulunan Danişmendlilerin egemenliğinde kalan yöre, Bizanslılar ve Mengücekler arasında birkaç kez el değiştirmiştir. Akkoyunlular bölgeyi ellerine geçirmiş ancak, Fatih Sultan Mehmet’in Karadeniz seferinden sonra Osmanlı topraklarına katılmıştır. Osmanlı hakimiyeti Otlukbeli Savaşı’ndan sonra kesinleşmiştir. Osmanlı döneminde Celali İsyanlarını Kuyucu Murat paşa bastırmıştır.

Şemseddin Sami, Kâmusü’l Âlâm’da Alucra’dan “Sivas vilayetinin Karahisar-ı Şarki (Şebinkarahisar) sancağına bağlı bir kaza merkezi” olarak tanımlamıştır. 1876’da Mindaval ve Kovanta isimli iki nahiye olarak yönetilmiştir. İlçe merkezi Karabörek, Kemalli ve Koman köylerinde zaman zaman yer değiştirmiş, sonra da bugünkü yerinde kurulmuştur.

I.Dünya Savaşı’nda Mareşal Fevzi Çakmak karargâhını bugünkü Çakmak Köyü’nde kurmuştur. Cumhuriyetin ilanından sonra Şebinkarahisar’ın ilçe olmasından sonra (1933) Alucra da aynı tarihte Giresun’a bağlı bir ilçe konumuna getirilmiştir.

İlçede günümüze gelebilen eserler arasında; MÖ.VIII.yüzyıla tarihlendirilen iki yığma tepeden oluşmuş, 50 m. aralıklı tümülüsler, Arda, Kızlar , Kaledere ve Hacımehmetoğlu Kaleleri, Koman Köyü’ndeki eli mızraklı atlı kabartması, Çakrak Köyü’ndeki iki kilise kalıntısı, ilçe merkezindeki Kamışlı Kilisesi, Sivri Tepesi, Gelin Kaya, İkizler Tepesi, Acısu, Tepesidelik Mağaraları ilçenin doğal güzellikleri arasındadır. Ayrıca Yeşilyurt ve Aktepe köylerinde maden suyu kaynakları bulunmaktadır.

Kenthaber Kültür Kurulu