Aybastılı İzzet
Aybastılı İzzet (1864- 1927)
Halk Şairi. Aybastılı İzzet, Aybastılı Fıtnat’la üvey kardeştir. Mezarı doğduğu yer olan Aybastı’dadır. Arapça, Farsça bilen aruz ve heceyle güzel şiirler yazar. Henüz ele geçmeyen bir Divan’ı bulunduğu sanılan şairin Tıflı’nın yakın arkadaşı olduğu söylenmektedir.
Şiirlerinden Örnekler:
AYBASTI
âhirin handan için dolu kan
Bir yanardağ gibi çıkmakta duhân
Lâl olmuş bülbülün etmiyor efgân
Hâre düşmüş gülüstânın Aybastı
Şair oğlunu son yolculuğuna şu mısralarla uğurluyor:
Eyvâh yavrum! Düştü mü hâke o nazik beden
Soldu mu nûr-ı cemâlin, sustu mu gussa-i dehen
Bir zaman bâkî hayatta, tûti-i dilbâz iken,
Revzâ-i Cennet’te mi pervâz edersin şimdi sen!
Yaşadığı hayatın hakkını vermek isteyen şair, koşma tarzındaki bir şiirinde gönlündeki dalgalanmaları şöyle anlatmaktadır:
Ben derd-i serime ararken derman
Gönül daha beter sevdaya düştü
Derûnum hep dolu kan ile hicran
Meylim bir kâmet-i bâlâya düştü.
