Zahmetli bir el sanatı olan ağaç oymacılığı, fabrikasyon ürünler ve Çin mallarına yenik düşerken, mesleğin son temsilcileri yok olmaya yüz tutan bir mesleği icra etmenin hüznünü yaşıyor.

Ağaç oymacılığı diğer el sanatları gibi dar mekanlara hapsolmuş durumda. Bu sanatın son temsilcileri ekonomik krizlerin etkisiyle miatlarını doldurmayı bekliyor. Bilecik'te bu mesleğin son temsilcisi olan Halil Kösemen, ağaç oymacılığının artık can çekiştiğini söyledi. Gazi Paşa Mahallesi Hamam Sokağı'nda odunluktan bozma sekiz metrekarelik dükkanında ağaç oymacılığı yapan Kösemen, bu meslekte ağacın dantel gibi işlendiğini ifade etti.

Kösemen, artık bu sanatın kaybolmaya yüz tutmuş meslekler arasına girdiğini ve bu sanatın gelecek kuşaklara aktarılması için yetkililerin bir an önce bu konuya el atmalarını istedi. Kösemen, "Bu işten para kazanamıyorum, buranın elektrik parasını dahi ödemekte güçlük çekiyorum. Dükkanımı öğleden sonra açmaktayım. Ben bu sanata aşığım. Bu işi 10 yıldır hobi olarak yapıyorum. Geçmişte oyma sehpa, telefonluklar, tavlalar, rahleler yapıyorduk. Şimdi küçük işlerle uğraşıyoruz. Anahtarlık gibi şeyler yapıyoruz” diye konuştu.

Hediyelik eşya konusunda birtakım teşebbüsleri olduğunu, el sanatları ile uğraşan kişilere belediye tarafından yol güzergahı üzerinde dükkanlar yapılması gerektiğini söyleyen Kösemen, "Yetkililere hem Bilecik’i tanıtalım, hem de bu işi icra edelim diye teklifler götürdük, ama değerlendirilemedi. Son yıllarda el sanatlarının gerilemesinin sebebi para kazanılamaması. Eşyalar satılamıyor. Çin’den, Tayvan’dan kalitesiz ürünler geldi. Emek harcamadan bu iş yapılamaz. Köylerimizde de el sanatları yok oluyor. Merkez Cumalı köyünde mısır saplarından kök boyaları ile rengarek yumurta sepetleri yapılıyordu. Bu sanat artık bitti. Pazaryeri ilçesine bağlı Dereköy’de ağaçtan ağızlık yapılırdı. Bu sanatı devam ettirenler de zor durumda” diye dert yandı.