Halil Edhem ELDEM   (1861-1938) 

Sadrazam İbrahim Edhem Paşa’nın oğludur. İlk ve orta öğrenimini istanbul’da tamamladı. berlin Zürich, Viyana ve bern’de biyoloji ve kimya eğitimi gördü. 1885’te İstanbul’a döndükten sonra çeşitli memurluklarda bulundu. 1892’de Müze-i Hümayun (bugün Arkeoloji Müzeleri) müdürü olan ağabeyi osman hamdi Bey’in yardımcılığına getirildi. 1909-1910 tarihleri arasında İstanbul şehreminliği yaptı. 1910’da Osman hamdi Bey’in ölümü üzerine Sanayi-i Nefise Mektebi ve Müze-i Hümayun müdürlüğü görevlerine atandı. Sanay-i Nefise Mektebi müdürlüğünü 1917’ye kadar sürdürdü. 1931’de İstanbul milletvekili olduğu için müze müdürlüğünden ayrıldı. 

Müze müdürlüğü sırasında 1917’de Eski Şark Eserleri Müzesi açıldı.1914’te Süleymaniye Külliyesi’nde kurulan Evkaf-ı İslamiye Müzesi 1927’de yeniden düzenlenerek Türk ve İslâm Eserleri Müzesi adını aldı. Topkapı Sarayı’nın müze haline getirilmesi çalışmalarını yönetti. 1930’da Türk Tarih Kurumu’nun kurucu üyeleri arasında yer aldı. 1938’de asbaşkan seçildi. 

Tarih-i Osmani Encümeni, Türk tarih Encümeni, istanbul Şehri Muhipleri Cemiyeti ve Sanay-i Nefise Encümeni gibi kurul ve derneklerin üyesi olan Eldem, istanbul’da bir resim ve heykel müzesi kurulması için de çaba harcadı. Bu aöaçla hazırladığı Elvab-ı Nakşiye Koleksiyonu (1924; yb.1970) adlı eser müzenin resim koleksiyonunu tanıtmaktadır. İstanbul müzelerindeki eserlerin kataloglarının hazırlatılması yolunda başarılı çalışmalar yaptı. Arkeoloji ve tarih alanında çoğu makale olarak yayımlanmış incelemeleri bulunan Eldem’in İstanbul’a ait başlıca eserleri şunlardır: Müze-i Hümayun (1905), Das Osmanische Antiken-museum in Konstantinopel (İstanbul’daki Osmanlı Eski Eserler Müzesi, Leipzig, 1909), Topkapı Sarayı (1931) bu kitabın Fransızca çevirisi La Palais de Topcapou (1932), yedikule Hisarı (1932), Camilerimiz (1932), istanbul’da İki İrfan Evi-Alman ce Fransız Enstitüleri ve Bunların neşriyarı (1937).