"Ahval Ve Şeriat"

İçinde yaşadığımız için, zehirli çiçeklerin her gün, biraz daha büyüyüp, bir cengel haline geldiğini –ve Türkiye Cumhuriyetini boğacağını, yok edeceğini pek görmüyoruz… Gazete manşetlerinde “Tehlikenin Farkında mısınız?”diye soruluyor… Binlerce insanımız mitingler yapıyor ve Anıtkabir tavaf ediliyor… Yarın 12 Nisan’da, Ankara’da, Tandoğan meydanında, belki milyonlar toplanacak; “Bağımsızlık ve Milli Egemenlik diye haykıracak – Atatürk’ü imdada çağıracaklar! Orda, onların arasında olmayı çok isterdim. Dostlarıma vekâlet verdim! Ama sonunda netice ne olacak? Düşmanlar “kavi” ve çok!

Cumhuriyetin müseccel düşmanlarıyla ve de maalesef, güya “Atatürkçü” olanlar- veya öyle görünüp sayfalarında ona söz rüşveti verenlerle bırakınız mutabık kalmayı, ortak bir dil konuşmuyoruz… Frekanslarımız ayrı… Ortak paydalar yok edilmiş… Ülkenin her kesiminin arasına nifak ve husumet sokulmuş. Savunma sigortaları gevşetilmiş ve gevşetilmekte… Kaleler birer birer düşüyor! “Ahval ve şerait” 1919’da bile bu kadar vahim değildi. Düşmanlar, hainler işbirlikçiler, belli idi… Böylesine “aydınlar” var idiyse bile sesleri böylesine çıkmazdı… Ve o zamanlar işbirlikçi gazeteler ve yazarlar vardı ama böylesine, etkili bir medya tekeli yoktu… “Müderrisler”(Profesörler) – bir ikisi hariç- , “Darülfünun” talebelerinin kafalarını karıştırmamışlar, zehirlememişlerdi.

VE ŞİMDİ…

Ya şimdi? TC her yanından tehdit edildiği gibi, ta içinden de vurulmakta! Karşımızda, solumuzda, sağımızda, arkamızda ve içimizde, müthiş bir örgütlenme var. PKK/DTP - “Aydınlar” Fethullahçılar – AB – ABD/CIA –Ermeni “ittifakı” var.

TSK

Bunlara karşı son savunma hattımız TSK ama bakın onu da, nasıl, “andıçlarla , Ergenekon soruşturmalarıyla” etkisiz hale getirmeye, yıprandırmaya ve en önemlisi, millet indindeki saygınlığını aşındırmaya çalışıyorlar! Diğer savunma hattımız:”Milliyetçilik” o da adeta “küfürdü”, artık resmen terör suçu oldu! …”Çalışıyorlar” dedim, ama başarılı da oluyorlar.

ALİ Bayramoglu. Geleceğin Genelkurmay Başkanı Orgeneral Ilker Başbuğ’un, “askerin ve devletin temel politik hedefini, karşı devrimle topyekûn mücadele olarak tanımlamasının” demokrasiye karşı asıl sorun sayıyor! .”Aman karnımızdan konuşmaya devam etmeyelim… Bu Otoriter cendereyi kırmak için AK Parti'nin kendisini aşması yetmez, hepimiz kendimizi aşmalıyız,” diyor!

Bir Müzmin ordu düşmanı ve Kürtçü Hasan Cemal ; “Bu ülkede ‘asker sorunu’ çözülmeden, demokrasi ve hukuk sorunu çözülemez” diyebiliyor! …Ve Brüksel'den ahkâm kesen bir kişi de “AB’nin İpine sarılın” Diyor! İhanetin belgeleri çok!

Ve Bağımsız yargıçlar –Anayasa Mahkemesi. Yargıtay ve Danıştay ateş altındalar… Filistin Kurtuluş Örgütünde, terör eğitim görmüş ve şimdi “Milliyetçilikten hazzetmem” diye övünen –APO postacısı, Cengiz Çandar, Yargıtay Başsavcısı Abdurrahman Yalçınkaya’nın iddianamesi, gazete kesitlerinden devşirme, uydurmadır diyebiliyor… O Ulu enginin, Yalçınkaya'yı “AKP aleyhinde dava” açmasını “küstahlık” saydığı gibi!

GENEL MÜFETTİŞLER

Rus yazarı Nıkolaı Gogol’un “Genel Müfettiş” adlı bır piyesi vardı. Küçük bir bürokrat, küçük bır kasabaya gelince, herkes, onu Genel Müfettiş zannederler ve Kasaba birbirine girer. Ayrılınca da, arkasında bir rezillik kalır. Ve Türkiye, sanki bir sömürge kasabasıymış gibi, “AB Genel Müfettişleri- AB Komisyonu Başkanı Barosso ile AB Genişlemeden sorumu Komiseri Olın Rehn geliyor; diye, ne diyecek ne rapor verecek ve ne dayatmalar yapacak diye bir telaştır gidiyor!

Koca Milliyet Gazetesinin Başyazarı Barosso’ya arize yazmış: adeta özür diliyor, kusura bakmayın, Türkiye’nin yeniden tam üyelik yörüngesine girmesine yardım edin diye, adeta yalvarıyor… Kimse, bu adamların, bu hakkı bu cüreti nerden aldıklarını, evsaflarını, Türkiye tarihi hakkındaki bilgilerini sormuyor!

HADİ ULUENGİN

Brüksel’den, "erkek arkadaşının" yanından ahkâm kesen, Yargıtay Başsavcısına AKP’yi kapatma davasını açtığı için küstahlıkla suçlayan Hadi Uluengin “AB'nin İpine sarılın” diyor. Bilmem, kendisi neye sarılıyor, ama “o ip" dediği, Hint fakirlerinin flüt çalınca havaya kalkan ipi gibi. AB çalınca kalkar ama sonunda flüt sesi kesilince yere dolanır… Başımıza dolalı kalır!

Biz AB’nin o kaygan ipine değil, Allahın, milletimizin ve ordumuzun ipine sarılmalıyız… İsterseniz beni de “darbe” tellallığı yapmakla suçlasınlar – en az “eşkıya kadar” cesur olmaya mecburum… Önceki askeri müdahaleler yapıldıktan sonra olanlar yanlıştı ama kimse pek hatırlamıyor, ya yapılmasalardı, Türkiye bugün nerede olurdu- ve bundan sonra, nerede olacak?

Bu konu bitmez – Ahval ve Şerait böyle devam ettikçe TC nin düşmanlarını teşhir etmeye devam edeceğim. Biz TC’ni Brüksel’de bulmadık! ***