Atatürk Ne Yapardı?
“Mustafa” filmiyle Mustafa Kemal Atatürk’ü yanlış anladığını, hatta hiç anlamadığını kanıtlayan Can Dündar dostumuz, “Barış cesurların işidir” diyor. Herhalde “açılım”ın ilk perdesinde yaşanılan rezaletin son perdesi münasebetiyle... Mustafa Kemal, Kurtuluş Savaşı'nda zaferi kazandıktan sonra mağlup Yunanistan’la barış açılımı yapmıştı. Bu “medeni cesaret” ve alî cenaplığı, Yunan Bayrağını çiğnememesi gibi O’nun büyüklüğü idi... Ama O’nun bu “cesaretini” bugüne ve iktidarın aymaz, pervasız cesaretine benzetmek, kökünden yanlış. Koşullar aynı değil ve “açılımın” komutanları “Mustafa Kemal” değiller...
ATATÜRK YAŞASAYDI
Atatürk yaşasaydı, aynı koşullarda ne yapardı?
Benim itiyadımdır, ülkenin problemleri hususunda “Atatürk yaşasaydı, ne yapardı?” diye düşünürüm... Ve bugünlerde, Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ü anarken ve ararken hep bu soruyu soruyorum; Atatürk, “Kürt Sorunu” hususunda ne yapardı... “Açılım” konusunda ne der, ne yapardı?
Önce, Atatürk yaşasaydı, bütün bu olanlar kesinlikle olamazdı... Çankaya’ya Abdullah Gül çıkamazdı... Atatürk, Erdoğan’ı Başbakan yapmazdı. Türkiye Cumhuriyeti AB’nin, ABD’nin emrine, yörüngesine girmezdi! Böylesine “aydınlar”, yazarlar, yalakalar seslerini çıkaramazlardı... Türk Ordusuna ve komutanlarına saldırmaya cesaret edemezlerdi!! Onurlu Türk askerleri, gerçek aydın profesörler hoyratça derdest edilip yargılanmazlardı...
Türkiye’yi bölmeye kimse cesaret edemezdi. Bölücüler inlerinden başlarını çıkarınca, yabancılardan icazet beklemeden başları ezilirdi! Diyarbakır ve Habur’da yaşananlar hayal bile edilemezdi...
“Kürt Sorunu” filan olmazdı... Kimse hatta Başbakan bile, Türk kimliğini “Türkiye Türklerindir” gerçeğini tartışmaya cesaret edemezdi. Bunlar devletin temelleriydi!
“Türk dili” Kürtçe saldırsına uğramaz, eğitim birliğinin delinmesi düşünülemezdi... “İmam Hatip Okulları”, “Milli” eğitimin mihrakı olamazdı!
Ve ne içeriden ne de dışarıdan, O’nun heykellerini yıkmayı, resimlerini kaldırmayı kimse düşünemezdi bile.. Bu heykeller O’nun emriyle yapılmamıştı, bütün duvarlara resimleri de talimatla asılmamıştı. Ama Türk milletine bu öneriler yapılmış olsa, önce millet feveran ederdi!
Ama Atatürk dahiyane öngörüşü ile bütün bu olacakları görmüş, “Gençliğe hitabesinde” ifade etmişti.. Kurduğu Cumhuriyeti Türk Gençliğine emanet etmiş ve fakat ne acıdır ki gün gelecek bir takım sözde aydın hocaların, kendilerine emanet edilen gençlerin beyinlerini yıkayacaklarını tahmin edememişti!
Atatürk, evet tek adamdı ama, kendisine ‘Siz diktatör müsünüz’ diye soran Amerikalı gazeteci Dorothy Thompson’a söylediği gibi “demokrasiyi” dikte etti.
Bugün, O’na her zamandan fazla ihtiyacımız var... Ama korkarım Atatürk Anıtkabir’inden başını çıkarsa, birileri o’nu tutuklayıp Silivri’ye götürmeye
çalışırlar... Düşünceleri orada yargılanıyor.***
yarınlar aydınlık olacak IP: 88.231.94.xxx Tarih : 27.10.2009 23:55:51
Bugün, sönen bir ampülün sonucunda yaktığımız 70 milyon mum ile, Türk vatandaşı olarak hepimiz bir ATATÜRKÜZ
cansu osemen IP: 85.98.51.xxx Tarih : 27.10.2009 14:21:21
Sn.KILIÇ, Atam, iyi ki bu günleri görmedi. İyi ki görmedi. Kahrından binlerce kez ölürdü.. Atatürk erken yaşta vefat etti. Öldüğünde 50'li yaşlardaydı.. Eğer 80 yaşına kadar yaşasaydı, 25 yıl daha bu ülkeyi sağlam temellere oturtup öyle giderdi bu dünyadan. Bir şeyler yarım kaldı öldüğünde.. Ama ancak bir Mustafa Kemal yetebildi bu ülkeyi düşmandan temizlemeye, cumhuriyeti kurmaya, devrimleri yapmaya.. Bir can bu kadar dayanabildi bu yükü taşımaya. Sonrası için bir Mustafa Kemal daha gerekti, Osmanlı'dan sıyrılıp Türkiye olabilmek için. Halbuki, Mustafa Kemaller çoktu bu ülkede, güvendik ama olmadı. Anladık ki, tek Mustafa Kemal Atatürk varmış...Küçükken okulda şiirler okurduk ve derdik ki; Atam sen rahat uyu.. Artık diyemiyorum bunu..
Gönül Aydemir IP: 85.96.95.xxx Tarih : 28.10.2009 08:55:33
Atatürk yaşasaydı demokratik,laik,sosyal hukuk Devleti yerleşirdi.Kürt-Türk , laik,antilaik gibi ilkel kavramlar olmazdı.Koskoca imparatorluğu Almanlar'ın peşinde yitiren Türk insanı bugün Avrupa'nın pisliğini dökmeye razı olup, horlandığı,cayır cayır yakıldığı ülkelerde kalmaya razı olmazdı.Alo fakir hattı kurulup,insanlarımız kişiliksizleştirilip dilenci durumuna düşürülmezdi.İşsiz güçsüz,geleceksiz,kendisini değersiz gören gençlerimiz bazı ne idüğü belirsiz insanların arkasına düşüp,genç yaşta bir gül gibi soldurulmazdı.Kısacası analarımız ağlamazdı.Can Dündar gibi adamlar da,evrensel ölçekte işler yapmış, gerçek gazetecilerin,gerçek belgeselcilerin yanında adamdan sayılmazdı.