Begel Dağı'ndan gerçekler

Dünyada hiç bir şey sonuna kadar gizli kalmıyor… Hakikatler inatçıdır... “Nice hacının haçı çıktı zîr-i begalde” demişler. Hacılar Begel dağına giderken ihramlarının altından haç çıkınca, aslında da ne oldukları – foyaları ortaya çıkar! anlamında...

Şu sırada, “Kürt sorunu” nasıl çözülür diye çeşitli yöntemler, formüller üretilir ve bazıları da uygulanırken yeni yayımlanan bir kitapta bu konuya ışık tutacak çarpıcı bilgiler var. Kitap, Abdullah Öcalan’ı Kenya’dan Türkiye’ye getiren emekli Albay Atilla Uğur’un “Abdullah Öcalan’ı Nasıl Sorguladım” adıyla yazdığı anılarından oluşuyor (Kaynak Yayınları).

Değerli Albay Uğur, halen Hasdal’da tutuklu ve Ergenekon davasından yargılanmakta. Kenya’da yakalayıp İmralı’ya soktuğu Apo, AKP-MİT-PKK pazarlıkları sonunda affa mazhar ve “Barış” masasında baş müzakereci olarak Devletin muhatabı olacak eşkıya başı!..

Kürt sorunu konusunda ikilem yatıyor. Şimdiye kadar bu konudaki gaflet, ihanet hakkında bildiklerimiz ve yazdıklarımız hem de Apo’nun ağzından kanıtlanıyor... Kimler, hangi Devlet Başkanları, Başbakanlar, İçişleri Bakanları bu konuda gafil davranmışlar?.. Hangileri emanete ihanet etmişler ve hangi yazarlar Apo ile bunlar arasında postacılık yapmışlar?.. Hangileri Apo’nun takdirine ve güvenine mazhar olmuş?.. Ve PKK eşkıyaları, şimdiki BDP’liler hakkında Apo’nun değerlendirmeleri... Hepsi var bu belge kitapta. Hainlerin, gafillerin ve postacıların da adlarıyla sanlarıyla!..

Mesela halen medyada Kürtçülerin muhipleri olarak “barışçı çözüm” diye mangalda kül bırakmayanların asıl yüzleri ve tıynetleri ortaya çıkıyor. Eğer bu adamlar, bu kadınlar Apo’dan iyi not almışlarsa, bu şimdi yazdıklarımın ve önerdiklerimin asıl sebebini açıklamaz mı?

Mesela aynı kişiler şimdi iktidar ile PKK arasındaki pazarlıkları destekliyorlarsa, bunun son yirmi yıldaki gafletin parçası olduğu belli olmuyor mu?.. Bu eşhasın e resmi kişilerin adları sanları kitapta var. Ben de yıllarca yazarım, hatta onlara hain dediğim için hakkımda davalar açılır. Sırası gelmişken hatırlatayım; Apo da kendisine alçak, hain dediğim için beni dava etmişti... Burada bütün isimleri yazmıyorum. Bu kitabı mutlaka okumanız lazım!

Ama şu günlerde medyanın kahramanı olan İbrahim Tatlıses’in PKK’ya maddi yardımda bulunduğu Apo’nun ağzından ortaya çıkıyor... İki taraflı oynadığı da anlaşılıyor... Mehmetçik Vakfı’na da para vermiş!..

***

Tatlı bir sürpriz: Apo, Tansu Çiller’den hoşnut değilmiş!.. Demek ki zamanın Başbakanı Kürt sorununda doğru yapmış...

Aksine, Apo rahmetli Turgut Özal’ı severmiş... Öldüğünde üzülmüş...

Sevdiğine şaşmadım. Özal’ı ben de severdim ve ölünce çok üzülmüştüm ama farklı sebeplerle... Rahmetlinin Kürt sorunu konusundaki düşüncesini kendisinden dinlemiştim. Önce 1984 yılında Apo’nun “gerillaları” Eruh-Şemdinli baskınını yaptıklarında yazlıkta olan Özal “bir avuç çapulcunun işi” diye pek aldırmamıştı. Daha sonra, Cumhurbaşkanı iken Çankaya’daki çalışma odasında bana Orta Doğu haritası önünde hudutları çizerek “Bak Kürt-Türk Federasyonu ne iyi olur” demişti. Ben ses çıkarmayınca da “Demek sen buna taraftar değilsin” deyip konuyu kapatmıştı.

Şimdi bunca yıl sonra döndük dolaştık gafletler ve ihanetler sonu aynı çıkmaza girdik... Albay Uğur’un kitabı gafilleri uyandırır, hainleri uslandırır mı?.. Herhalde Apo’nun sözlerinden şu sırada çıkarılacak dersler ve ibretler var.

Devlet Bahçeli Erdoğan’a “Türk Bayrağını Kandil’deki göndere dik” diyor. İşte asıl gerçek ve gereken de burada... Gaflet ve ihanetlerle daha fazla oyalanmadan ve vakit kaybetmeden! ***