Celal Bayar 125 Yaşında!

Dün 15 Mayıs TC’nin, 3.Cumhurbaşkanı rahmetli Celal Bayar’ın 125. Doğum Yıldönümü idi. Rahmetli 1985’de 102 yaşında, vefat etti.

Celal Bayar Babamın yakın arkadaşı idi. Tanışmaları 1919’da, Babam ve 2 subay arkadaşının Ayvalığa – Anadolu ve Rumeli’de kendiliğinden başlayan “Müdafaa-ı Hukuk” hareketlerinin öncülerinden “Galip Hocaya” –gitmeleriyle başlar! Bana Bayar kendisi anlatmıştı; Üç arkadaş, İttihat ve Terakki’nin “mesul muhasibi” olan Mehmet Celal Bey’den, Orta Asya’dan. Türkiye’yi kurtarmak isteyen Enver Paşa’ya iltihak etmek için yolluk isterler… Galip Hoca (Celal Bey) “Para vereyim, ama siz Sivas’a gidin, Mustafa Kemal’e iltihak edin” der ve onlar da öyle de yaparlar!

Bayar Babamla yakın dost oldu… Mehmet Celal Bey, 1924’de, Mustafa Kemal’in emriyle Türkiye İş Bankasını kurunca, 1960’a kadar Bankanın Yönetim kurulunda kaldı. Evimize sık sık gelirdi. Sonuna kadar da, yakın dost kaldılar!

1946 dan sonra Anakara’da VATAN gazetesi muhabiri iken –itiraf edeyim – yeni kurulan Demokrat Partinin Anakara’daki Genel Merkezinde toplanır “basın ataşeleri” gibi çalışır. Bayar’a Menderes’ e, siyasi gelişmeler hakkında edindiğimiz bilgileri taşırdık… Bayar’ın, Menderes’i yurt gezilerinde de onlara refakat eder gazetelerimize onlar lehinde haberler iletirdik.

O muhalefet yıllarında, Celal Bayar’la beraber, Atatürk Bulvarında, kol kola yürür sohbet ederdik! DP İktidara geldikten sonra, 1959’da Basın Yayın Genel Müdürü tayin edilince, ilk olarak, Florya’m yazlığına gittim ve elini öptüm, duasını aldım!...

MAYIS OLAYLARI

Geçenlerde yazdım: Mayıs ayı her nedense Türk tarihinde önemli, bir ay… 19 Mayıs 1919 Milli Mücadelenin başlangıcı idi! DP 14 Mayıs 1950’de iktidara geldi ve 27 Mayıs 1960 ise milli birliği alt üst etti ve. 15 Mayıs 1883…da Gemlik Umurbeyde doğan Celal Bayar 27 Mayıs’ta Cumhurbaşkanlığından düşürüldü… Hep beraber Yassıada’ya tıkıldık, kader bizi, o “adada” birleştirdi, sözde “Yüksek” ve aslında “Adaleti” olmayan “Mahkeme’nin” huzuruna beraber çıkardı!

Celal Bayar –Kurtuluş Savaşının Galip Hocası- “vatansever, milliyetçi” bir insandı ve bu muameleleri, O “Mahkemenin" verdiği idam hükmünü hak etmemiş, hükmü izzeti nefsine yakıştırmadığı için de, intihar etmeye teşebbüs etmişti!.. 27 Mayıs günü pek güvendiği Muhafız Alayı Komutanı Albay “bizim Osman (Köksal)” tarafından tutuklanırken de intihar etmek istemiş ve tabancasını çıkarmıştı! Tabancayı elinden zorla aldılar-engel oldular!

ANMA

Bayar, dün, Ankara’da Atatürk Kültür ve Dil Tarih Yüksek Kurumu “Atatürk Araştırma Merkezi” tarafından düzenlenen bir “ vefakârlık” töreninde anıldı. Bayar'ın kızı Profesör Dr. Nilüfer Gürsoy ve torunları Emine Gürsoy Naskali ve Akile Gürsoy konuştular, Babalarını –dedelerini anlattılar. Başta, Bayar’ın çok sevdiği 9.Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel ve Kurduğu İş Bankasının bugünkü Genel Müdürü Ersin Özince ve diğerleri, merhumun çeşitli taraflarını, başarılarını dile getirdiler!

Bayar hem Türk Milli Bankacılığın hem milli endüstrinin öncüsüydü!

102 YAŞINA KADAR

Bayar, İdam Hükmü “yaş haddinden kaldırılınca Kayseri Hapishanesinde yattı ve 1964’de tahliye edildi. 26 Ağustos 1985 yılına, 102 yaşına kadar, Çifte Havuzlardaki evinde yaşadı. Ben, o ölene kadar, her fırsatta yanına gittim hem hatıralarını dinledin hem de günün olayları haklındaki isabetli değerlendirmelerini dinledim. Hafızasını ve muhakeme kabiliyetini, sonuna kadar, muhafaza etti…

Büyük bir Devlet adamıydı… Yerini içerde ve dışarıda doldurmuş ve milli onuru korumuş, dünyanın saygısını kazanmıştı… Bayar bugün TC Başkanı olsaydı bugünkü haleflerinin yaptıklarını kesinlikle yapmaz ve irticaya karşı çıkar, yabancıların talimatlarını elinin tersiyle, ret ederdi! : Çünkü O’nun için tek örnek. Mustafa Kemal Atatürk idi! Onu rahmetle, saygıyla anıyorum!

BİR HATTIRA

Anayasa Mahkemesi Başkan Vekili Osman Paksüt’ün takip edilmesinden dolayı hatırladım!

1938’de İsmet İnönü Cumhurbaşkanı olunca rakibi Bayar'ı ve tabii Atatürk’ün yakın çevresini tasfiye etmişti… Evhamlı İnönü –veya yakınları-,Bayar ve arkadaşlarının “darbe” yapmalarından endişe ediyorlar. Onları MAH (MİT’in selefi) ajanlarına takıp ettiriyorlar muhtemelen telefonları dinletiyorlardı. Sıcak bir sonbahar günü; Bayar ve Babam Atatürk Bulvarında yürüyorlar. R. Babam, kendilerini takip eden MAH adamını, eskiden, tanıdığı için, birden arkasına dönüp, “Mehmet “diye sesleniyor… Adam afallıyor ama naçar, yaklaşıyor… Babam da, “Ulan Mehmet -mademki peşimizdesin, al şu paltoları, sen taşı” diyor!