2007 Mayıs’ında, Mustafa Kemal’in halefini, O’nun kutsal mekânında, 7 yıl görev yapacak , TC’nin , 11, Cumhurbaşkanını seçilecek. 1960’dan sonra Cumhurbaşkanı seçimleri – askeri darbe ve müdahalelerin getirdiği sıkıntılar yüzünden, problemli olmuş, ancak, sonunda, ortak sağduyu İle, Devletin başı seçilmişti. Bu kişiler de, Çankaya’da Atatürk’ün ilke ve düşüncelerinden sapmadan, görev yapmışlardı… 

Şimdi, AKP’nin , TBMM ‘de yeni Cumhurbaşkanını, kendi içinden ve ya kandı inanç ve düşüncelerine uygun adaylar arasından, seçebilmesi ihtimali, muhtemel bir rejim bunalımın işareti! Bu bunalımı – seçime daha 11 ay kadar zaman varken, önlemeye çalışmak “acele” etmek değildir… Ülke, bir yıla yakın. Seçimin spekülasyonları ve sıkıntılarıyla yaşayamaz!. …Bu sıkıntıların, nıreakınız siyaset ve toplumda yaratacağı sıkınıtları, ülke ekonomisine ne kadar pahalıya mal olabileceğini, -hatta olduğunu- bilen iş adamlarını bu konuda bir milli mutabakat –uzlaşma aramaları bunun içindir!  Bır erken genel seçimle, bugün. AKP’nin halkın oylarının ancak %30 ‘u ile adeta tek parti yapan sakıncalı TBMM aritmetiğin değişmesiyle AKP dışından adayların çıkması ve Cumhurbaşkanı seçilmesi, belki, mümkün olurdu. Ama gene de, bu konuda sağlıklı bir ulusal mutabakatın oluşabileceği şüphelidir. En radikal köklü çözüm, 9.Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’in önerdiği gibi, geniş bir Anayasa değişikliği ile Cumhurbaşkanlarının halk tarafından seçilmesi r ve bunun mantıki gereği olarak da, Cumhurbaşkanının yetkilerinin arttırılması ve yönetim şeklimin değiştirilmesi olacaktır. 

AKP erken seçime – şimdiki halde ve çok mecbur kalmadıkça - razı olmayacağına göre- bugünkü koşullarda tek çare üzerinde mutabıkı kalınacak bir kişinin Cumhurbaşkanı seçilmesi! Bu kişi nasıl ve kim, olabilir? Üzerinde mutabakata varılabilir mi? İkilem burada!  Gerçi bunu genel bir tanımı Anayasanın 104. maddesinde vardır- ama bu tarif geneldir ve partizan ve sübjektif olarak yorumlanmaya müsaittir.
Şimdiye kadar, bu konuyu kasten göz ardı etmiş ve zamansız saymış olan Başbakan belki de önleyici bir vuruşla, Cumhurbaşkanı olacak kişinin adeta bır nevi robot resmi i çizmiş… “Acele etmeye gerek yok,vakti gelince AKP olarak isimi belirleriz “ diyor yanı adayların ve Cumhurbaşkanının AKP tarafından belirleneceğini yani bır bakıma yeni Cumhurbaşkanın, milletin değil “AKP’nin Cumhurbaşkanı” olacağını AKP çoğulluğu ile peşinen dayatmış oluyor… … 

FOTOĞRAF EKSIK
Erdoğan’ın tarifi robot resim, Buna göre, Cumhurbaşkanı ” ülkede barışa, sevgiye, birliğim beraberliğe, dostluğa zemin hazırlayacak… Bu zemini koordine edecek ve liderlik vasfı bulunan “bir kişi! “ Kendisinin bir vesikalık fotoğrafı eksik. Erdoğan da herhalde bu tarifi kendine yakıştırmış veya aynaya bakarak yapmış. İnsanlar bazı mevkilere gelince, kendileri hakkındaki hayallerini, sanki gerçekmiş gibi düşünüyorlar! İngilizce de bır söz vardı “Güzellik Bakanların gözündedir” derler. Eminim, taraftarları bu tarifinde Erdoğancı bulmuşlardır!
Ama sormak gerekir; geçmiş icraatına ve sözlerine bakarak, Erdoğan da hakikaten sözünü ettiği bu vasıflar gerçekten var mı? Liderliği milleti birleştirir mi böler mi? 

Fakat bugün bu bunalımın, ülkedeki rahatsızlıkların, sebebi çok daha derin ve acı! Seçim sisteminin cilvesi yüzünden, Halkın ancak üçte birinin desteğiyle iktidara gelen ve TBMM’de ezici çoğunluk olan AKP rejimi, kadrolarını değişiklikleri Ahmet Necdet Sezerden sonra veto etmeden kabul edecek bır Cumhurbaşkanı seçmek gücünde ve durumundadır! Asıl ikilem ve açmaz da budur!
Bazı “ aydınlarımız” ,hatta güya Atatürkçü olduklarını söyleyenler bile, bunu ve Çankaya’da Atatürk’ün ruhunu muhakkak muazzep edecek kıyafet ve görüntülerin yerleşmesini.  “Demokrasi gereğidir” diye kabullenmeye hazırlar! Onlar hazır olsalar bile asla hazır olmayacaklar var ve asıl kıyamet o zaman kopacak!
Fikret Otyam Cumhurbaşkanını ne güzel tanımlamış: “Resmini odamın duvarcına asabileceğim, Göğsümü gererek 'işte benim anım Cumhurbaşkanım' diyebileceğim birini görmek istiyorum o koltukta!”..Ben ve milyonlarca kişi de öyle!