Eşkıyabaşı Öcalan nam-ı diğer Sayın Başkan Apo

“Cumhurbaşkanı Gül ve Başbakan Erdoğan’ın aşiret ağası Barzani’nin, huzuruna gitmelerinin “söz konusu” olduğu haberi üzerine; önceki gün, şöyle yazmıştım; “O Barzani ki, bir zamanlar, muhatapları Silopi Kaymakamı” idi… Peşmergelerinin postallarını biz verirdik… Adam, nerden nereye, nasıl ve kimler tarafından getirildi? Sadece bu ayrı bir “gaflet” öyküsü!.. Şimdi haber veriliyor ki TC Başbakanı Abdullah Gül, Barzani’nin huzuruna, Erbil’e, “cidden ve de resmen” gidecekmiş. Gafletten öte bir şey: koca Türkiye Cumhuriyetinin, şimdi “hasbel kader”, Atatürk’ün makamında oturan Başkanı, Barzani’nin huzuruna- terörle mücadelede, yardım istemeye gidecek… Erivan’a, Arap Kralının huzuruna da gitti ya, elbette, aslında Türk olan fakat “işgal altındaki” Erbil’e de, gider!

Gül’ün, Erdoğan’ın, işleri, maksatları, “ticaret” olunca, böylesine takıntıları yok!

Ama “Devlet adamı” olmasalar da, en azından, bir “kâr –zararı” hesabı yapmaları gerekir. Eğer bütün gerçeklere Barzani ve Talabani'nin, önceden, söylediklerine bakıp, bu adamların “Büyük Kürdistan” dan vaz geçeceklerini ve PKK ile mücadele edeceklerini – ve bununla birlikte, DTP’ lilerin de, aslında TBMM’de temsil ettikleri PKK ile mücadele edeceklerine, gerçekten, inanıyorlarsa, bu kişiler Türkiye’yi idare etmeye ehil değildirler!

Zira besbelli, hepsinin bugünkü iktidarla çakışan amaçları, TC’nin, teröristlerle aynı “barışçı çözüm” masasına oturtmak ve maalesef, son günlerde TSK’ni yıpratmak operasyonları da bu maksada hizmet ediyor. Sözde “Aydınlar”-yalaka köşe yazarları, korosuyla birlikte gittikçe daha pervasızca yükselen söz şu “Mademki PKK ile –terörle- silahla mücadele etmek mümkün olmuyor, sorunu masada çözmeliyiz.” Zaten, AB ve ABD’nin de istediği bu! Ama bu “çözüm” Türkiye’nin “çözülmesi” olacakmış-Ne gam!

APO ANAHTARI

Ve bu bağlamda bu tarz “çözüm” için, bir başka “anahtar” gündemde… PKK’yı İmralı’dan yöneten, eşkıya başı, “sayın APO”yu da “kullanmak” “cidden ve resmen” düşünülmekte. Bu, yeni de değil; Öteden beri, İstihbarat kurumlarında, hatta hükümette, önemli mevkilerde bulunan,”barışçı çözüm” yanlısı bazı belli kişilerin, APO ile konuştukları, ondan yardım istedikleri, malum! APO –terörü başlatan adam, hücresinden, “kaşına kaşına” bunları doğruluyor, “Barışçı çözüm” ve “Federasyon” öneriyor… Tıplı bizim bazılarımız gibi!

GENERALLER

Bu gaflete, komutanları da bulaştırmak istiyorlar: Ben, yakından biliyorum ki, şimdiye dek, hiçbir Türk generali, subayı, APO’ ile ve ondan yardım istemek için konuşmamıştır… Ama görev icabı, onu İmralı’da, sorgulamak için konuşan komutanlar olmuştur! Türk Genelkurmayı, bir eşkıyadan yardım istemez ve Onunla aynı masaya bile oturmaz!...

Kişisel bir anım: Hüküm akşamı Mudanya’da yemek yerken, yüksek rütbede bir subaya “Göreceksiniz, bu hükmü, infaz etmeyecekler” diye yakınmıştım! O da “hiç böyle şey olur mu?” diye cevap vermişti! Bu endişemi, APO’nun idam edilmemesinin, büyük bir gaflet olacağını, hüküm verildikten hemen sonra, Imralı rıhtımında TV kameraları önünde ifade ettim ve sonra da yazdım! Hatta APO, “Katil, Cani” diye yazmam üzerine, beni hücresinden, mahkemeye verdi- Bakırköy Cumhuriyet savcısı da bana ”Davacı Abdullah Öcalan -sanık Altemur Kılıç” kaydıyla celp gönderdi!

APO’nun İdam cezası Yargıtay tarafından tasdik edildiği halde, “hüküm” yasalara, teamüle, rağmen, Ecevit Koalisyon Hükümeti tarafından (Bahçeli de Başbakan yardımcısıydı ) hüküm rafa kaldırıldı ve “infaz edilmedi”!

O zaman Sınıf arkadaşım rahmetli Ecevit'e “Neden” de sormuştum. Âdeti veçhile, boynunu bükerek”; ”Rahşan ve ben İdam cezasına karşıyız.” Ama anlaşıyor ki APO’nun gerektiği gibi, idam edilmemesinin arkasında, başka hesaplar varmış: “ABD’nin, ilerde bizim işimize yarar” baskısı… Dünya kamuoyunda kötü görünmemek endişesi ve de “APO’yu teröre karşı kullanırız” hesabı!..

Ecevit, gene o zaman, bana aynen; “Adamı öyle bir çelik konserve içine koyacağız ki, bir daha kımıldayamayacak” demişti! Ne var ki, adam konserve kutusundan, kıpır kıpır, çıktı, hücresinde, bakım ve itina içinde yaşıyor ve Türkiye’nin geleceği hususunda söz sahibi ve affı bekliyor. Türkiye mi onu kullanacak, yoksa O mu, Türk devletini? Binmişiz bir alamete, gafletlerden gafletlere gidiyoruz!***