“Fırsatçılık”
Kürt Sorunu- Ermeni Sorunu konusunda “aman bu fırsatı kaçırmayalım” edebiyatı devam ediyor… Cumhurbaşkanı, Başbakan, Bakanlar ve malûm yazarlar, her platformda bu nakaratı tekrar ediyorlar.
Bu, adıyla sanıyla “fırsatçılıktır”- yani Frenkçesi “Oportünizmdir”… Benim bildiğim “fırsatçılık” hele devlet –hükümet yönetiminde ülkenin yüksek çıkarları söz konusu olduğunda, övünülecek bir şey değildir. Sonunda da, kalıcı bir sonuç vermez…
“Oportünizmin – Fırsatçılığın” başka bir adı da, “İdare-i Maslahattır”… Mustafa Kemal “İdare-i Maslahatçılar, asla, devlet adamı olamaz” demişti. Zira, “idare-i maslahatla” – oportünizmle, sonunda, idare elden gider – “maslahat” kalır!
Alman Şansölyesi Prens Otto Von Bısmarck : “Politikacılık, mümkün olanı yapmak sanatıdır” demişti. “İdare-i maslahat- fırsatlardan yararlanmak – iç ve dış politikada –hükümetler için, kısa vadede geçerli hatta yararlı olabilir. Ya, Devlet katında, Devletin Milletin, yüksek ve “derin” (evet “derin”) çıkarları söz konusu olduğunda? Zaten, Devlet adamlarını politikacılardan ayıran da budur!
VE HER ZAMAN MUSTAFA KEMAL
Her konuda, ister istemez, Mustafa Kemal’i örnek alıyoruz. Bu boş bir amentü- ezber değil! Onun devlet adamlığı, her olasılığa, ilerde olabileceklere göre, büyüklüğünü, dehasını göstermiş. Bütün hayatında “fırsatçı” olmamış; komutan olarak- devlet adamı olarak, kolayına kaçmamış, “mümkün olmayanları” başarmış.
ATATÜRK şimdi yaşasaydı, Kürt konusunda, Ermenistan konusunda –her konuda – Abdullah Gül, R.T. Erdoğan’ın şimdi yaptıkları gibi “fırsatçılık” yapar mıydı? Hasan Cemal’in eşkıya Başı Murat Karayılan’dan getirdiği çözüm formülüne yapışır mıydı? Eşkıya başını muhatap – müzakereci kabul eder miydi?
Bu, bir “ego” meselesi-“büyüklük” taslamak değil- akılcılıktı – geniş görüşlülük –ileri görüşlülüktü. Sadece o günün şartlarında değil bütün zamanlarda ve şartlarda. O bilirdi ki “barışçı çözüm” dedikleri, aslında ve sonunda “çözülmek” - üniter ulus devletin sonu olacaktır.
Ve bilirdi ki – bu konuda, sözde yardımcı olmak isteyen yabancılar, aslında bizi sevdikleri ve kurtarmak istedikleri için değil, kendi öz çıkarları için, Türkiye’yi, Türk Hükümetini, bu yollara sürüklemek isterler.
Mustafa Kemal Atatürk –“savaşı, savaş için seven” bir kişi değildi. Her zaman dökülen kanlara verilen şehitlere, içtenlikle içi yanmıştı. Asla acımasız- gaddar – hunhar değildi. Savaşın, vatan ve Millet savunması söz konusu olmadıkça savaşın cinayet olduğunu –sapanın, kılıca üstün çıkacağını söyleyen o idi. Şimdi de vatanın hatta Türk milletinin var oluşu söz konusu!
Şimdi iktidarda olanlar, yalakaları ve sözde aydınlar bunun farkındalar mı? Bu “fırsatın” sonunda, Türkiye’nin “iç barışına” son verecek bir “barış” olduğunun, ancak yabancılar için bir “fırsat” olduğunun farkındalar mı? Daha önemlisi, uzun yıllardır, Türkiye üzerinde oynanmakta olan “Büyük Oyunun” farkındalar mı?
Atatürk, asla, “çözümsüzlük çözümdür” demedi. Her konuda, çözümü “mümkün olamayacaklarda” aradı ve buldu. Kürt konusunda da “çözümü” Kürt vatandaşlarımızı, Türklük kazanında, diğer etnik guruplarla birlikte kaynaştırmakta bulmuştu…
Ne yazık ki, bu gerçek “çözüm”, son zamanlarda “fırsatçılar” tarafından, uyum uyum heba edildi ve edilmekte!
Atatürk'ün, bu husustaki çözümüne dönmek için, vakit artık, çok geç mi?
Başka hangi alternatif var? Düşmanlara, bölücülere, Türkiye’yi parçalamak için “fırsat” vermekten başka!
Yeni “açılımın” baş aktörü-misyoneri Hasan Cemal, Türkiye’yi parçalamak, bölmek, istikrarsızlaştırmak olan dış güçlerin varlığını, her nasılsa kabul etmiş, ama soruyor;
“Biz ne yapmak istediğimizi biliyor muyuz, ‘oyun planımız’ var mı?”
Bir bakıma çok haklı – hele şu bağlamda iktidardakilerin,”fırsatçılıktan”- “Büyük Oyunda ”şikâr”- av- olmaktan başka bir” oyun planları yok. Bugünkü iktidar böye diye TC Devleti, fırsat bu fırsat diye, teslim mi olmalı?
Politikacılık –“fırsatçılık” kolay – Devlet adamı olmak çok zor! ***
