Harekât Tamam-Siyasete Devam!

Dünkü Milliyet Gazetesinin, başyazısının başlığı “Cephe iş tamam – sıra siyasette” idi!

Bu yazıyı, mecburen, Sayın Genelkurmay Başkanımızın brifinginden önce yazıyorum. Dünkü yazımda, bu konuda kafamı- birçoklarımızın kaflarını, zorlayan sorular olduğunu yazmış ve Büyükanıt Paşa’nın söyleyeceklerinin, bu sorunlara cevap vereceğini, endişelerimizi izale edeceğini umut ettiğimi yazmıştım. Yarınki yazımda, tatmin olduğumuzu yazmayı umut ediyorum.

Şunu hemen söyleyeyim: Ben, birliklerin önceden planlandığına göre, amaçlanan hedeflere ulaşıldıktan sonra geri çekildiklerinden eminim! Buna göre, amaçlanan hedeflere ulaşıldıktan, askerlerimizin, o çetin hava şartlarında daha fazla kalmalarına gerek yoktu!.. Yalnız, zamanlama ve iletişim hatası olmuştur! Yanlış algılamalara -ve umutlara yol açmıştır! Gene de, asıl önemlisi, bu kararın neticeleri olacaktır. Bunları da hep birlikte izleyeceğiz…

BİZLER VE ÖTEKİLER

Şu sırada; bizler üzülür, endişe ederken – “ötekilerin” – liboşların, teslimiyetçilerin, işbirlikçilerin ve bölücülerin - sevinmeleri ve bayram etmeleri-dış mihrakların ve yabancı devletlerin de, “aferin” demeleri, anlamlı bir çelişki! İnşallah son sevinecekler biz oluruz. Ve “Bizler”, - savaş seven, kan dökülmesinden, zevk alan şehit cenazeleriyle duygu sömürüsü yapan faşistler, manyaklar” değil, her şeyden önce, canımızdan fazla, “ülke ve milletimizin” âşıklarıyız; Tek, amacımız, milletimizin, TC’nin varoluşu! “Ötekilerin", amaçları nedir bilemem - daha doğrusu çok iyi biliyorum!

BEKLEYELİM

Dedim ya: “cephede işin tamam olup olmadığını, Bölücülerin, inlerinden, bir daha çıkmamak üzere, yok edilip, edilmediği ve "Büyük Kürdistan" hayalinin, şimdi, başka yollarsam devam edıp etmeyeceğini -ettirilmeyeceğini ve asıl son kararı zaaf addedip cesaret alıp almayacaklarını ,” hep birlikte göreceğiz! Memleketin hayrı için umarım ki ben yanılıyorumdur!

Biraz tarih şuuru ve geniş görüşlülük varsa, ülkemizi tehdit eden bu konunun köklerinin ne kadar “derin” ve sabit olduğunu görür ve bu konunun Kürt sorunun “siyasetle” çözülemeyeceğini idrak eder. Önce yazımda yazdığım gibi, bu zakkum ağacının bazı kollarını budasanız bile, ağacı kökünden kesmezseniz, zehirli dal ve çiçekleri, dışardan sulanarak, başka yerlerden fışkırır…

Sırada olduğu söylenen, siyaset mümkün olanı konjonktürel olarak yapmaktır. Devlet adamlığı ise mümkün olmayanı yapmaktır!

Acı olan bugün bu kadar gayret ve fedakârlıktan sonra “barışçı çözüm sürecine daha da, fütursuz ve pervasızca girilmiş olmasıdır. Liberaller sıra artık Kürt sorunun siyaseten – ve “Kürtçeye” yol vermekle, –QXW- harflerinin alfabeye sokulmasıyla, Kürtçenin ılımcı dil olmasıyla ve AB 'nin de tavsiye ettiği Federal Eyalet sisteminin kabul edilmesiyle çözülebileceğine, bugün dünden daha, pervasızca yazıp söyleyebiliyorlar… Aynı sözde aydınlar, Hükümete mektuplar yazarak; ”AB yolunda daha kuvvetle ilerleyin, bütün dayatmalarını kriterlerini uygulayın” diyorlar…

Sorarım ve hiç cevabını alamam, bu entel ukala liberaller Ve AB 301. maddenin kaldırılmasını, neden bu kadar isterler – salt İnsan hakları ve ifade özgürlüğü aşkına mı? Hayır: Türklüğe gönüllerince hakaret edebilmek için! aşkıyla mı? Daha önce terörle mücadelede güvenlik güçlerin ellerini kollarını bağlayan “uyum maddelerini” neden dayattılar? Sözde “eve dönüş” kime yaradı? Bütün bunları bildikten sonra “AB’nin “nurlu yollarında ” –siyasete- devam etmek, en azından gaflet! Hele bir ucundan AB’ye girelim –sonrası tufan!

“Diriliş” adlı “Çanakkale Geçilmez” şaheseri bugünlerde yayınlanacak, Sevgili Turgut Özakman’a “Bundan sonraki kitabının adı. ‘Ölüş’ olmasın” dedim… O, “olmayacak” dedi... Türklerin sonunda gene çıldıracaklarına ,–küllerin, içinden bile Canlanacaklarına inanıyor…”:”dibe vurduktan sonra, gene çıkarız” diyor… O daha iyi bilir, ama ben artık su yüzüne çıkıncaya kadar, dayanır mıyım, bilmiyorum! ****