“Bütün dünya bir sahne… Ve bütün erkek ve kadınlar sadece oyuncular. Hepsinin girişleri ve çıkışları var… Ve bir kişi birçok rolleri oynar.” . Bu sözler William Shakespeare ‘in “Nasıl Hoşunuza Giderse” piyesinden!“ 

Şimdilerde de, Türkiye, “girişleri, çıkışları” olan, çok oyunculu, bir “sahne” ! “Sahne ışıkları” altında – ve kulislerde çok oyunlar oynanmakta!! – Bu “oyunların” bazıları eski, ama “tekrarı” da yok. Kulisler de, kalabalık. Oyuncular –figüranlar, sahneye inmek için “replik” bekliyorlar… Bazıları boşuna bekliyor: sıra onlara hiçbir zaman gelmeyecek… Oyunun, Oyunların, dişerde ve içerde, yerli yabancı “müellifleri” –yazarları var: ancak senaryolar belli-belirsiz… Tiyatronun finansörler, sponsorlar kim? Mesela yabancılar, AB ve George Soros gibiler!
Yazarlar bile oyunun nasıl gelişeceğini, “oyunlarının” sonunun ne olacağını bilemiyorlar! …Oynanan “oyun” veya oyunlar”, bazen komedi, bazen da kanlı trajedilere dönüşüyor… Tiyatroda, aktörlükte, aktrislikte, en önemli şeyin doğru “replik almak” kadar, sahneyi tam zamanında terk etmektir… Bu kurala uyabilenler de nadir… 

GERÇEK DÜNYA-SANAL SAHNE
Bu benzetmeyi, bugün iki ayrı âlem de – gerçek dünyada ve de sanal bir “sahnede”, aynı zamanda, iç içe yaşadığımızı anlatmak için yaptım.
Bir tarafta, acı-tatlı gerçekler var… Güneydoğuda 22 yılda 6000’e yakın şehit vermişiz – her gün de canımızdan canlar koparılıyor… Sanal sahnede ise bunlar hiç olmamış. Olmuyormuş gibi, içerde ve dışarıda bu terörü önlemek için gerekenler değil bölücülere imkân ve hak verilmesi için gereken her şey yapılıyor. Yamacımızda, Güneydoğumuzu ,, hatta ülkemizin bütün yurdumuzu da yutabilecek bır KÜRDISTAN oluşurken, bunun zemini, “Uyum yaslarıyla”, dost ve müttefik ABD’nin yardımıyla, adeta kendimiz hazırlıyoruz. TC Anayasasının ve Üniter Devletinin,temeş ilkelerinden tek resmi dili Türkçenin yerine “Kürdistan”ın “tek dili “, Kürtçenin, “yerleşmesi ve yaygınlaşması için adeta övünerek, Kürtçe Radyo ve TV yayınlarımı.arttırmakla övünüyoruz… Bölücü başı APO. Gerçekte-güya ömür boyu İmralı’da ama sanal “sahnede”, PKK’nın lideri ve kuliste sahneye inmek için “replik” bekliyor! .
Gerçek dünyada, AB’nin, Türklüğün ve Ordunsun gücünü kırmadan Türkiye’yi, sonunda üye yapmayacağını bildiğimiz halde sanal hayal âlemimizde AB yolunda ısrar ediyoruz… 

Şemdinli Olayının ne olduğunu ve mesele umut yayınevinin sahibi Seferi Yılmaz’ın, 1984’de ilk PKK baskınının kahramanı öldüğünü bildiğimiz halde sahne ışıkları altında onu mağdur ve kahraman kabul ediyor ve onunla mücadele edenleri mahkûm ediyoruz!
Denktaş’ın aslında ne kadar haklı ve kahraman olduğu, gerçekte belli iken sanal âlemde o çözümsüz ve “yes be annem” diye Kıbrıs’taki bugünkü açmazın faili Mehmet Alı Talat, yıkmak istediği, KKTC’nin Cumhurbaşkanı! 

Bir ikilem var: TUSIAD’IN, İş adamlarının getirim ve ekonomi konusundaki görüşleri, dünyayı para döndürdüğü için, paranın da, milliyeti- imanı olmadığı galiba sanal değil, gerçek dünyanın “gerçekleri”.Bizimkisi de, yanı milli çıkarların manevi değerlerim daha önemli olduğu inancımız artık hayal oldu! 

ÇANKAYA SAHNESİ
Ve Çankaya oyunu… Hangisi gerçek hangisi hayal? CHP Lideri Deniz Bayla kın “Cumhuriyet Milli Mücadele ile kazanıldı, sandıkta kaybedilmeyecek” demekle. Benim hep söylediğimi, daha güzel ifade etmiş. Yanı Atatürk’ün kurduğu TC'nin ve ilkelerinin, “demokrasi tramvayına” ile yok edilemeyeceğini belirtmiş… Çok doğru!” 

Darbeler” artık sanal-ve hayal… Fakat ,– Atatürk’ün kutsal makamına onun karşıtlarına, Cumhuriyeti kadroları ve kıyafetleriyle, değiştirmekte kararlı olanların, “demokrasi tramvayı” ile çıkıp yerleşmelerine. “Demokrasi var” diye , sözde “aydınlar” razı olurlarsa ve bir kısım medya da, bunu destekler veya önleyemezse, o zaman da , gerçek dünyada”, “. Gerçek Türkiye”’de, başka gerçeklerin ve Türk Ordusu gerçeğini,atırlatmak vacip olur! 

Bazen gerçek dünya ile ışıklar altındaki –sanal sahne biri birlerine karışıyor… Eğer, sanal oyunlar devam edecekse bır Türk” Ertuğrul Muhsin” e, herhalde ihtiyacımız olacak… Gerçek dünyada da Mustafa Kemal Atatürk’e !”