Şu günlerde Türkiye’nin üstünde, NATO ve BOP kavak yelleri esiyor. Bir bakıma da, tozdan dumandan ferman okunmuyor! Dürüst gazeteci arkadaşlarımızdan Fikret Bila’nın, Savaş Süzal’ın AKP Hükümetinin Kürt-Kerkük konusunda, devletin geleneksel siyasetinden ödünler vermeye hazır olduğu hususundaki, gene deneyimli ve dürüst Mustafa Balbay’ın, Cumhurbaşkanı George W Bush’un, Türkiye’nin tümünde BOP çerçevesinde istediği üs ve tesisler konusundaki haberleri usulen yalanlansa da gerçekler inatçıdır. Amerikalılar da inatçıdırlar. Bush muhtemelen bu istekleri Ankara ve İstanbul’da tekrarlar ve durum açıklığa kavuşur! Bakalım “ayine-i” -devran- neler gösterecek?

İktidar ve çevresi, bu haberleri yalanlıyorlar ama, AKP iktidarının ABD’yi ve AB’yi hoşnut etmek için, geleneksel ve gerçekçi devlet siyasetimize ters düşecek birçok talepleri kabul etmeye hazır olduğu aşikar. Çünkü iktidar için ilkelerden ve ülkenin milli çıkarlarından daha önemli olan, sırtlarını Avrupa’ya ve Amerika’ya dayayıp kendi iç gündemlerini yürütmek ve her ne kadar yalanlarsa yalanlasınlar “Ilımlı İslam Devleti” modelini kadroları, kurumları ve kurallarıyla uygulamak ve pekiştirmektir. Hele, TSK engelinden kurtulmaları için, AB ve ABD’den iyi müttefik mi olur! Şimdiye kadar bu yolda bir hayli mesafe aldılar, ama bu ABD ve AB desteği, BOP çerçevesinde ve AB “sürüngenliğinde” tescil edilirse, pervasızlıkları artacaktır!

İKİLEM

Ancak önemli bir mesele bir ikilem var. Türkiye’nin “Ilımlı İslam” modeli, ABD’nin BOP’de kullanmayı tasarladığı önemli bir koz. Ne var ki bu model laikliğe de, Hıristiyan değerlerine de önem veren AB’de kabul görür mü? Türkiye’nin üyeliğine veya müzakere sürecine ivme mi kazandırır yoksa engel mi olur? Bana kalırsa Avrupalılar, Türkiye’yi “almak” değil oyalamak istedikleri için bunu şimdilik pek mesele yapmazlar. Sonrası Allah kerim. Ne var ki, gene de Başbakanın ve Abdullah Gül’ün ip cambazlığında maharetleri gerek.

“Ilımlı İslam Modeli” konusunda şu kadarını söyleyeyim; İslamiyetin veya herhangi başka bir semavi dinin çağdaşlaşması, değişmesi “ılımlılaşması” mümkün olamayacağı gibi, çağdaş ve laik TC devletinin böyle bir model veya koçbaşı olması, Arap ülkelerinin de Türk modelini kabullenmeleri eşyanın tabiatına aykırıdır!

BUSH TÜRKİYE’DE

Amerikan Cumhurbaşkanı Bush’un, Ankara ve İstanbul ziyaretleri Erdoğan’la aralarında büyük aşk sahnelerine, vücut dili gösterilerine sahne olacak. “Erdoğan sen büyüksün” “Hayır, Bush sen daha büyüksün!” konuşmaları olacak! Ve bunlar da Başbakanımıza büyük güç verecek.
Ancak Bush’un Amerikan seçimleri arifesinde, durumu ülkesinde sallantıda. Dünyada da prestiji pek kalmadı. Eski Başkan Clinton, Monika Lewisky ile “münasebetsizliğine” insancıl bir mazeret göstermiş “güçlü olduğum için yaptım” demiş. Hepimiz bazı hallerde trafikten, iş hayatına kadar zaman zaman, güçlü olduğumuzu, “yapabildiğimizi” göstermek için bir şeyler yapmışızdır. Ama özellikle devlet yönetiminde, siyasette buna gücün kötüye kullanılışı, gücün küstahlığı denir ve sonucu da kötü olur. Tarihte liderlerin sonu bu yüzden gelmiş, İmparatorluklar bu yüzden çökmüştür.

ABD Büyük Elçiliği, Bush için İstanbul’da bir medya konferansı düzenlemiş. Beni davet etmediler... Etselerdi, Sayın Başkan’dan soracaklarım olurdu. Mesela, NATO yardımı olmazsa, Irak bataklığından nasıl çıkacağınızı? Irak halkını Saddam’dan kurtardınız ama yerine ne getirdiniz? Yeni Irak hükümetinin bu işin altından kalkabileceğine, Irak’ta istikrarlı bir düzen sağlayacağına inanıyor musunuz? Ve mümkün olsa ona Amerika’da yaşayan sevgili Rum sınıf arkadaşım Taki Andriadis’in bana yazdığını söylerdim; Irak’ta geçerli ve kalıcı bir devletin kurulamayışının başlıca sebebi, orada Irak’lılara, Kürdüm, Arabım, Şiiyim vb. değil de “Ne Mutlu ki Iraklıyım” dedirtecek -Atatürk gibi- bir liderin olmaması. Böyle liderler de kolay gelmiyor ne Irak’a ne de, maalesef Türkiye’ye!