Başbakan suç işliyor!
2001 krizinden sonra yenilenen Türk bankacılık mevzuatına göre, özellikle döviz kredisi kullanan firmaların kredilerinin, olağanüstü durumların oluşması halinde, yeniden yapılandırılması gerekiyor.
Banka müdürleri, bu kanuni gereği yerine getirmedikleri takdirde, bankanın uğrayacağı zararlardan müteselsilen (aile boyu) sorumlu oluyor.
Yan; eğer bankacılar kredileri geri çağırıp da yeniden yapılandırmazlarsa, hapis cezasıyla sonuçlanacak bir suç işlemiş oluyorlar.
Doğacak maddi zararı da karşılamakla mükellefler.
Peki; Yürütmenin en tepesindeki Başbakanımız ne diyor?
Tehditle, bağırıp çağırarak, üzerlerine gideceği imasında bulunarak, sanki krizi bankalar çıkarıyormuş gibi; apaçık “Kanunu uygulamayın; suçlu duruma siz düşün” diyor.
Yani insanları suç işlemeye teşvik ediyor, hatta bir açıdan da zorluyor.
/ / /
Başbakan Erdoğan, önceki gün yaptığı bir açıklamada, bankaları sert şekilde eleştirerek, “Kalkıp reel sektörü yok farz edemezsin. Sen onu burada görüyorsun ki, kıvranıyor, kıvranıyorken bir tekme de sen atıyorsun. Kriz fırsatçılarına açık söylüyorum; buna müsaade etmeyiz” dedi.
Aslında burada Sayın Başbakan reel sektörün bulunduğumuz ortamda ne kadar zor durumda olduğunu apaçık ortaya koyuyor. Onların yanında olunması ve sahip çıkılması gerektiğini belirtiyor.
Ama krizi çıkaranlar veya gerekli tedbirleri alması gerekenler bankacılık sektörü değil. Ticari kurallar dâhilinde ayakta durabilmek adına kendi çıkarlarını düşünmek en doğal hakları.
Krizden bankaların payına düşecek olan fedakârlığı belirlemek de tabii ki hükümetin işi!
Burada yapılması gereken hem bankaların hem de reel sektörün problemlerini çok iyi bilediği anlaşılan hükümetin, bir an önce çözüm yollarını uygulamaya koymasıdır.
Ucuz politikalarla bankalarla reel sektörü karşı karşıya getirmenin ve bankacılar üzerinden politika yapmanın ne bize ne de kendisine hiçbir faydası yoktur.
Bugün ihtiyacımız olan şey; kriz hem reel sektörde hem de bankacılık sektöründe daha fazla derinleşmeden, hükümetin elinden gelen bütün imkânları kullanmasıdır.
Bunlar da kısaca şöyledir:
- IMF ile bir an önce masaya oturulması
- Krizi yönetmek için etkin ve yetkin yönetim kurullarının oluşturulması
- Firmalara giden kredi musluklarının tekrar açılması için gerekli yasal düzenlemelerin yapılması
- Bankalarla reel sektörün koordinasyonunun sağlanması
Bunların tümü zaman kaybetmeksizin politika değil çözüm üreterek gerçekleştirilebilir.
/ / /
Yukarıda sıralanan tedbirler acilen alındığı takdirde, krizden çıkmak için gerekli olan güven ortamı sağlanarak, piyasanın derin bir nefes alması sağlanabilir.
Şu anda bize tek gerekli olan şey, tüm bu enstrümanları koordine edecek bir Başbakandır.
Zor günler için seçtiğimiz ve geleceğimizi emanet ettiğimiz bu kimsenin duyguları ile değil, gerçeğe dayalı bilgilerle ve işini iyi bilen danışmanlarla birlikte, konunun özünü keşfederek gerçekten çözüm üretecek bir şekilde hareket etmesini beklemekteyiz.
