Ağrı'nın Eleşkirt ilçesinde vatani görevini yaparken atış eğitiminde şehit olan piyade er Volkan Kamalak'ın annesi Mediha Kamalak, oğlu askerdeyken yazmak istediği ancak bir türlü yazamadığı mektubu, oğlu şehit olduktan sonra gözyaşları ve hıçkırıklar arasında kaleme aldı.

İstanbul'da acemi birliğini tamamladıktan sonra usta birliği görevi olarak Ağrı'nın Eleşkirt ilçesine giden 1989/3 tertip Piyade Er Volkan Kamalak, 3 Eylül günü 2. Piyade Mekanize Taburu, 1. Mekanize Bölüğü'nde poligonda atış eğitimi yaparken şehit oldu. Oğlunun Elağız'a gittikten 18 gün sonra cenazesi geldiğini anlatan gözü yaşlı anne Mediha Kamalak (40), "Oğlum İstanbul'da çok rahattı. Bizi her gün arıyordu. Elazığ'a gittikten sonra aramaları biraz seyrekleşti ama orada da her zaman aramaya çalışıyordu. Bir gün aramadı, o gün de acı haberi geldi" dedi.

Oğlunun fotoğrafını gözyaşları içinde seven ve öpen anne Kamalak, oğluna Elazığ'a gittikten sonra mektup yazmak istediğini ancak engelli kardeşine baktığı için bir türlü mektubu yazamadığını belirterek, "Oğlum gittiğinden bu yana bir mektup yazmak istiyordum. Ama önce erken diye düşündüm. Bir türlü mektubu yazamadım. Böyle olacağını bilsem mektubu o ölmeden yazardım. Nerden bilebilirdim böyle olacağını?" diye gözyaşlarına boğuldu.

Oğluna dün gece ağlaya ağlaya mektup yazdığını ancak oğlunun bu mektubu okuyamadığını anlatan acılı anne, "Oğlum mektubu okuyamasa da beni duyuyordur. Onun için mektubu ona okuyacağım" diye konuştu.

Anne Kamalak oğluna yazdığı mektubu gözyaşları içinde okudu. Kamalak'ın şehit olan oğluna yazdığı mektupta ise şu ifadeler yer alıyor:

"Yavrum gittiğinden bu yana sana bir mektup yazmayı düşündüm. Bildiğin gibi özürlü kardeşin Rıza'dan dolayı zaman bulup yazamadım. Ne yazacaktım yavrum biliyor musun? Seni ne kadar çok sevdiğimi. Bir tanem, ilk göz ağrım. Her zaman senin yanında olduğumu biliyorsun ama yine de bunu belirtmek için mektup yazacaktım ama bir türlü yazamadım. Biz Volkan'ımızı davul zurnalı, eli kınalı büyük bir kalabalıkla göndermiştik askere. Nereden bilebilirdik? Yavrumuzu bu kadar güle oynaya ölüme göndermişiz. 3 çocuğum var 1'i özürlü ama bana Volkan'ımı çok gördüler. Volkan'ıma doyamadık, canımın içine doyamadık. Üzüm gözlüm 18. gününde o acı haberi aldığım gün dünyam başıma yıkıldı. O gün seninle toprağa girdiğim gün oldu. Sensiz bir hayat düşünemiyorum. Artık telefonlar çalmıyor. Yoksun artık. Sesini özledim, fotoğraflarını bakamıyorum. Çekmecelerini açamıyorum. Arkadaşlarını gördüğüm zaman gözlerim yaşlarla doluyor. Tek benim Volkan'ım sığmadı dünyaya diyorum. Hepimizin yaşayan ölüden farkımız yok" diyerek gözyaşlarına boğuldu.