Babası Bulgaristan’da Türkçe öğretmenliği yapan ve 1948 yılında Şumnu’da doğan Remziye Ülker Efcan, Türkler üstündeki baskılara dayanamayan ailesiyle birlikte 1950’de yılında Türkiye’ye göç etti. 1997 yılında kanserle tanışan Efcan, göğüs kanseri teşhisi ile 2 defa ameliyat oldu ve sol göğsü tamamen alındı. 3 aylık ömrü kaldığı kendisine söylenen Efcan, kemoteropi tedavisinin bile kendisine uygulanmasına gerek görmemiş. Bir taraftan yakalandığı amansız hastalıkla mücadele eden Efcan, resim, şiir ve elişi gibi çeşitli uğraşlarla vakit geçirmeye devam etti.

İYİLEŞTİĞİNE SEVİNEMEDİ

Hayran olduğu Datça’da kendisini resme adayan Efcan’ın 3-4 ay sonra yapılan kontrolünde iyileşme gösterdiği anlaşıldı. Geçirdiği ameliyatlar ve sol göğsünün alınmasının adından kanseri yenmeyi başaran Efsan’ın bu sevinci fazla sürmedi.

Bu kez lenf kanseri teşhisiyle hastaneye yatan Efcan, doktorların daha iyi bir yerde tedavi teklifini; “Datça’nın temiz havasının her derde deva. Ölürsem bari burada öleyim” diyerek, geri çevirdi. Uzun süren tedavisinin ardından ikinci kez kansere karşı verdiği mücadeleyi kazanan Efcan, sağlığına geri kavuştu.

Sağlığına kavuşmasının ardından Datça sokarlarında sanat faaliyetlerini sürdüren Efcan, resimler yapıp satarak elde ettiği geliri Lösemili Çocuklar Vakfına bağış olarak gönderiyor.