Beyşehir Gölü’nün beslenimini sağlayan kaynaklar yaz ayları ile birlikte kurumaya başladı. Bu kaynaklardan en önemlileri olan Termiye ve Karadiken çayları da yaz sıcakları ile birlikte kurudu.

Sultan ve Anamas Dağlarından inen çay ve dereler, güney ve batı bölümündeki mezozoik kalkerlerin çatlaklarından gelen pınarlar, göl dibindeki kaynaklar ve doğrudan göl yüzeyine düşen yağışlarla beslenimini sağlayan Türkiye’nin en büyük tatlı su kaynağı durumundaki Beyşehir Gölü, yaz sıcakları ile birlikte doğal kaynaklarından mahrum kaldı.

Gölü besleyen birçok kaynak kururken, birçoğu ise kurumaya yüz tuttu. Yağışların da olmaması nedeniyle artan tarımsal sulamaya paralel olarak su seviyesi hızla düşmeye başlayan Beyşehir Gölü içerisinde su çekilmesine bağlı küçük adacıklar oluşmaya başladı.

Gölü besleyen en önemli 27 kaynaktan birisi olan ve Beyşehir kent merkezinden de geçen Termiye Çayı, Karadiken ve Soğuksu Deresi ve ırmaklar kurudu. Sıcaklarla birlikte artan buharlaşmayla birlikte su seviyesi alarm zilleri çalan Beyşehir Gölü’nde, tek kurtuluş yolunun bölgeye düşecek yağışlar olduğuna dikkat çekiliyor.

Yağışların bölgeyi besleyecek en büyük kaynaklardan birisi olan Derebucak Barajı’nı doldurması halinde, Gembos Derivasyonu vasıtasıyla Beyşehir Gölü’ne olumlu katkılar yapacağı belirtiliyor.