Konya'da 7. sınıf öğrencisi Şerife Bayburan, haftada 3 gün diyalize girerek yaşama tutunmaya çalışıyor. Çoğu zaman diyalize girdiği için okula gidemeyen Şerife, pencereden okula giden arkadaşlarını görünce gözyaşı döküyor.

12 yaşındaki Şerife Bayburan, Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Hemodiyaliz Ünitesi'nde haftada 3 gün 12 saat diyalize bağlanarak yaşıyor. 6 yaşında geçirdiği menenjit hastalığından sonra böbrek yetmezliği ortaya çıkan Şerife, kendisine uygun bir böbrek bulunarak nakledilmesini ve eğitimine ara vermeden devam etmek istediğini söyledi.

Mustafa Necati İlköğretim Okulu 7/A sınıfı öğrencisi olan Şerife'yi arkadaşları da fırsat buldukça yalnız bırakmıyor. Henüz 12 yaşında olmasına rağmen Şerife haftanın 3 günü diyalize bağlanması gerektiği için Merkez Selçuklu İlçesi Bosna Hersek Mahallesi'ndeki evlerinden 30 kilometre uzakta bulunan SÜ Meram Tıp Fakültesi Hastanesi'ne gidiyor. Hayatta en çok yapmak istediği şeylerden birinin bol bol su içmek olduğunu ve sokakta arkadaşlarıyla oynamak istediğini belirten Şerife, "Arkadaşlarımla okula gitmek istiyorum. Diyalize bağlandığım için okula gittikten sonra bazı derslere girip hemen geliyorum. Ertesi gün okula gidemiyorum çünkü yoruluyorum. Bir an önce böbrek nakli olmak ve arkadaşlarımla okula gidip gelmek istiyorum. Ailemden annemin böbreği uyumlu çıktı ama taş bulunması nedeniyle nakil uygun görülmedi" dedi.

Derslerinin iyi gittiğini, giremediği derslerde arkadaşlarından notlar aldığını anlatan Şerife, en çok arkadaşlarımdan ayrı kaldığında üzüldüğünü söyledi. Sınıf arkadaşları, Şerife'nin organ nakli olmadığı için okula çoğu zaman gelemediğini, herkesin arkadaşları gibi olabileceğine değinerek, insanların organ bağışında daha duyarlı olmasını istedi.

Anne Nurhayat Bayburan ise, kızının tek böbrekle 7 yıl yaşadığını ifade ederek, "Tedavi süreci 2001 yılından beri devam ediyor, son 1 yıldır da sürekli diyalize bağlı yaşıyor. Böbreğimi vermek istedim. İki kez test yaptırdık, ikisinde de taş çıktı. Şimdi sıraya girdik bir böbrek bulunmasını bekliyoruz. Haftada 3 gün 4 saat diyalize girmesi nedeniyle bir ara psikolojisi bozuldu, şimdi biraz daha iyi. Arkadaşları okula gittiği zaman pencereden bakar sürekli ağlar, 'ben de okula gitmek istiyorum' der.
Asgari ücretle geçinen bir aileyiz, bazen minibüse binecek para bulamıyoruz. Hastanenin kapılarında sürünmekten yorulduk ama şükür etmek lazım. Hayırlısı ile böbrek çıkarsa mutlu oluruz, olmasa diyalize de çok şükür" şeklinde konuştu.
Meram Tıp Fakültesi Hastanesi'nde sürekli diyalize giren Şerife ise, orada gördüğü hemşireleri kendisine örnek aldığını, bu yüzden diyalizde görevli bir hemşire olmak istediğini ifade etti.

İHA

Yayın Tarihi : 25 Ocak 2009 Pazar 14:11:36