KONYA’nın Ereğli İlçesi ile Karaman’a sınırı bulunan, dünyanın en büyük sulak alanları arasındaki Akgöl, son 10 yılda yeraltı sularının hızla çekilmesi ve gölü besleyen İvriz Kaynağı’nın önüne baraj yapılması nedeniyle tamamen kurudu.

Akgöl'ün kurumasının ardından bölgede, iklim ve yağış düzensizliği meydana gelirken, göl çevresinde rüzgar erozyonu etkisini arttırmaya başladı. 1983 yılında İvriz Kaynağı üzerine İvriz Barajı kurulunca dünyanın en büyük sulak alanları arasındaki Akgöl, yüzyıllardır beslendiği en önemli ana damarını kaybetti.

Yeraltı sularının bilinçsiz kullanımı da eklenince 35 bin hektarlık Akgöl, zamanla küçüldü. 1992 yılında ‘Doğal Sit Alanı’, 1995 yılında ise ‘Tabiatı Koruma Alanı’ ilan edilen Akgöl, son 10 yılda uzmanları da şaşırtan bir hızla kurudu. 10 yıl öncesine kadar 200 türde binlerce kuşu barındıran ve göçmen kuşların Konya Havzası'ndaki en önemli uğrak yeri olan Akgöl, bugünkü görüntüsüyle çölü andırmaya başladı.

Selçuk Üniversitesi Mühendislik- Mimarlık Fakültesi Jeoloji Mühendisliği Öğretim Üyesi Doç. Dr. Tahir Nalbantçılar, Ereğli ve Karaman’da binden fazla balıkçı ailenin geçimini sağladığı Akgöl’ün kuruması ile yörede iklim değişikliği ve yağış düzensizliği meydana geldiğini söyledi. Doç. Dr. Nalbantçılar, “Kuruyan göl, havadaki nem oranını azaltınca bölgeye düşen yağış miktarı önemli ölçüde azaldı. Yağmurun azalması ile Akgöl’ü besleyen küçüklü-büyüklü diğer kaynaklar da kurudu. Sulama amacıyla yeraltı suları bilinçsiz ve aşırı çekilince gölde su kalmadı. Bununla birlikte, özellikle aşırı otlatmadan dolayı çayır ve meralar hızla erozyon sürecine girdi. Ayrıca, rüzgar erozyonu bölgede önemli sorun olarak karşımıza çıkmaya başladı'' dedi.

Yörede geçimini balıkçılık ve çiftçilikle sağlayan ailelerin büyük bölümü çareyi göç etmekte buldu. Göl çevresindeki nüfus hızla azalırken, kuraklık nedeniyle sazlıklar yok oldu, bitki çeşitliliği büyük ölçüde azaldı.

DHA

Yayın Tarihi : 16 Ekim 2007 Salı 18:41:18