Samsun'un Çarşamba İlçe Rehberlik ve Araştırma Merkezi (RAM) Müdürü İsmail Rahman Köse, çocuklardaki okul korkusunun nedeninin anne-babaya aşırı bağlılık olduğunu belirterek, "Çocuk, kendisi evde yokken anne-babasına bir şey olacağından korkar" dedi. 

Korku duygusunun, sevinç, öfke, üzüntü duyguları gibi normal yaşamın bir parçası olduğunu anlatan İsmail Rahman Köse, normal korkuların çocuğun çevresine uyum sağlamasını ve kaygılarla baş etmesini sağladığını belirtti. Köse, "Çocuğun çevresine uyum sağlamasını engelleyen korkular da vardır. Bunlardan birisi de okul korkusudur. Okul korkusu her çocukta rastlanan bir durum değildir, ancak ortaya çıktığı zaman anne babayı çaresiz kılabilir. Okul korkusu, okula giden çocukların yaklaşık yüzde 2'sinde görülür. Yanlarında anneleri olmadan sınıfa girmek istemezler. Evde oldukları sürece mutludurlar. Mide bulantısı, karın ağrısı, kusma, baş dönmesi şeklindeki bedensel yakınmalar görülür. Okula gitmeyeceği söylenince tüm yakınmalar biter. Asıl korktukları şey evden anneden ayrılmaktır. Çocuk anne-babaya aşırı bağımlıdır. Çocuk kendisi evde yokken anne babasına bir şey olacağından korkar" diye konuştu. 

İsmail Rahman Köse, okulların yeni açıldığı bu dönemde okul korkusu yaşayan çocuğa okula gitme konusunda ödün verilmemesi gerektiğine işaret ederek, "Çocuğun okula gitmesi mutlaka sağlanmalıdır. Bu çözümün yarısıdır. Çocuğun okula gitmesi konusunda ailenin tüm fertlerinin kararlı ve tutarlı olması önemlidir. Çocuğa okula gitmemesi halinde yapılan çalışmalardan geri kalacağı ve bunun kendisi için ne tür aksaklıklara yol açacağı net olarak anlatılmalıdır. Okula gitmediğinden dolayı çocuğu suçlamamalı, korkusu ve gözyaşlarıyla alay edilmemelidir" şeklinde konuştu. 

RAM Müdürü İsmail Rahman Köse, şöyle devam etti: "Ona gününüzün nasıl geçeceğini anlatıp, onunla gününün nasıl geçtiği hakkında konuşmak çocuğunuzu rahatlatabilir. Bu sıkıntılı durumun geçici olduğu, kendisiyle aynı durumda olan başka çocukların da olduğu anlatılmalıdır. Boş zaman ve oyun becerileri kazandırarak anne babaya bağımlılık azaltılabilir. Çocuğun okulda kendini terk edilmiş ve yalnız hissetmesine yol açacak davranışlardan kaçınmalıdır. Kaygısı anlayışla karşılanmalı, 'naz, numara yapıyorsun' gibi şeyler söylenmemelidir. Çünkü çocuk gerçekten kaygı duymaktadır. Özendirme girişimleriyle birlikte gerekirse önce 1 saat, sonra yarım gün ve sonunda tam gün okula gelmesi sağlanabilir. Annelerin de okula gelmeleri ve çocuk kendini rahat hissedinceye kadar kısa bir süre sınıfta oturmaları sağlanabilir. Çocuk okuldan uzak kalmamalıdır, sınıfa girmiyorsa bile belli bir süre öğretmen odasında ya da okul bahçesinde durabilir. Çocuk mutlaka okula götürülmelidir."