Güya gazeteci....

Sayısız yerden kovulduktan sonra Behiç Kılıç’ın himmetiyle, yalvar yakar sığındığı, siyasilere yarı şantaj, yarı yağla yürüttüğü köşesinde aklı sıra bana sataşmış.

Kendisine evvela bir sorum var: Bugüne kadar kaç yerden kovuldun? İnsan kovulunca ne hissediyor? Ben ömrümde hiçbir yerden kovulmadım da bu hissi bilmiyorum...

Okuma yazma seviyen okuduğunu anlamaya yeterli olsaydı, Fethullah Gülen konusundaki somut sorularımın ne olduğunu anlardın. Düşünce insicamın üç-beş satır devam edemiyor: Eğer Fethullah Gülen’i övmek tiraj aldırıyorsa, tersine benim gibi somut, hem de rahatsız edici soru sormak ne menfaat sağlıyor? Şimdi de, herhalde, Star Yayın Grubu Fethullah Gülen müridlerinin eline geçmeye başladığı için, yağ çekme ihtiyacı hissediyorsun.

Tabii, bu çektiğin yağlar sayesinde seni belki Zaman’a veya bir müddet çalışıp kovulduğun, piyasada aynı isimli olan gazetelerden bir tanesine alırlar. Belki de Samanyolu Televizyonu sana gece 24:00’den sonra kırmızı noktalı magazin programı yaptırır. Senin gibilere, ucuz dedikodu sütunlarının her zaman açık olması lazım.

Sana benim hakkımda bilgi verdiğini zanneden bir genel başkan yardımcısı ve soyadıyla gazete sahibi olduğunu zannedenlere yaranmaya çalışmaya devam et; belki kapının önünde bir yer verirler.

Haaa, TMSF’nin gazetesindeki sütununu internet sitenin reklamı için kullanırken, kamu menfaatini koruduğunu iddia eden TMSF’ye ücret ödüyor musun?