Siz de dikkat ettiniz mi bilmiyorum?

Münevver Karabulut cinayetinin sanığı Cem Garipoğlu firarının 197.gününde teslim oldu.

Ertesi gün çıkarıldığı mahkemece tutuklanarak cezaevine kondu ve şimdi cezaevinde hâkim karşısına çıkacağı günü bekliyor.

Bu süreçte kamuoyu ve uzmanlar milyonlarca soruya cevap ararken, ben kafamda oluşan tek bir soruya cevap bulamadım:

Niçin ailesinden tek bir kişi bile bunca gündür Cem’i görmeye gitmemişti?

Hem de bayram sebebiyle cezaevlerinde açık görüş imkânı bile varken!

* * *

Binlerce soruşturma yapmış birisi olarak bu durum bana hiç normal gelmedi!

Birisini gözaltına alacaksınız ve karakolun veya şubenin önü bir anda yakınlarıyla dolmayacak?

Bu mümkün değildir!

Hele ki, 197 gündür firarda olan ve Hayyam amcasının “Biz de kendisinden haber alamıyoruz. Hatta canından endişe ediyoruz.” şeklinde açıklama yaptığı 17 yaşındaki bir çocuk söz konusu ise bu hiç mümkün olmamalıdır!

Ama bu kez oldu:

Ne annesi, ne ağabeyi, ne amcası, ne dedesi, ne ninesi, ne de kuzenleri Cem’i görmeye gitti!

* * *

İnsan ailesine ister istemez şu soruyu sormak istiyor:

197 gündür görmediğiniz bu çocuğun bir aile dayanışmasına, sıcak bir aile temasına ihtiyacı olabileceğini hiç düşünmüyor musunuz?

Yoksa o çocuk sizin için ileride aile işlerinde kullanmak için yetiştirdiğiniz, 7 dil bilen ve 7 yaşından beri gurbette tek başına yaşamayı öğrenmiş olan bir “robottan” mı ibaret?

Size bir şey söyleyeyim mi?

Yazık ettiniz bu çocuğa…

Bir de o kızcağıza!