Haddini bil Sayın Bakan

Haddini bil Sayın Akdağ.

Senin “üçüncü dünya üniversitesi” dediğin yer, Türkiye’nin en saygın eğitim kurumlarından birisidir.

Çıkıp burada siyasi konuşma yapmaya kalkarsan, sana yapılan muhalefeti de içine sindireceksin.

Yok, sadece oğlunun diploması için orada isen, sakin sakin oturup programı izleyeceksin!

* * *

Başta Erdoğan olmak üzere AKP’lilere hâkim olan bir tavır var:

Bunlara asla muhalefet etmeyeceksin.

(Bence de saçmalık olan) üniversitede türban yasağından dolayı, şikâyet ettikleri; üniversitelerde demokrasi istedikleri günleri çok çabuk unuttular.

Şimdi kendilerine muhalefet olanlara yeni bir adres gösteriyorlar:

Üçüncü dünya ülkeleri…

Asıl sen git oraya; iki gazoz dağıtırsın, karşılığında 50 yıl iktidarda kalırsın!

Burası Türkiye! Burada ancak bu toplumun hassasiyetlerini özümsersen kalıcı olursun.

* * *

AKP’lilere İran örneğini iyi incelemelerini öneririm:

İki çuval patatese fakirden oy satın alan, insanların fakir ve muhtaç olmasından siyasi ikbal bekleyen ve bu insanlık ayıbını siyasi olarak şekillendiren Ahmedinejad’a karşı, şehirli ve bilinçli insanların isyanı yaşanıyor şimdi orada.

İran’da bilinçli bir kitle, fakirliğin ve cahilliğin kutsanmasına ve insanları önce muhtaç duruma düşürerek sonra da iki çuval patates veya kömürle oylarını satmasına neden olan iktidarların bu ahlaksız oyununa “dur” demek için ayakta.

Kuyruğu sıkışan iktidar ise kan dökmekten çekinmiyor.

* * *

AKP’liler uzun süren tek parti iktidarları döneminde tepkisiz kalabalıklara, şakşakçı yalakalara, iki torba kömürü kapınca oyunu koşup AKP’ne basanlara ama bu muhtaç hale nasıl düşürüldüğünü sorgulamayan yığınlara öyle alışmışlar ki, şimdi en ufak bir muhalefetle karşılaşınca bir anda çirkinleşiveriyorlar.

Onları görünce hep boynun bükük ve ezik duracaksın; seni azarlarlarsa “Allah razı olsun” deyip ananı da alarak derhal oradan uzaklaşacaksın.

Sanki sen oraya kamu hizmeti yapmak için benim oyumla seçilmedin; o koltuk sana babandan miras kaldı?

Bir kibir, bir afra, bir tafra…

Demokrasinin birinci şartı oyunun, o oylarla oturduğun o koltukta ne yaptığının hesabını sormaktır.

Ağzından hiç düşürmüyorsun ama sen nasıl “demokratsın”?