Telekulak hileleri

Kötü niyetli kişilerce yapılan illegal dinlemelere ve teknik takip yöntemlerine karşı savunmasız olduğumuz bir gerçektir.

Bugünkü teknolojik imkanlar göz önüne alındığında, sizi “hedef” konumuna koymuş bir arkadaşınızın, eşinizin, patronunuzun veya herhangi birinin takibinden kaçabilmeniz adeta imkansızdır.

Ancak bu dinlemeleri, “kanun gereği” kisvesi altında kamu görevlileri hem de kamu imkanlarıyla yapıyor ve bunları medyaya servis ediyorsa artık tuz bile kokmuş demektir!

* * *

Kamu görevlilerinin bu “kanuni ama hukuksuz” dinlemeleri kendi inisiyatiflerini kullanarak yapmaları, bir hukuk devletinde asla mümkün değildir.

Bu yüzden mutlaka emri veren yetkin bir kişi veya “irade” olmalıdır?

Ancak bu emrin konusu Anayasa uyarınca “suç teşkil ettiğinden”, yapılacak dinlemelerin mutlaka ve mutlaka “kılıfına uydurulması” gerekmektedir.

Buradaki en pratik ve geçerli “kılıf” alınacak olan bir mahkeme kararıdır!

Ancak burada alınan kararda hemen öyle ilk bakışta kimsenin dikkatini çekmeyecek bir hile devreye girmektedir:

“05XX XXX XX XX numaralı telefon ile BU TELEFONLA İRTİBATLI DİĞER TELEFONLARIN DİNLENMESİNE”

Bu durumda dinleme kararında adınız ve telefon numaranız geçmese bile dinlenen bu numarayla bir kez bile görüşmeniz halinde sizin telefonunuz da kanunen dinlemeye alınabilmektedir!

Biz buna “kanuna karşı hile kullanmak” diyoruz ama uygulayıcılar ne diyor, onu bilemiyoruz?

* * *

Hukukun ruhuna aykırı ancak kanuni kılıfına uydurulmuş bu dinlemelerdeki en büyük sorun, dinlenen kişinin konuşmalarında suç teşkil etmeyen ancak magazinsel hususların günü geldiğinde medya imkanlarıyla kamuoyuna servis edilmesi tehlikesidir.

Buradaki apaçık bir gerçek de bu “servisin”, dinlemede görev alan kamu görevlileri olmadan yapılmasının mümkün olmamasıdır!

Kanun; dinleme süresince bir suç unsuruna rastlanılmaması halinde dinlenen kişinin bu durumdan haberdar edilmesini emretmektedir.

Oysaki Türkiye pratiğinde dinlenen kişi dinlenmiş olduğunu ancak özel konuşmalarının medyaya servis edilmesinden sonra öğrenebilmektedir.

Burada, maalesef ki; kanuni imkanlarla suç şüphesi altına alınamayan kimsenin medya yoluyla “itibarsızlaştırılması” amaçlanmaktadır.

Bu kalleşçe yöntem ne yazık ki artık bir Türkiye gerçeği haline gelmiştir.

Sırası gelmişken belirtelim; bunlar, Sayın Erdoğan’ın sık sık övünerek bahsettiği “demokratik” bir hukuk devletinde rastlanılamayacak uygulamalardır!

Çünkü “demokratik” bir hukuk devletinde bu emri veren de uygulayan da doğrudan cezaevini boylar!

* * *

Peki demokratik gelişimini tamamlayamamış bir çok ülkede önemli bir sorun olarak ortaya çıkan bu telekulak kargaşasının önüne geçmek mümkün değil mi?

Bu konuda bilinen en radikal örneği Bulgaristan Anayasa Mahkemesi verdi:

Bulgar yöneticiler, suçlular ve suç örgütü üyelerinin dışında, siyasi rakiplerini ve hatta sevgililerini bile dinletmeye başlamışlardı.

Halkta devlete karşı güven kalmamış ve herkeste dinlendiğine veya izlendiğine dair bir tedirginlik oluşmuştu.

Bunun üzerine Yüksek Mahkeme, ülkede dinlemelerin artık çığrından çıktığını, idarenin olur olmaz kimseleri bile dinlemeye alarak haberleşme özgürlüğünü ihlal ettiğini tesbit ederek; telefon dinlemeleriyle ilgili hükümleri toptan iptal etti.

Siz isterseniz, Bulgaristan örneğini, dinleme hak ve yetkisini suistimal eden kamu görevlilerine yüksek yargının bir cevabı olarak da değerlendirebilirsiniz.