Muş’un Malazgirt İlçesi’nden iş bulmak umuduyla 11 yıl önce Van’a gelen Nizamettin Özmen eşiyle birlikte Selimbey Mahallesi’ne yerleşti. Van’da istediği işi bulamayan Özmen, eşi 1 aylık hamile iken önce Rusya’ya ardından İstanbul’a gitti.

 Kocasından bir daha haber alamayan talihsiz kadın, gündelikçilik yaparak geçimini sağlamaya çalıştı. Anne Nurcan Özmen, bakımsızlık ve gıdasızlıktan akciğer tüberkülozu ve kalp yetmezliği hastalığına yakalandı. Herhangi bir sosyal güvencesi bulunmayan kadının durumu ise zaman zaman ağırlaşıyor.
Karşıyaka Mahallesi’nde ağabeyinin evinde oksijen tüpüne mahkum olarak yaşam mücadelesi veren Nurcan Özmen, yaşadıklarını gözyaşları içinde anlattı. Özmen şöyle konuştu:
"Annem ve oğlumla birlikte bu evde kalmaya başladık. Evlerde gündelikçi olarak çalışarak geçimimizi sağlıyordum. Ancak bu hastalığa yakalanınca artık çalışamaz oldum. Komşularımın yardımı ile hayatta kalma mücadelesi vermeye başladık. Kalp yetmezliği sebebiyle kullandığım oksijen tüpü enerjiye bağlı olunca 60 milyon liraya yakın fatura geldi. Paramız olmadığı için ödeyemedik, TEDAŞ ekipleri tarafından elektriklerimiz kesildi. Annem de faturayı alarak TEDAŞ’a gitmiş ve orada ismini bilmediğim bir müdür faturanın parasını arkadaşlarından toplayarak ödemiş ve elektriğimiz açıldı. Ancak evde solunum cihazın çalışmaması sebebiyle Karşıyaka Mahallesi’ndeki ağabeyimin evine geldim. Abim Cengiz’in 2 çocuğu var. Eşi haklı olarak sürekli bana bakamayacağını söylüyor" dedi..