İlhan Berk
İlhan BERK (1918- )
Şair. Balıkesir Necati Bey İlköğretmen Okulu’nu bitirdi (1939). İki yıl öğretmenlik yaptı, yükseköğrenimini Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca Bölümü’nde tamamladı (1945). Zonguldak, Samsun ve Kırşehir’de ortaokul öğretmenliği (1945-1955), Ziraat Bankası Yayın Bürosunda çevirmenlik yaptı. 1969’da emekli oldu.
İlk şiirleri Manisa Halkevi Dergisi’nde yayınlandı (1935). Değişik öz ve biçim anlayışlarını ve en son İkinci yeni şiir görüşünü benimsedi. Şiirleri, yazı ve konuşmalarıyla ilgi topladı. Günaydın yeryüzü adlı yapıtı 142.maddeye aykırı görülerek kovuşturmaya uğradı, aklandı. 1970 TRT Sanat Ödülleri Yarışmasında “Atlas” adlı şiiriyle başarı ödülü kazandı.
Kül (1979) ile 1979 Türk Dil Kurumu Şiir Ödülünü, İstanbul Kitabı ile de Behçet Necatigil Şiir Ödülünü (1979) kazandı.
Eserlerinden başlıcaları:
Güneşi Yakanların Selamı (1935), İstanbul (1947), Günaydın Yeryüzü (1952), Türkiye Şarkisi (1953), Köroğlu (1955), Galile Denizi (1958), Çivi Yazısı
(1960), Otağ (1961), Mısırkalyonıgne (1962), Aşıkane (1968), Şenlikname
(1972), Taşbaskısı (1975), Atlas (1976), Ku"l (1979), İstanbul Kitabi (1980),
Kitaplar Kitabi (1981), Deniz Eskisi (1981), Şiirin Gizli Tarihi (1983),
Delta ve Çocuk (1984), Galata (1985), Güzel Irmak (1988), Pera (1990).
