Soğuk kış günlerinde vatandaşların kalması için Bursa Büyükşehir Belediyesi tarafından açılan barınma evinde sıcak yatağa kavuşan evsizlerin hayat hikayeleri yürek burkuyor. Kimisi krizde işini ve evini kaybederken, bazıları ise kaybettiği çocuklarının izini sürüyor.

Ankara yolunda eski Köy Hizmetleri binasında hizmet veren barınma evi, Büyükşehir Belediyesi'nin sosyal belediyecilik anlayışına güzel bir örnek teşkil ediyor. Açıldığı günden bu yana dolup taşan 155 kişilik barınma evi, kapasitesinin üzerine çıkarak 162 kişiye sıcak yuva imkanı sunuyor. Bursa merkezde yaşayanların yanı sıra Yenişehir ve Orhangazi ile Erzurum, Balıkesir, İstanbul gibi şehirlerden de gelenler, barınma evinden yararlanıyor. Sokaklarda yaşayan, mağdur durumda kalmış evsiz vatandaşların

barınması için 2005 yılından bu yana hizmet veren Büyükşehir Belediyesi, kış dönemi boyunca barınma evinden yararlanacak misafirlerinin giyim, gıda ve temizlik başta olmak üzere bütün ihtiyaçlarını karşılıyor. Barınma evinde sürekli kalan bir sorumlu doktor, hemşire, bilgisayar elemanı, güvenlik görevlisi, temizlik personeli ve şoför olmak üzere ortalama 20 personel, 7 gün 24 saat hizmet veriyor.

ÇOCUKLARI BAKMADI, SOKAKTA KALDI

Barınma evinin konukları arasında yer alan Parlak Nacim, 3 çocuğunun evlendikten sonra kendisine bakmadığını iddia etti. Çocukları bakmadığı için barınma evinde kaldığını ifade eden Nacim, "Baksalar burada mı olurdum? İki kızım, bir oğlum var. Orada, burada çalışıyorum. Geçimimi zor sağlıyorum" dedi.

Bir çocuk sahibi Raci Bozoğlan ise, "Ben 2 senedir barınma evlerinde kalıyorum. Eşimden ayrıldım, bir çocuğum var. Annem başka bir adamla evlendi, üvey babam beni istemeyince sokakta kalmaya başladım. Allah devletimize zeval vermesin" diye konuştu.

ALMANYA'DA KAYBETTİĞİ ÇOCUKLARINI ARIYOR

1990 senesinde Bursa'ya gelen ve Almanya'da kaybettiği 2 kızının izini süren Nevzat Parlıyan ise, "Bursa'da otelde kalıyordum. Çakmak, yara bandı satıyordum. İki tane çocuğum var, isimleri Güner ve Güler. Almanya, Berlin'de izlerini kaybettim. İşlerim iyiyken ters gitmeye başladı. Elimden yaralandım, parmaklarım tutmuyor. Çocuklarımı görüp hasretimi gidermek istiyorum" dedi.

5 sene önce arkadaşları ile gittiği tatilde bir gece yatarken felç olan Ahmet Kahraman da barınma evinin konukları arasında. Bir sene boyunca hiç kıpırdayamayan ve tedaviler sayesinde ayağa kalkan Kahraman, kendisine sahip çıkan belediye yetkililerine teşekkür etti.

KRİZDE İŞİNİ KAYBETTİ, BARINMA EVİNE DÜŞTÜ

2001 krizinde işini kaybeden Olcay Dağdelen, evini de kaybettikten sonra barınma evinde yaşamaya başladı. 9, 14 ve 18 yaşındaki çocukları sayesinde hayata tutunan Dağdalen, "Ayakkabı imalathanem vardı. Krizde kapatınca bir daha kendimi toparlayamadım" şeklinde konuştu.

Kurdukları arkadaşlıkların yanı sıra eğlenmeyi de ihmal etmeyen barınma evi sakinleri, günlerini şarkılar söyleyerek geçiriyor.