Bursa'nın bazı köylerinde 150-200 yıl önce inşa edilmiş toprak kerpiç evler ile kütük ahşap evler aradan geçen 2 asırlık süreye rağmen kullanılmaya devam ediyor.

Bu evlerin yanında yeni beton binalar inşa edilmesine rağmen, bir ömrü bu evlerde geçiren yaşlı anne babalar, çocuklarının yanında kalmayı değil, kendi evlerinde hayatlarını sürdürmeyi tercih ediyorlar. Bu tercihte en büyük sebeb ise, toprak ve ağaç evleri daha sağlıklı olmaları olarak belirtiliyor.

Osmangazi ilçesine bağlı Seferışıklar Köyü'nde halen 50 hane topraktan yapılmış kerpiç ve kütükten yapılmış ahşap yapıları kullanıyor. Kerpiç evler, vücudun statik elektriğini daha fazla aldığı, sentetik bir unsur barındırmadığı ve sadeliği ile ön plana çıkan yaşlı insanların vazgeçemediği yapılar oluyor.

Köyler, sanayi dönüşümüyle göç vererek nüfus bakımından seyrekleşse de eski yapılar ve evler kullanılmaya devam ediyor. Köyde kalan yaşlı aile reisleri, dede pilavı günlerinde, Ramazan ayında, bayramlar ve kandillerde şehirden gelen çocuk ve torunlarını misafir edeken, eski evlerin sofalarında neşeli aile meclisleri eski günleri yad ediyor.

Seferışıklar'da 200 yılı geçen toprak evlerin terk edilenleri ise, başta çatılarda başlayan sıkıntının diğer taraflara da sıçramasıyla kısa sürede yok olup gidiyor. İçerisinde yaşanan evler ise, asırlara inat ayakta kalmayı, tabii hali ile insanlara hizmet etmeyi sürdürüyor. Bu toprak evlerin, kestane veya meşe ağacından yapılmış merdivenleri, kapı ve pencereleri de asılan birkaç mısır koçanı ile, rengarenk sardunyalarla, üst katlara çekilen asmalarla ayrı bir keyfe ulaşıyor. Uzun kış gecelerine saklanan mısır koçanları mekanların içerisine, kuşların yemesi için ayrılanlar ise evin dışına asılıyor. Hem evlerin tabiliği, hem insanların doğal hayatı düşünmeleri eko sistemin köylerde şehire göre çok daha derinden ve yılların değiştiremediği tarzda sürüp gittiğini gösteriyo.

iha

Yayın Tarihi : 30 Ağustos 2009 Pazar 12:23:37