Erdemli olmak, hayatta insanın edinebileceği en önemli donanımdır. Bunu elde etmenin yolu saygıdan geçer.Saygı, günümüzde hep söylenen, pelesenk olmuş bir kelime. İnsanların birbirini giyinişten, renginden, inancından, zevklerinden, tercihlerinden…… dolayı küçümsedikleri, hatta düşmanlık besledikleri bu çağda, en çok önemsememiz gereken bir duygu bence saygı. Emeğe saygı, inanca saygı, dinlere saygı, tercihlere saygı, giyim kuşama saygı, zevklere ve renklere saygı….

Evet, medeni olmanın ön koşuludur bence saygı. Saygı, konuşmayı, makul platformlarda tartışmayı, dinlemeyi öğretir, bu sayede gelişiriz. Fikir yürütmeyi, farklı fikirleri anlamayı, algılamayı öğreniriz. Ya demek böyleymiş, vay be bu kadar da zormuymuş gibi cümleleri söyleyebiliriz. Ama önce insan kendisine saygı duymalı. Hakikaten bir geyik gibi algılansa da, eskiler hep ’’ bizim zamanımızda böylemiydi, biz öğretmenimizi gördüğümüzde hemen önümüzü iliklerdik, öğretmen geliyor deyince insanlar oturuşunu değiştirirdi’’derler ama çok doğruluk payı var. Gün geçtikçe manzara tamamen değişiyor. Farklı şekiller alıyor.

Birine saygı duymak, onun yaşamına saygı göstermekle olur. Tarih boyunca birileri hep hor görülmüş, ya da önemsenmemiştir. Alay edilmiş yaptıkları farklı algılanmıştır. Birçok sanat dalı yasaklanmış, birçok insan sürgün edilmiş. Fikirlerinden dolayı öldürülmüştür. Oysa toplumda eleştiri yagınlaşmazsa herkes yaptığını doğru zanneder. Yeni fikirler gelişmez. O nedenle Sanat mutlaka olmalıdır. Sanatçılara son derece saygı duyulmalıdır. Çünkü onlar eleştirel bakışlarla hayatı sorgulamamızı sağlarlar. Bazen ürettikleri eserlerle bizlere ayna tutup çeki düzen vermemizi sağlarlar. Ama bu gerçek manada sanat yapanlar için geçerlidir. Sanat yaptığını söyleyip, insanların kutsallarını aşağılayıp, marjinallik olsun diye saçma sapan şeyler üretenler değil. Ama bence bu tür ve kişilere ve ürettiklerine de saygı duyulmalı, onların yaptıkları yasaklanmamalı. Yasak yasağı doğurur. Bilinçlenip o kişilere ve eserlerine önem gösterilmemelidir ki anlasınlar yaptıklarının şaklabanlık olduğunu. Ama tersi hakikaten sanat yapanlar da alkışlanmalıdır ki, motivasyon olsun.

Saygı çok ama çok önemlidir. Çok popüler olması nedeniyle futboldan bir örnek vereyim. Farklı takım tutmaya tahammül edemeyen taraftar, kavga ediyorlar, hatta birbirlerini öldürebiliyorlar. Örnekleri çoğaltabiliriz…

Siyah çocuk uzat kara ellerini,
Sen çocuksun,
Gözlerin çocuk,
Ellerin çocuk,
Siyah çocuk hadi oynayalım,
Senin ellerin küçük,
Senin içinde de sevgi var,
Siyah çocuk sen ağlama,
Benim canım acır,
Uzatırım beyaz ellerimi,
Sen çocuksun benim gibi,
Siyah çocuk,
Bak, yok farkımız……
E.Y
27 Mart Dünya Tiyatro Günü Kutlu olsun.