Televizyonun insan hayatına girmesi önceleri çok ama çok iyiydi. Dünyanın her yerini görebiliyor, her şeyden haberdar olabiliyorduk. Yine dünyanın her yerini görebiliyor çok şeyden haberdar olabiliyoruz.

Ama bir şeyin iyi mi, kötü mü olması özellikle de bu çağda nasıl kullanıldığına bağlı. Yani kavramları anlamlarıyla değil işlevleriyle değerlendirmek lazım. TV’ yi bu bağlamda ele almak istiyorum. Boyutları küçük olmasına rağmen büyük bir dünyayı içine alacak şekilde tasarlanmış sihirli bir kutu, her şeyi tek tuşla evimize zahmetsiz getiren bir hizmetçi. Ne güzel mısır patlağı seyrederek film ya da program izlemek.

Birçok şeyin yozlaşmağa başladığı günümüzde TV de bundan nasbini aldı. Aslında yozlaşan tabi ki TV değil. Ona yön veren patronlar. Onların umarsız tavırları ’’ne yapalım halk böyle istiyor’’ diye kendilerini bile kandıramadıkları yalanları nedeniyle, TV’nin güzelliğine bu insanlar yüzünden artık gölge düştü. Türkçe konuşamayan spikerleriyle, amaçsız içi boş programlarıyla, insanları yanlış yönlendiren dizileriyle tehlikeli bir hal almaya başladı.

Şu sabahları yapılan bazı programlar var. Adına kadın programı denen bu programlar, saçma sapan olayları kafa karıştırarak anlatarak sanki her yerde bu olaylar yaşanıyormuş gibi gösteriyorlar. İnsanı şüpheciliğe ve güvensizliğe iten bu programlar duygu sömürüsü, basit rant sağlama düşüncesinden başka bir şey değil bence. Bunlara izin veren, yapan insanları anlamak mümkün değil. Nasıl alet oluyorlar? Nasıl bu kadar kendilerini düşürüyorlar? Doğrusu onların dilinden dinlemek isterim.

Halk bunu istiyor diyen ey yetkili, hangi halk, nerede bunu istediğini söylemiş ya da kime gelip nasıl bir program istiyorsunuz diye sordunuz? Eğer kendini tatmin ya da kandırmak, aklamak için bunları yapıyorsanız, boşuna çaba harcamayın çünkü vicdanınız bir gün mutlaka sizi bir köşede yakalar ve bunların hesabını sorar.

Şimdi RTÜK’ e şunu söylemek istiyorum: Lütfen şu sabah programlarını ve diğer şaklabanlık yaparak zaman çalan, insanları olumsuzluğa iten programlara el atın.