İnsanımız oldukça renkli bir yapıya sahip. Bir de benim gibi çok seyahat ediyorsanız bu cümleyi haklı çıkaracak çok fazla örnekle karşılaşırsınız. Neler neler görüyorum. Bazen çok hayret ettiğim olaylara rastlıyorum. Bazen de takdir ettiğim. Ama daha çok trajik denecek meseleler ağırlıkta oluyor. Bu konuyu neden yazıyorum biliyor musunuz? Ne kadar geniş, sabırlı hoş görülü bir milletiz demek için değil, üzüldüğüm, kimi zaman bu kadarı da olmaz, olmamalı dediğim için. Espri, genişlik, hayretlik keşke bazen sadece fıkralarda kalsa.

İstanbul’un nüfusu kanımca 17 milyon vardır. Bunların içinde bin bir çeşit insan var. Farklı yapılarda, farklı karakterlerde. Eeee hal böyle olunca ortaya çok garip manzaralar çıkıyor. Bunları sizinle paylaşmak istiyorum. Amacım karşılaştığım manzaraları gözler önüne serip ders çıkarması gerekenlerin bazı şeyleri anlaması.

Biliyorsunuz E5 Karayolu her zaman tıkalıdır. Hatta dünyanın en büyük otoparkıdır da diyebiliriz. Ben size onun devamı olan meşhur 1. Köprü, yani Boğaziçi Köprüsü üzerinde karşılaştığım bazı manzaraları anlatacağım.

Tarih herhangi bir gün, ayrıca gün belirtmiyorum genelde her zaman olan olaylardan bahsediyorum. Bir kış ayıydı. TV’lerde bas bas bağırıyorlardı. Zincirsiz, takozsuz trafiğe çıkmayın, ayrıca lastikleriniz kontrol edin kabak olmasın diye. Ben yine toplu taşımayı tercih ettim ve yola koyuldum. 1.köprü üzerine geldim. Her yerde arabalar kalmış. Çoğu zincirsiz. Sürücüler sigara yakmış o tipide ağzında sigara arabaları itiyorlar lastiklerine zincirimsi şeyler bağlıyorlar. TV kanalarına röportaj veriyorlar ve şu ses yükseliyor yolda kalanlardan birinin ağzından: iki saattir yoldayız, nerede bu devlet, donduk üşüdük, kim verecek bunun hesabını? Bunları diyor demesine de, anlamadığım devlet ne yapsın senin yolda kalmana, sen zincir takmamışsın, çekme halatın yok. Eeeeee ne yapsın devlet, akşamdan evine gelip arabana zincir mi taksın. Yaratan yaratırken beyin vermiş. Daha ilginci köprünün tam ortalarında araba itenler var, bazıları da trafik polisliği yapıyor. Ağzında sigarayla.

Bırakın kar yağdığı zamanları,her gün  köprüden geçerken bakıyorum, arabalarda insanlar genelde yalnız. Eeee öyle olunca araba enflasyonu yaşıyoruz. Yol da tıkanıyor. Yine bir spiker soruyor: Arabada yalnızsınız, neden toplu taşımayı kullanmıyorsunuz, bakın saatlerce yolda bekliyorsunuz, sizin gibi birçok bunu yapsa bu kadar araç olmaz, bu yol da tıkanmaz. Cevap çok ilginç: Ya ne yapalım alıştık abi, böyle iyi oluyor, hava da soğuk, yanımıza yemeğimizi de aldık, sigaramız da var, daha ne olsun. Böyle diyor ama yine de nerede bu devlet diye haykırıp kızıyor.

Yine bir kazaya şahit oldum. İndik abradan yardımcı olalım diye. Aman Allah’ım memlekette herkes doktor. Yok böyle çıkarın, ayağında çekin, kafasını çıkarın, benzin deposunu sökün, cebini bakın ailesini arayın, ellemeyin…….. Bence ellemeseler di daha iyiydi. Arabada bulununan iki kişiden birini karga tulumba çıkarttılar. Hemen arabanın bir buçuk iki metre yanına oturtup ağzına da sigara verdiler. Bu arada arabadan muhtemelen sızan sıvı benzin di. Ama buna rağmen o adama sigara içirdiler sakinleşsin diye.

Şimdi soruyor olabilirisiniz bunlar yaşanırken sen ne yaptın diye. Ben önce araçtan çıkarılma işlemi için öyle karga tulumba olmaz biraz sakin olun, o sigara verdikleri adam için, ya bu akan benzin sigara verilmez diye çırpınıp durdum ama  dinletemedim. 

Evet, memleketimden insan manzaraları bunlar, daha da neler var, zamanı geldikçe sizinle paylaşacağım. Her zaman söylüyorum ülkekemizin bana göre en büyük sorunu eğitim. Bu manzaralar eğitimsizlikten kaynaklanıyor.