Sanat mı, Şarlatanlık mı?

Bilindiği üzere iki tür ülke vardır.

1) Gelişmiş ülke
2) Geri kalmış ülke

Son zamanlarda özellikle 1990’dan sonra bir ülke daha çıktı:Gelişmekte olan ülke!  Aslında bu üçüncü grupta, ikinci gruba giriyor.Türkiye’miz gelişmekte olan ülkeler grubunda yer alıyor.Peki gelişen ne, Bir ülkenin gelişmişlik düzeyi Kültüre, Sanata verdiği değerle ölçülür.Sanat ve beraberinde kültür, insana, geniş düşünmeyi, sorgulamayı, beyin yormayı, ayrıntı görmeyi sağlar. Gerçek Sanatçıları ülkesindeki gelişmeler onu son derece ilgilendirir. Gördüğü yanlışlıkları, haksızlıkları, yolsuzlukları yaptığı sanatla dile getirir. Getirmek zorunda kalır. Sanat bu zorunluluğu otomatik olarak hissettirir. Dikkat ederseniz, dünya tarihine baktığımızda insanlık yararına yapılan bütün devrimlere sanatçılar öncülük etmiş ya da sanat duyarlılığı olan insanlar katkı sağlamıştır.

Fakat ülkemizde sanat trajik bir noktadır. Her şarkıcı, her türkücü, her arkeolog, her heykeltıraş, her sinemacı, her yönetmen..... örneği çoğaltabiliriz, hemencecik sanatçı oluyor.
İşin daha vahim yanı bir çok TV kanalında yarışmalar bu anlattıklarımıza çanak tutuyor. Daha da vahimi artık eğitim almaya da gerek yok, iki ayda bir yarışmada sanatçı olabiliyorsunuz. Konservatuarlarda dört, beş sene dirsek çürütmeye de gerek yok... Boyacı küpü daldır çıkar sanatçı olsun... Sanatçı olmak bu kadar kolay mıdır! Sanat, belli birikim, belli eğitim, emek, yetenek ve yeni kuramsal yeniliklere ihtiyaç duyan geniş bir dünyadır. Yani yenilik, düşünme, üretme ve fayda...

Ülkelerin sanatları, o ülkenin zenginliklerinden filizlenip yeşermelidir. Bizim öyle güzel halk türkülerimiz, seyirlik oyunlarımız, folklorumuz, öyle geniş bir dramatik tarihimiz vardır ki, her sanat dalına ilham kaynağı olacak şekilde geniş ve zengindir. Oysa durum tam tersi gibi görünmektedir. Yapılanların bir çoğu batı‘nın varyasyonlarıdır. Yüzyıllık tarihi olan Amerika bile bu az zaman diliminde biriktirdiklerinden faydalanmaktadır.Nedense biz kopyalamayı çok seviyoruz. Dünyanın ilham kaynağı olan Anadolu, yine nedense bizim sanatlarımıza ilham kaynağı olmuyor. İnsan önce kendisi olmalı ki, kendisi dışındaki insanların olumlu yönlerini alıp hallihamur edip modern ve çağdaş olabilsin. Taklit aslını yüceltir.

Sonuç Olarak şunu söylemek istiyorum : Öz kaynaklarından beslenmeyen ülkelerde, popülist anlayışa, kısa yoldan gitmelere ve şarlatanlıklara sanat denir.