Sanat ve Şarlatanlık
Bir ülkenin gelişmişlik düzeyi, kültüre, sanata verdiği değerle ölçülür. Sanat ve beraberinde kültür, insana, geniş düşünmeyi, sorgulamayı, beyin yormayı, ayrıntı görmeyi sağlar. Gerçek Sanatçıları, ülkesindeki gelişmeler son derece ilgilendirir. Gördüğü yanlışlıkları, haksızlıkları, yolsuzlukları yaptığı sanatla dile getirir. Getirmek zorunda kalır. Sanat bu zorunluluğu otomatik olarak hissettirir. Dikkat ederseniz, dünya tarihine baktığımızda insanlık yararına yapılan bütün devrimlere sanatçılar öncülük etmiş ya da sanat duyarlılığı olan insanlar katkı sağlamıştır.
Fakat ülkemizde sanat trajik bir noktadır. Her şarkıcı, her türkücü, her arkeolog, her heykeltıraş, her sinemacı, her yönetmen..... örneği çoğaltabiliriz, hemencecik sanatçı oluyor. İşin daha vahim yanı, bir çok TV kanalında yarışmalar bu anlattıklarımıza çanak tutuyor. Daha da vahimi artık eğitim almaya da gerek yok, iki ayda bir yarışmada sanatçı olabiliyorsunuz. Konservatuarlarda, GSF'lerde dört, beş sene dirsek çürütmeye de gerek yok... Boyacı küpü daldır çıkar sanatçı olsun... Sanatçı olmak bu kadar kolay mıdır! Sanat, belli birikim, belli eğitim, emek, yetenek ve yeni kuramsal yeniliklere ihtiyaç duyan geniş bir dünyadır. Yani yenilik, düşünme, üretme ve fayda...
Ülkelerin sanatçıları, o ülkenin zenginliklerinden filizlenip yeşermelidir. Bizim öyle güzel halk türkülerimiz, seyirlik oyunlarımız, folklorumuz, öyle geniş bir dramatik tarihimiz vardır ki, her sanat dalına ilham kaynağı olacak şekilde geniş ve zengindir. Oysa durum tam tersi gibi görünmektedir. Yapılanların bir çoğu batı‘nın varyasyonlarıdır. Yüzyıllık tarihi olan Amerika bile bu az zaman diliminde biriktirdiklerinden faydalanmaktadır.Nedense biz kopyalamayı çok seviyoruz. Dünyanın ilham kaynağı olan Anadolu, yine nedense bizim sanatlarımıza ilham kaynağı olamıyor. İnsan önce kendisi olmalı ki, kendisi dışındaki insanların olumlu yönlerini alıp hallihamur edip modern ve çağdaş olabilsin. Taklit aslını yüceltir.
Sonuç Olarak şunu söylemek istiyorum : Öz kaynaklarından beslenmeyen ülkelerde, popülist anlayışa, kısa yoldan gitmelere ve şarlatanlıklara sanat denir.
