Latince’de köylü anlamına gelen paganus sözcüğünden türemiş pagan.
Hıristiyanlar bu sözcüğü simge kalıplarına sokup çok tanrılı dinlere yapıştırmışlar zamanla.
Bu da yetmemiş tatmin için. Kendi dinlerine girmeyi reddeden her toplumu da lekelemişler bu sözle.
Oysa onların kutsal saydığı İncil; gerçek dinle ilgisi olmayan, Allah sözü olmaktan çıkartılan, masallar zinciri haline getirilmiş bir kitap. Uzmanları korkup söylemekten kaçsa da aşağıladıkları paganizmle ortak öğeler taşıyan bir yapıttır bugünkü İncil... 

Bir zamanlar İncil adını taşıyan sayısız kitap varken birileri oturup dördünü bir kenara ayırmış. Bildiğimiz İznik’te olmuş bu iş…
İşte bugün İncil; kul yazımı, kul kurgusu, kul seçimi bu dört kitaba verilen ortak addır. Seçilenler paganizmin vehimlerine yer verdiğine göre, elenenlerden birinin Allah’ın kutsal sözlerini taşıyan gerçek İncil olmadığını kim söyleyebilir?
Gerçek İncil; Kur’an-ı Kerim’in aksine, Âlim olan Allah’ın bilgeliği nedeniyle hiçbir tanrısal koruma vaadi edinememiştir. Geleceği de geçmiş gibi bilen Allah tarafından, yine yalnız onun bildiği gizemli bir âlemde sürdürmektedir varlığını…
Sormak gerek! Hıristiyanlar’ın bugün gerçek kabul ettikleri dört İncil; neden masallar zinciri, neden pagancı vehimler anlatısıdır? Allah tarafından gönderilen bir dinin; her biri diğerine göre çelişkiler içeren yüzlerce kitabı olabileceğine inanabilir mi insan?
İnanan, ya bilimin araştır emrini reddeden ya da temizlik anlamı dışındaki saflığı hak eden biridir mutlaka...

Allah’ın çelişkisi yoktur. Gönderdiği her peygamberle bildirdiği kurallar birbirinin aynıdır.
Namaz bunların başında gelir.
Süryaniler, Gregoryen Ermeniler gibi Hıristiyan örnekleriyle Yahudi dini mensuplarının kıldığı gibi...
İlkel toplumları, çok tanrılı dinleri, Hindular’ı ve daha birçok dini incelediğinizde tanrıların ve tanrısal vasıflara sahip olduğuna inanılan nesnelerin önünde secdeye varıldığını görürsünüz. Aztek, Maya, İnka kültürlerinde oldukça belirgindir bu varış.
İçkiyi de unutmayalım. İçkiyi dinsel yasak kapsamında gören birçok Hıristiyan grubu olduğu gibi semavî olmayan dinlerin üyelerinde de görürüz içki düşmanlığını. Hacca gitmenin evrenselliği de ortak benzerliklerden yalnızca biri…
Demek ki kutsal kitaplar tahrif edilse de gerçeklerden bir kısmının sözlerle taşınarak yüz yılları aşması engellenemiyor. 

Verdiğimiz örnekler; gönderilen dinlerin tek, görevlendirilen binlerce peygamberinse yoldan çıkmışları doğru dine döndürücü seçkinler olduğu konusunda küçük bir bellek tazelemesidir yalnızca…

Görünen o ki; piyasalardaki İncil spekülasyonunu yok etmek amacıyla karar almak isteyen ünlü İznik Konsülü, bu kez dört spekülatörün hizmetine girmiş. Matta, Markos, Luka ve Yuhanna’nın yazdığı ve İncil adını verdikleri kitaplar best-seller olmuş. Daha sonra Barnabas İncil’i diye redde uğramış yeni bir kitap daha çıkmış ortaya. Son bulunansa Kıpti dilindeki Yahuda İncil’i…

Bugün, Hıristiyan dünyasının inandığı İncil adlı kitaplarda “Allah’ın baba, İsa Aleyhisselâm’ın oğul, Cebrail Aleyhisselâm’ın Ruh-ül Kudüs” vasıflarıyla anılarak birleştirildiğini görürüz. Yani baba, oğul, kutsal ruh kavramlarıyla Allah’ın yanında bir kul ve bir melek de tanrılaştırılıyor. Göz göre göre ünlü teslis saçmalığı kabullendirilip zehirleniyor inanç peşinde koşanlar.

Allah’a karşı insanoğlunun yapmaya kalktığı en büyük hakarettir teslis.
Doğmayan, doğurmayan tek Allah’a karşı yapılmış en büyük hakaret!
Onlar bu vasıfların Allah’ın birliğini bozmadığını iddia ede dursunlar, Hıristiyanlık’tan binlerce yıl önce var olan bugünün kayıp efsanevi uygarlıklarından biri neler söylüyor, bir bakın dikkatle. “...Bir’in Kulları ve Bir...”
Okumacıların Hıristiyan dogmacısı olması dolayısıyla Bir’in Kulları; “Bir’in Kızları ve Bir’in Oğulları” haline sokuluvermiş. Buna rağmen bu okumalar çok şey anlatır. Bunların başında gelense Allah’ın teslis değil tek olduğunun bugün efsaneler dünyasında yaşattığımız atalarımız tarafından da bilinmekte olduğudur.
Önünde bütün geçmiş dinleri tamamlayan, tahrif edilmiş bütün kitapları yürürlükten kaldıran yüce bir din dururken, misyonerlerin transfer tekliflerini kabullenip sonsuz hayatlarını acı ve pişmanlıkla geçirmeye talip olan Müslüman eskilerinin bunları görmesi, öğrenmesi şart. Bugünün; her şeyi mantık süzgecinden geçirdiği, en uygar vasıfları bünyesinde topladığı söylenen insanına gel de şaşma, gel de onları yargılama!
Gel de adına batı denen ve bu saçmalıklara iman etmiş ülkelerin talimat ve emirlerine “Baş üstüne!” mantığıyla şapka çıkaran politikacılarımıza şaşma, gel de onları diğerleriyle birlikte yargılama!

Bugün yurdumuzu üçüncü kez bir papa ziyaret edecek.
Gelen papa, yukarıda anlattığım tuhaflıkların ürünü olan tahrif edilmiş bir dinin baş temsilcisi.
Papa seçildiği andan itibaren, bize garip ve komik gelen bir uygulamayla üzerine bir takım tanrısal güçler monte edilmiş kişi… Temsil ettiği şey her ne olursa olsun, kendisinde bir takım özellikler olduğu kanısına vardırılmış çok büyük bir nüfus var arkasında. Söylemlerinin onlar da yaratacağı şiddetli etkiyi, içlerinde bulunmadıkça bugünden tasavvur etmek çok zor.

Biz gerçek Türkler’in, misafirlerimizi her zamanki gibi nezaketle karşılayacağımızdan şüphem yok.
Tarihin gerçek sayfalarında, kendisini düşman bellemiş insanlara bile şefkat gösterdiği anlar çoktur Türkler’in. Bu da öyle anlardan biri olsun isterim. Gösterilmesi gerekli tepkiler varsa onlar da Türk’ün nezaketine uygun olacaktır mutlaka.
Yalnız bir şeye dikkat, provokatörlere dikkat şart!

Benedict XVI, Bento XVI, Benedetto XVI, Benedicto XVI, Benedictus PP. XVI gibi isim bolluğuyla anılan yeni papa; bugüne kadar Türkler ve Müslümanlar hakkında oldukça çirkin sözler sarf ederek kıyamete kadar sürmesi muhtemel kötülük tohumları saçtı dünyaya. 
Bugün ondan beklenen; hayatına yön veren Nazizm, CIA öğretileri ve pagancı kışkırtmalardan sıyrılıp insan olduğunu hatırlaması. 
Bugün ondan beklenen; dindar, dinci, politeist, ateist olmasına bakmadan herkesi, her toplumu birbirine kaynaştıracak, kaynaştıramadıklarının da birbirlerine saygı duymalarına yol açacak davranışlarda bulunması. 
Söylem ve davranışlarıyla olumlu dalgalar yayıp dünyayı karanlıkta tutan düşüncelerden uzak kalması...