Bu hafta ki yazım öncekiler gibi toz pembe gözlük ardından bakılarak yazılmış bir yazı olamayacak maalesef.

Öncelikle çok üzgünüm. Belki yanlış, belki hata. Herkesin sıkıntısı başından aşkınken bir de benim üzüntümü sizlere yüklemek belki de doğru bir karar değil. Ama şuna adım gibi eminim ki benimle tebessüm eden insanlar iki damlada olsa benimle göz yaşı dökeceklerdir.

Duygu Asena…Allah rahmet eylesin. O kadar çok insan o kadar çok şey yazıp söyledi ki ben ne desem boş ve yetersiz. Sadece biz kadınlar, onu tanıyan, felsefesini hazmetmiş, benimsemiş, sahip çıkmış ve uygulamış olan kadınlar için büyük bir kayıp. Seni tanıdık, anladık, sevdik ve değerini de bildik.Ama belki de sende birçok ünlü gibi öldükten sonra değeri artan ve daha iyi anlaşılan bir insan olacaksın.

Yattığın yerde rahat uyu ve emin ol ki bizler, seni anlayan kadınlar ve erkekler yaktığın meşaleyi hiç sönmemecesine koruyarak gelecek nesillere güven içinde ve aynı temizlikte ulaştıracağız.

Ve İsrail…

Yeter artık diye haykırmaktan başka ne yapabilirim? Lübnan'da ölen ve geri de kalanlar için birkaç damla göz yaşı dökmekten başka ne yapabilirim? Bu İsrail denen cemaat göz göre göre, elini kolunu sallaya sallaya nasıl bu kadar rahat hareket edebiliyor? Neden herkes sessiz kalmayı tercih ediyor? Sebep ne , Amerika mı? Amerika’nın bu olaya yandaş olması, yol vermesi mi?

Yeri gelince her şeyi devletten beklemeyin derler ya hani. İşte bunu bilen duyarlı yurdum insanları geçen gün Taksim de savaşı ve Kana katliamını kınamak amacıyla bir protesto yürüyüşü gerçekleştirdi. Sonuç ne oldu dersiniz? Bilirsiniz bilirsiniz fazla düşünmenize gerek yok tanıdık bir manzara. Polisten dayak yiyerek göz altına alındılar..Neden?

Türkiye Cumhuriyetine karşı bir hakarette mi bulundular? Devlet büyüklerine, askerimize veya polis teşkilatına karşı küfür içeren sloganlar mı attılar? Devletimizin çıkarlarını hiçe sayan davranışlarda mı bulundular? Dini inançlarımızı küçük düşürücü sözler ve hareketler mi sergilediler? Niye izin vermediniz içlerinde sel olup çağlayan duygularını dile getirmelerine?

Belli sınırlar içerisin de( ki bunlar devletin koyduğu kurallardır) düşüncelerimizi haykıramaz mıyız? Ot gibi geldik ot gibi mi gidelim? Güdülecek koyun olmaya devam mı edelim? İstediğiniz halk modeli bu mu? Ya demokratiklik anlayışınız, bu yaptıklarınızla bağdaşıyor mu?

Bu protesto gösterileri dünyanın hemen hemen her yerinde yapıldı. Bir şekilde insanlar savaşa ve İsrail’in cinayetlerine karşı olan tepkilerini göstermek istediler. Şimdi soruyorum size hangi devlet, halkına sizin bize uyguladığınız şiddeti uyguladı?

Şimdi diyeceksiniz ki izin alınmadan yapılan her şey suçtur. İyi de burada belli bir kesimin çıkarlarını gözetmek için yapılan bir olay yok ki. Burada solcu, sağcı, işçi, memur, sendika, öğrenci, mahkum yakınları, şehit anneleri yok ki. Burada duyarlı bir toplum, bir halk var. Ve bu halkın sizinle alıp veremediği hiçbir şey yok.

İzin verin sesimizi duyuralım. Size değil İsrail’e, Amerika’ya, Birleşmiş Milletlere, Avrupa İnsan Haklarına. Artık durun diyelim, durdurun diyelim, yeter diyelim. Ey İsrail savaştığın çocuklar ve suçsuz sivil halk değil kendine gel diyelim. Artık savaşı kes diyelim. Bunu kocaman kocaman dünya devletleri diyemiyorsa izin verin de bari biz insanlar diyelim!