Anlaşılmamak hepimizin   en büyük derdi.
         Peki madem çok  iyi  ve doğru anlıyoruz.....
         Neden anlaşılmadığımızı  da anlayıp, kendimizi  daha iyi anlatabileceğimiz  yolları hayatımıza sokmuyor ve  kendimizi  ifade  etmeye çabalarken    daha anlaşılır  ve daha başarılı olmuyoruz ? 

         Neden biliyor musunuz?....
         
        Çünkü ;  anlaşılmayan da  malesef kendini ve bu durumunu anlamıyor....

         


      "Adamın biri artık karısının eskisi kadar iyi duymadığını ve işitme cihazına ihtiyacı olduğunu düşünüyormuş.
      Ona nasıl yaklaşması gerektiğinden emin olamadığı için bu durumu konuşmak amacıyla aile doktorunu aramış...
      Doktor adamın karısının ne kadar duyduğunu anlayabilmesi için adama basit bir yöntem önermiş. "Yapacağın şey şu; karından 40 adım ileride dur, normal bir konuşma tonuyla bir şeyler söyle. Eğer duymazsa bu kez 30 adım ilerisinden aynı cümleyi tekrarla, sonra 20 adım yakınına gelerek tekrarla . Baktın duymuyor cevap alana kadar aynı şeyi tekrarlayarak yaklaşmaya devam et" demiş. 

      O akşam karısı mutfakta akşam yemeğini hazırlarken adam işlemi uygulamaya koymuş. 40 adım  kadar uzaklıktan karısına seslenmiş; 
     -"Hayatım bu akşam yemekte ne var?" 
     Cevap yok.... (muş)
     Mutfağa biraz yaklaşmış. Mesafeyi 30 adıma indirmiş ve soruyu tekrarlamış "Hayatım bu akşam yemekte ne var?" 
     Yine cevap yok...(muş)
      Mutfağa biraz daha yaklaşmış, mesafe 20 adım ve tekrar sormuş "Hayatım bu akşam yemekte ne var?"
      Hala cevap yok.... (muş)
     Adam mutfağın kapısına gelmiş artık mesafe iyice azalmış ve biraz da asabileşerek soruyu tekrarlamış "Hayatım bu akşam yemekte ne var?" 
      Bu kez de  cevap alamamış..... 
      Karısına iyice yaklaşmış ve a öfkeyle aynı soruyu tekrar sormuş; "Hayatım ya kaçıncı kez soruyorum bu akşam yemekte ne var?" 

       Karısı  aniden dönüp cevap vermiş;"Hayatım bende beşinci kez söylüyorum; Tavuk......" 



     

      Hikayenin en baba  fikri: Çoğu zaman çevrenizde , sizi anlamadığını düşündüğünüz insanlar olabilir. 
      Belki de düşündüğünüz yahut  kendinizi inandırdığınız gibi problem daima karşınızdakinin anlama, kavrama ya da duyma beceriksizliğinde değildir. 



       


         İşte benzer  sebeplerden  olsa gerek Mevlana ;” Ne kadar bilirsen bil,anlatabildiklerin karşındakinin anlayabildiği kadardır “demiş. 


                                               Anlaşamamak kötü şeydir.. 

      Ama en kötüsü ;"Aynı dili konuşup,aynı alfabenin harfleriyle, aynı lisanın cümlelerini kullandığı halde ,anlaşılamamış olmanın faturasını hep karşı tarafa kesmek,kendi kusurunu kusursuzluk kabul edip sorunu daima karşısındakinde bilmektir." 


       

             Çevrenizde daima; “Aynı dili konuşacağınız değil,aynı duyguları paylaşacağınız kişiler olsun.”