DİŞİ ASLAN’dan ;

     Hayvanlar bir gün kim daha çok çocuk doğurabilir diye çekişmeye başlamışlar. İçlerinden biri dişi aslana alaycı bir tavırla sormuş.
-“Pişşttt..aslan kardeş! ,söyle bakalım Sen kaç çocuk doğurabiliyorsun?"
-"Bir" diye cevaplamış dişi aslan.
-"Fakat ben aslan doğururum…"

                                            DERSİMİZ; NİTELİK, NİCELİKTEN ÖNEMLİDİR….. 

  


     YAVRU YENGEÇ İLE ANNESİNDEN;:

     "Neden böyle yan yan yürüyorsun yavrum" diye sormuş anne yengeç yavrusuna. Hemen arkasından da ,
-"Düzgün yürüsene ! " diye çıkışmış….
- "Pekala anne" demiş yavru yengeç; biliyorsun ben henüz tecrübesizim, önce sen önümden düzgün yürü göreyim, sonra ben seni aynı adımlarla takip ederim. "

                                       DERSİMİZ; HAREKETLER DAİMA SÖZLERDEN ÖNDE GELİR! 





       ASLAN, KOYUN, ÇAKAL VE TİLKİ’den;

      Aslanın biri, bir koyunu yanına çağırmış ve nefesinin kokup kokmadığını sormuş.
-“Evet ! kokuyor” diye cevaplamış koyun.
Aslan bu cevaba çok kızmış ve koyunu oracıkta parçalamış…
Daha sonra çakala seslenip yanına çağırmış, ona da aynı soruyu sormuş.
- “Hayır ! diye cevaplamış çakal korkudan. Hayır sevgili aslan, senin gibi muhteşem bir varlığın nefesi kokar mı hiç?”
Ancak o da yağcılık yaptığı için aslanın öfkesinden kurtulamamış.
Sıra tilkiye gelmiş.
Aynı soruyu tilkiye de sormuş bu sefer aslan.
Tilkinin cevabı şöyle olmuş;
- Üzgünüm sevgili aslan, üşütmüşüm biraz, o yüzden burnum bugünlerde hiç koku almıyor ! 


                                      DERSİMİZ;AKILLI KİŞİ TEHLİKELİ DURUMLARDA KONUŞMAZ !




       KAZLAR VE TURNALAR’dan;

      Kazlar ve turnalar bir gün aynı tarlada yiyecek ararlarken birden yanlarına
yaklaşmaya çalışan avcıyı fark etmişler. Turnalar tarlaya çok daha fazla zarar vermişler ammavelakin daha çevik ve hafif oldukları için hemen uçarak kaçmışlar. Oysa ki zavallı kazlar onlardan çok daha ağır hareket ettikleri için avcının akıbetinden kurtulamamışlar. 

                                 
                                 DERSİMİZ; YAKALANANLAR MAALESEF HER ZAMAN SUÇLU OLANLAR DEĞİLDİR. 





     GEYİK’ten ; 

     Yaşlı bir geyik hastalanmış ve daha rahat otlayabilmek için güzel otlarla dolu bir çalılıkta yaşamaya başlamış. Her hayvanla iyi geçindiği için pek çok hayvan sık sık geyiğin ziyaretine gelir olmuş.
Zamanla her gelen hayvan bu güzel otlardan tatmaya başlayınca kısa süre sonra tüm otlar tükenmiş .Geyik hastalıktan kurtulmuş ama bu sefer yiyecek hiçbir şeyi kalmadığı için bir süre sonra açlıktan ölmüş. 



            DERSİMİZ;BAZEN İYİ ŞEYLERDE PAYLAŞTIKÇA BİTEBİLİR. ELİMİZDEKİNİN DEĞERİNİ ZAMANINDA BİLELİM ! 

  


       FARELER’den:
     Bir gün, çiftlikte yaşayan fareler bir araya gelmişler ve başlarına musallat olan bir kediden kurtulma planları yapmaya başlamışlar. Pek çok fikir öne sürülmüş ama hiçbiri kabul görmemiş. En sonunda genç bir fare, kedinin boynuna bir çan asmayı önermiş. 
      Böylece kedi kendilerine yaklaşırken farkına varacaklarını ve kaçabileceklerini iddia etmiş. Bu öneri diğer fareler tarafından alkışlarla onaylanmış.
      Tam bu sırada ,bir köşede sessizce onları dinlemekte olan yaşlı bir fare ayağa kalkmış ve bu önerinin çok zekice olduğunu, başarılı olacağından hiç kuşkusu olmadığını belirtmiş.
-“Fakat “ demiş…
-“Kafamı bir soru kurcalıyor! Aramızdan hangimiz kedinin boynuna çanı asacak?” 

                             
                                 DERSİMİZ; İYİ BİR PLAN YAPMAK AYRI, O PLANI GERÇEKLEŞTİRMEK AYRIDIR. 






           Uzun lafın kısası, kıssanın hissesi....

           Sanırım insanlar felsefeyi çocukken MASALLARDAN…

            Büyümeye başladıkça KİTAPLARDAN…

            İhtiyarlayınca da ARKALARINDA KALAN HAYATLARINDAN öğrenebiliyorlar… 


   

        Öğrenciliğinizin, öğrenme hevesinizin ve öğretmenliğinizin hiç bitmediği, 
                                          Kıssadan hisselerin iç dünyalarınıza , uzun uzadıya güzellikler katacağı nitelikli günleriniz olsun…