Akiller göreve başladılar!..

Gündeme oturan, nitelik ve nicelikleri tartışılan akil adamlar kendilerine ayrılan bölgelerde görevlerine başladılar. Akil adamlık da nereden çıktı, bunun arkasında ne var diyenler gibi ben de onların ne yapacaklarını, nelere çözüm üreteceklerini gerçekten merakla bekliyorum.

Akil adamlar lafı ortaya atılınca acaba bunlar kimler olacak diye düşünülmüştü... Sonra da Güneydoğu, Kürtçülük, bölücülük gibi konularda uzmanlaşmış, bu konuda eserleri, makaleleri, deneyimleri olan, sözlerini dinletebilecek bilimsel kişiler olmalı diye düşünenlerin yanılıp yanılmayacaklarını ilerleyen zaman içerisinde hep birlikte göreceğiz.

Gerçekte akil adamlık öyle herkese kolayca verilecek bir tanımlama değildir. Akil adam, tecrübesi, bilgisi, yaşı itibariyle belirli bir alanda sözü herkes tarafından dinlenen, otorite durumunda olan yaklaşımlarına ve çözüm önerilerine değer verilen, sayılıp sevilen uzman veya duayen kişi… Başka bir deyişle de kâmil kişi.

Akil adamlar aldıkları direktifler konusunda kollarını sıvadılar. Diyarbakır Dernekler Platformunda oradakilere şirin görünmek için başlarına poşu takarak oturuma katıldılar. Yılmaz Ensaroğlu’nun başında olduğu toplantıya akil adamlardan (!) Murat Belge, Etyen Mahçupyan, Kezban Hatemi, Mehmet Emin Ekmen, Fazıl Hüsnü katıldılar. Salondaki dinleyicilerin ise kimin sözcüleri olduklarını tahmin etmek hiç de zor değildir. Bazıları Öcalan’a özgürlük, bir başkası dağda PKK saflarında üç çocuğum öldü dedi. Birisi de kalkıp Türkler bize borçlarını ödesin, Çaldıran’da, Malazgirt’te, Ulusal Savaşta (Kurtuluş Savaşı olacak) yanınızdaydık, sizlere destek verdik, şimdi borç ödeme sırası sizde dedi. Bu arada akil adamlarımızdan hiç birinin aklına nedense sizler de kaçak kullandığınız elektriğin parasını ödeyin diyemedi. Bir başkası sizin yöneticiler daha önce Kürdistan sözü etmişti dedi. Yine Kürtlerin Osmanlı ve Cumhuriyet yönetimine kırktan fazla isyan girişimleri olduğunu da nedense hiçbir akil adam dile getirmedi.

Akil adamların Marmara Bölgesi toplantısı Esenler Kültür Merkezinde yapıldı. Deniz Ülke Arıboğan başkanlığındaki toplantıda Mustafa Armağan, Hülya Koçyiğit, Yücel Sayman, Hayrettin Karaman, Mithat Sancar, Levent Korkut, Ali Bayramoğlu ve Ahmet Gündoğdu’nun bulunduğunu basından öğreniyoruz. Toplantıda barış ve huzura ihtiyacımız olduğu belirtildikten halkın akilliği ile yola çıktıklarını ileri sürdüler.

Akil adamların Doğu Anadolu gurubu da Elazığ Akgün Otel’de bir araya geldi. Kendilerine barış karşılığında ne verildi, bölünüyor muyuz gibi sorular yöneltilince grubun başkanı Can Paker “Benim cevabım bu soruların yanlış olduğudur” dedikten sonra “mesele ne verdik değil, herkesin insan haklarında eşit noktaya gelmesidir“ diyerek sözlerini sürdürdü.

Bu arada bazı gariplikler de yaşanmadı değil; Ruhat Mengi köşesinde üzerinde durulacak bir hatırlatma yapmıştı. “Akillerden Baskın Oran’ın daha önce yazdığı bir kitabında Atatürk’ün yaptıklarını, kazandırdıklarını, anayasaya konmuş ifadeleri övmüştü. Şimdi ise Cumhuriyet baştan yanlış kuruldu, biz yeniden kuracağız demeye başlamış.”

İnsana sorarlar, sen kim cumhuriyetin kuruluşuyla söz etmek kim…

İç Anadolu Bölgesi’nde görevli akillerden (!) birisi de önce kendisinin Kürt olduğunu söylemiş, ardından “Bir savaş çıkarsa sınırlar yeniden çizilir” deme gafletinde bulunmuştu. Oysa savaşlar devletler arasında olur. Burada ise devletin karşısında terör örgütü var. Bunu birbirinden ayırt edememek acizlik mi, bilgisizlik mi, yoksa birilerine yaranmak mı?

Akil insanlardan Karadeniz grubu üyelerinden şarkıcı Orhan Gencebay henüz sahaya inmemiş, evinde ısınma turları yapıyor…

Türkiye’de etnik kimlikler eşit değilmiş gibi Kürt kökenli vatandaşlarımız ticarette, devlet yönetiminde ve de memuriyette ayrımcılığa tabiymiş gibi hep eşitlikten söz ediliyor. Acaba aynı eşitlik ilkesini Yahudi, Rum ve Ermeni vatandaşlarımız için gösterebiliyor muyuz? Mecliste olsun devlet memuriyetinde olsun azınlık dediğimiz vatandaşlara yer veriliyor mu?

Akil insanların Ege grubu İzmir’de halkla buluştu, ancak altından kolayca kalkamayacakları sorularla karşılaştılar. Bir öğretmen Kürtlere çok fazla ayrıcalık tanındığını, Türklerin bir süre sonra azınlık durumuna düşeceğini bile söylemekten geri kalmadı.

PKK ile yapılan savaşta çözümün terörü saf dışı bırakmak olduğunu sokaktaki çocuklar, akil olmayan (!) insanlar bile biliyor. En önemlisi halkın nabzını tutmaya çalışan akil adamların tarafsız olmaları zorunludur. Merak edilen akil adamların sözleri ne dereceye kadar dinlenir veya toplumu ikna edebilir?

Acaba bir bakıma bu konuda İktidar partisinin üzerlerinde kalan vebali akil adamlar mı yüklenecek?

Sonuçta her iki toplum da bundan memnun kalmazsa, iktidarın “biz değil akiller yaptı” diyerek topu onların üzerine atmaları işten bile olmayacaktır.

Seçilenlerin ne derecede akil oldukları da olayın tartışılacak bir başka yönüdür. İçlerinden bazılarının yazdıklarına söylediklerine bakacak olursanız onların zaten hangi taraftan yana oldukları açıkça görülüyor. Öncelikle bunlar seçimle değil atamayla bu göreve getirilmişler... O zaman bunların ne denli tarafsız oldukları kafalarda soru işaretleri bırakıyor. Kaldı ki çoğunun şimdiye kadar isimleri bile duyulmamış, duyulmuş olanların da bu konularda ne derece ehil oldukları tartışılır. Büyük olasılıkla akillere verilen görev iktidar ile terör örgütünün uzantıları arasında dengeyi sağlamak veya pazarlık etmektir. Belki de ikna görevini üstlenecekler terörle yapılan pazarlığı meşru bir zemine oturtacaklardır. Bu arada da iktidarın propagandasını yapmaktan geri durmayacaklardır. Kürtler de dâhil onların çalışmalarını nasıl karşılayacağı biraz meçhuldür. Ancak unutulmasın ki, Türkiye’yi bölmek isteyenler, terör örgütleri bir verilirse on almanın peşinde olacaklardır.

Akil denilen adamlar ve akil kadınlara baktığınızda bu önemli konu üzerinde ne kadar bilgileri, becerileri var o da biraz kuşkuludur.

Bakalım, bekleyelim ve görelim.

Terör örgütü silahları bırakıp gidecek mi? Kandildekilerin bunu kolayca yapmaları biraz kuşkuludur. Peş peşe grupların ziyaret ettiği Apo’nun sözü ne kadar geçer o da tam netleşmemiştir.

Sonunda akil adamlar hazırladıkları bir raporu kendilerine görev verenlere sunacaklardır. O raporda neler yer alacak, toplumla paylaşılacak mı?

Acaba Doğu ve Güneydoğu’da yapılan toplantılarda toprak ağalığına son verilmesiyle ilgili konulara girecekler mi?

Gerçekte Türk ve Kürtlerin ayrı hakları olduğunu kimse savunamaz. Türklerin ne hakkı varsa diğeri ondan çok daha fazla hak elde etmişlerdir. Devletin her türlü olanaklarından yararlanıyor, yine de şikâyet etmekten geri durmuyorlar. Buna ne denir bilinmez!

Kısacası zor iş; bu iş masa basında yazı yazmakla, ahkâm kesmekle de olacak gibi değil… Akillerin bu konuda uzmanlaşmış olmaları gerekmez mi? Uzmanlaşanlar nerede derseniz; o apayrı bir konu…

erdemyucel2002@hotmail.com