Altın Gelinlik!..

Televizyon kanallarının birinde, birkaç gün öncesi, günümüzün ortamı ile taban tabana zıt bir haber ekrana yansıtıldı. Bu haberi izlerken toplumumuzun tuzu kuru olmayanlarıyla alay mı ediliyor diye düşünmekten kendimi alamadım. Haberi detayına kadar izleyince alay ve şaka olmadığını gördüm ve bu kez de şaşıp kaldım...

İzmir’de açılan bir fuarda tamamı altın kaplamalı, üzeri değerli taşlarla süslü bir gelinlik teşhir ediliyordu. Gelinliğin değeri ise 400.000 $ mış!..

Gelinliği teşhir eden manken kızımız TV. Muhabirinin, “Böyle bir gelinliği giymek istemisiniz” sorusuna da giymek istemez miyim yanıtını veriyordu!..

Altın gelinlik fuar boyunca cam bir fanus içerisinde teşhir edilirken, özel korumalar da çalınmaması için önlem almışlar!..

Sıkıntı içerisindeki toplumun büyük kesimleriyle alay edercesine, görgüsüzlüğün böylesine büyük boyutlara ulaşmasına söylenecek sözü ben bulamadım; belki sizler bulabilirsiniz...

Altın gelinliği Türkiye’de satın alan çıkar mı?

Kuşkusuz çıkar ama belki de toplumun tepkisinden korkarak gelin kızlarına giydiremezler... Böyle düşünsek bile aşiret düğünlerinde gelinlere takılan altınların ağırlığından, zenginlerin düğünlerinde havalara savrulan dolar ve eurolardan da hep söz edilmiştir. Büyük olasılıkla da paralarına güvenen, görgüden yoksun petrol zengini Araplar, Türkiye’de önüne gelen her şeyi almak, ihale kazanmanın yanı sıra bu gelinliğe de parayı basarlar...

Ekonomik çıkmazda olmamıza rağmen yine de cesaretli, işini bilen iş adamları veya dönem zenginleri bu gelinliği alıp bir köşede saklayabilirler.

Belli mi olur?

Gün ola harman ola!..

Zora gelince bu para büyükannemin yastığı altından çıktı diyenler bu memlekette var oldukça...

Belki de bazılarının düğünlerinde bir kenara konulan hediye veya bağış sandıklarında biriken hediyelik takılar, altınlarla gelinliği aldık diyebilirler!..

Ne demişler; kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez diye düşünenler de bu memlekette yaşıyorlar...

Acaba hamdolsun kriz bizleri teğet geçer diyenler, bazı televizyonların haber programlarındaki halkın sesine kulak veriyorlar mı?

Yoksa geçim sıkıntısı çekenlerin, emeklilerin işsiz kalanların evine ekmek götüremeyen insanların feryatları başladığında sinirimiz bozulmasın diye zaping mi yapıyorlar?

Bilemeyiz...

Ben ekonomist değilim ekonomiden ise hiç mi hiç anlamam. Dünyayı sarsan krizin bizi teğet geçip geçmeyeceğini, göbekten vurup vurmadığını da bilemem. Bilmediğim şeyler için de hamdolsun, inşallah, maşallah da demem...

Benim bildiğim bir şey var halkın büyük bir geçim sıkıntısı içerisinde olduğu; her evden en az bir kişinin işinden olduğudur. Yerel seçimler nedeniyle belirli illere yapılan beyaz eşya, kömür yardımlarının sadaka paketlerinin de ekonomiyi düzelteceğine de inanmıyorum. Halkın çoğu biz sadaka yardımı değil iş istiyoruz, bize iş imkânları açın diye feryat ediyor...

İşte, bu sözlere kulak vermek gerekir...

Türkiye’yi enikonu saran krizde her şey Allah’a mı emanet yoksa sadaka paketlerine mi onu da kestirmek için ekonomist olmaya gerek yok. Sanırım ekonomiyi biliyorum diyenler de benim gibi bu işi bilmiyorlar.

Mâli sektörden başlayan ve ardından reel sektöre sıçrayan krizin yaptığı tahribatlar dönüp mali sektörü etkilemesi de kaçınılmazdır. Oysa aylar öncesi iş sahipleri yatırımların durduğundan, destek paketine ihtiyaçları olduğundan, insanların işsiz kalacağını gündeme taşımış, başka bir deyişle feryat etmişlerdi. Günümüze bakın otomotiv sanayi hemen hemen durmuş, tekstil ise can çekişmek bir yana hemen hemen ölmüş durumda. Birkaç gün öncesi Türkiye’nin en büyük tekstil üretimi İzmir, İstanbul ve Çukurova’daki iş yerlerinde üretimin durduğunu, işçilerin kapı önlerinde ağladıklarını televizyon ekranlarında üzülerek izledik.

Bu durumda bizler İMF ile yapılacak anlaşmaları, kendi halkımız aç ve sefil duruma düşerken Filistin’e yapılacak insani yardımlarla uğraşıyoruz. Meşhur bir söz vardır; önce can sonra canan derler...

Bütün bunlar bir yana televizyon ekranlarında gündeme gelen, İran atasözünde geçen “Yoksul hazineyi ancak rüyasında görür” sözünü doğrularcasına altın gelinlik ile peş peşe ekranlara getirilen yemek programlarıyla avunalım... Bazılarının yarışma için bazılarının nasıl sofralar hazırladıklarını, kendilerine sunulan yemekleri nasıl tenkit ettiklerini izleyelim, belki o zaman çoğu insanın sıkıntısı giderilir, karnı doyar!..

Unutulmamalıdır ki, XX.yüzyıldaki bir çok siyasi patlamalar, devrimler hep istikrarsız politikalardan ve zengin ile yoksul sınıflar arasındaki kavgalardan doğmuştur.

John Watson’u sözü de bazılarının kulaklarına küpe olmalıdır;

“Karnı tok olan için bir dilim ekmek, hiçbir şey ifade etmez ama aç olan için çok şey ifade eder.”

erdemyucel2002@hotmail.com