Assos’ta bir yaz tatili daha…

Toplumdaki her insan gibi gazetecilerinde tatil yapmaya hakları vardır. Çoğu kez, yoğun işlerinden, günün değişen siyasetinden ötürü de yıllık tatillerini kısa aralıklarla kullanmak zorunda kalırlar. Tatile çıkıldığında da köşe yazarları belirli bir süre yazamayacaklarını belirten bir notu sütunlarda yer vererek okuyucularına açıklarlar. Nedense tüm meslek yaşamım boyunca okuyucularımdan kopmamak amacıyla bu yola başvurmadım ve yazılarımı yazdığım gazetelerde hiçbir zaman aksatmamaya çalıştım. Önceden hazırladığım yazıları veya ani gelişen olaylar karşısındaki yorumlarımı gittiğim yerden gazeteme ulaştırmaya çalıştım.

Ne demişler; herkesin ayrı bir yoğurt yiyişi vardır...

Bu kez de öyle yapacağım ve sütunumu boş bırakmayacağım. Yalnız günün değişen siyasi koşullarına ayak uyduracağımı da pek sanmıyorum. Bu nedenle daha çok her dönemde yazılabilecek yazılarımla karşınızda olacağım.

Geçen yıl tatilimi de yine Assos’daki “Yelken Camp” da geçirmiştim. Pek çok köşe yazarının yaptığı gibi tatil dönüşü izlenimlerimi hemen yazmak istedim, ancak seçim sonrası gelişen olaylardan ötürü tatil dönüşü yazım gecikince bu sezon yeniden yazmaya karar verdim. Bu yıl da tatilimi yine Çanakkale’nin Eğe Denizi kıyılarında yapmaya başladım.

Assos arkeoloji yönünden çok önemli potansiyeli olan bir yerleşim alanıdır. Antik Çağdan kalma kalıntıları, kaldığımız Yelken Camp’ın bulunduğu limandan yaklaşık 2.5 km yükseklikteki Behram Köy’de bulunmaktadır.

Assos antik kentine burada yeniden değinmek istemiyorum. Günümüze oldukça iyi korunarak gelen bu yerleşim alanını kazan, Athena Mabedi’nin restorasyonunu yapan, yakın dostum Prof. Dr.Ümit Serdaroğlu’nu da yeri gelmişken, bir kez daha rahmetle anarım. Assos denildiğinde, öncelikle akla gelen de her zaman rahmetli dostum olmuştur. Onunla birlikte kazı çalışmalarını yürüten arkeoloji ekibi ve Behram Köy’ün kazıda çalışmış işçileri her yıl anısına Athena Mabedinde toplanıyorlar, önlerinde uzanan Eğe’ye ve Midilli Adası’na bakarak hocayı anıyorlar. Gerçekte vefa ayrı bir konudur. Serdaroğlu bu vefa duygusunu onlara aşılamış, duygularını paylaşmış, toplumumuzun ender yetiştirdiği insanlardan birisiydi. Vasiyeti üzerine de hocamız, dostum Behram Köyü mezarlığına gömülmüştür.

Assos antik kentinin limanı çevresinde otel pansiyon ve kamplar bulunmaktadır. Denizin altında ise antik limanın taşları görülmektedir. Assos henüz Batı Anadolu’nun bâkir kalmış, az bilinen yörelerindendir. Kuşkusuz, bunun nedeni yazılı ve görsel basında, paparazzi programlarına pek çıkmaması kadar yolunun biraz virajlı ve zor oluşundan kaynaklanıyor. Bununla beraber magazinden uzak kalmak isteyen birçok sanatçı ile burada karşılaşmak her zaman olasıdır. Nitekim orada tanıştığım “Kurşun Yarası” ve “Karagümrük Yanıyor” dizilerinin ünlü oyuncularından Mesut Akusta ile birkaç gece birlikte olduk. Önümüzde uzanan denize bakarken uzun uzun Türk dizilerinden, sinemasından söz ettik. Kısacası keyifli birkaç akşam geçirdik. Karşılıklı bilgi alış verişinde bulunduk, dizilerimizin olumlu ve olumsuz yönleri konusunda tartıştık ve bana içimi dökme olanağını da verdi.

Yelken Camp, geçen yıl bıraktığımız gibiydi. Eski dostların çoğu oradaydı. Özellikle Müjde Atuk, kardeşleri Mukadder ve Mualla, cici kızları Sumru, oğulları Tankut ve yeğenleri... Bir yıl boyunca neler yaptığımızı birbirimize anlattık, sırası gelince de güncel siyasi konuları tartışmaktan da kendimizi alamadık. Bu arada yeni dostlar da edindik. Bunların başında Dr. Mete, Pilot Metehan, güzel şarkılarını izlediğimiz Asuman Erten, Gitarist Barış Tatar geliyordu. Yalnız iki yıl önce burada tanıştığımız Düşsokağı Sakinleri grubundan Murat Çelik ve eşi Halime’yi, minik Zeyno’yu gözlerimiz aradı. Ne var ki, Çelik ailesi bu yıl Assos’a gelmemişler ve Murat bu yaz başka bir yerde program yapıyormuş. Ayrıca Assos kazılarına Serdaroğlu ekibinden katılan Arkeolog Oğuz Akgül ile karşılaşmak, onunla hocamızın anılarını yad etmek ayrı bir keyifti.

Yelken Camp’ın her gecesi birbirinden farklı eğlence dolu... Geçtiğimiz yıl öyleydi, bu yıl da aynen devam ediyor... Yanan kamp ateşinin çevresinde eskiler ve yeniler her gece bir arada toplanıp sohbet ediliyor. Barın arkasında ise kampın sahiplerinden Erhan Yıldız’ın kahkahaları ve çaldığı nefis müzik parçaları ile orada bulunanlara çok hoş bir müzik ziyafeti çekiyor...

Geçen yıl bazı akşamlar limanın mendireği üzerinde dolaşıyor ve sonra da ay ışığı altında Uzunev’den yükselen Asuman Erten’in, Barış Tatar’ın melodileri eşliğinde billur sesini dinlemiştik. Ne yazık ki, bu yıl onlar Marmaris’te sahne aldıklarından burada yoklar...

Denizden arta kalan zamanlarımızda karşımızdaki Midilli Adasını, geceleri yanıp sönen ışıklarını izliyor, sonra da kendi kendimize aynı denizi paylaşan iki ulusun nasıl olup da birbirimize düştüğümüzü düşünüyorum. Kuşkusuz, her iki halkın birbirlerinden alıp veremediği yok; çoğu zaman karşılaştığımız Yunanlılarla çok iyi dostluk kurduğumu da biliyorum. Ne var ki, her iki tarafın politikacıları zaman zaman sorunlar çıkarıyor, aynı denizin insanlarını birbirine düşürmeye çalışıyorlar.

Bizleri koskoca bir yılın yorgunluğundan kurtaran “Yelken Camp”ın sahipleri Erhan Yıldız ve Halil Yıldız’a ne kadar teşekkür etsek azdır. Geçen yıl bizlerin yemek gereksinimini sağlayan, eski atletlerden aşçımız Adnan Işık, eşi Yasemin Işık, her isteğimizi anında yerine getiren kamp personeli edebiyat öğretmeni olabilmek için atamasını bekleyen İbrahim Çelik, Yusuf Başaran, Rutkay Gül, Ali Hasan Yaşık ve Samet Işık’ın burada isimlerinden söz etmek hatırşinaslık olacaktır.



erdemyucel2002@hotmail.com