Türkiye’nin iç ve dış politikasından içleri daralan pek çok aydın gün oluyor Cumhuriyetin kurucusu Atatürk’ün manevi kişiliğine, devrimlerine sığınmak gereğini duyuyor. Bunun içinde Nutuk ve Atamız ile ilgili kitaplara ve her biri ayrı ayrı yol gösterici nitelikte olan sözlerini bir kez daha okuyor. Bunların başında da İstiklal Savaşı’nın, o günlerin zor koşulları altında nasıl kazanıldığı ve devrimlerin nasıl yapıldığı geliyor. Bunun ardından da düşünüyor ve düşüncelerini dostları ile paylaşıyor. Aydın düşüncenin temelinde de bilindiği gibi belirli bir eğitimden sonra okumak ve sonrada düşünmek geliyor. Bu kişilerden birisi de geçtiğimiz günlerde, yazılı ve görsel basında kendisinden uzun uzun söz ettiren, 82 yaşında emekli bir orman mühendis olan Mehmet Fethi Dördüncü...

Mehmet Fethi Dördüncü’nün kısa bir süre öncesine kadar, kendi çevresi dışında Türkiye’deki insanlar tarafından pek tanındığını sanmıyorum. Gelin görün ki, bir süre önce Atatürk’ün Selanik’te doğduğu evdeki şeref defterine yazdığı Ata’ya şikâyet mektubunun Başbakan tarafından okuması ile bir anda Türkiye’nin gündemine oturdu.

Başbakanın hakaret ve küfür içeriyor dediği mektup, anı defterine neden konuldu diye tepki göstermiş, sinirlenmiş, bu konuda hukuki işlem başlatacağını söylemiş. Bundan sonra olay basından öğrendiğimiz kadarıyla Bakanlar Kuruluna yansıtılmış, bakanlar ve milletvekilleri de Mehmet Fethi Dördüncü hakkında hakaret davası açmaya hazırlanıyorlarmış.

Selanik’te Atatürk’ün doğduğu evde bulunan şeref defteri de bu arada ortadan kaldırılmış. Herkes bu mektubun neler içerdiğini merak ederken, Emin Çölaşan mektubun bazı yerlerini kendi deyişi ile sansür edip küçük yazım hatalarını düzelterek sütununda yayınladı (Hürriyet Gazetesi 6 Mayıs 2006).Adalet Bakanı ve hükümet sözcüsü Cemil Çiçek, Bakanlar Kurulu toplantısından sonra metni tam olarak okuyunca tüm Türkiye Ata’ya yazılan mektubun içeriğini öğrendi. Bunun üzerine de Emin Çölaşan mektubun gizliliğinin ortadan kalktığı gerekçesi ile tam metnini halkın merakının giderilmesi ve arşivlerde yer alması için yayınladı (Hürriyet Gazetesi 10 Mayıs 2006).

Yayınlanmış olan, AKP aleyhtarı bu mektubu merak edenlerin İnternet aracılığı ile okuyabileceklerinden ötürü bir kez daha benim burada yer vermemin gereksiz olduğunu düşünüyorum.

Bu olay üzerine www.hurriyet.com.tr adresine birçok tepki geldiğini yine ilgili gazeteden öğreniyorum. Öte yandan Başbakanlık Sözcüsü “Arkalı önlü birbirinin aynı olan basılı bir metin. Evdeki şeref defterinin arasına ve usule aykırı bu notun alınarak incelenmesi konusunda talimat verildiğini, Başbakanın notu defterden yırtıp almadığını, çünkü iliştirilmiş bir metin olduğunu” belirtmiştir.

Selanik Atatürk Evindeki görevlilere de idari tahkikat açıldığını öğreniyoruz. Bu arada mektubu yazan Mehmet Fethi Dördüncü aleyhine de hukuki inceleme başlatıldığı basında yer alan haberler arasındadır. Bu olay üzerinde Türkiye Barolar Birliği Başkanı “Böyle bir olay Başbakan için şık değil. Türkiye Cumhuriyeti’nin manevi kişiliğine hakaret söz konusuysa yazanı arayıp bulursunuz. O kimsenin tekelinde olan bir defter değil. Sorumlusu başka kişilerdir. Beğenmediğiniz kişilerin yazılarını yırtıp atamazsınız. Kendi duygu ve düşüncelerini anı defterine iyi niyetle aktaran bir yazıyı hoşgörüyle karşılamalıydı. Demokratik olmanın, farklı düşünceye hoşgörünün gereği budur” demektedir.

Bu olay üzerine hukukçular tazminat hakkının doğup doğmayacağını tartışıyorlar.

Başka bir deyişle de bu olay suç kapsamında mıdır?

Bu arada başka bir sorun da Atatürk ile vatandaş arasına girilir mi?

Bundan sonra anı defterini araştıran gazeteciler anı defterinin yerinde olmadığını görmüşler. CHP’nin konuyla ilgili bir heyeti Selanik’e göndereceği söyleniyor.

Kısacası Türkiye’nin bunca sorunu varken şimdi çoğu kişi bu olayı tartışıyor. Bazıları Atatürk’ün evi Hyde Park’mıdır diyor?

Atatürk anısına açılan bir deftere herkes uluorta siyası görüşlerini yazabilir mi?

Devlet adamlığı zor bir olaydır. O makamlara gelen kişilerin bunu içlerine sindirmesi gerekir.

Napoleon Bonaparte “Siyasette duygusallığa yer yoktur, sadece mantıklı düşünmek gerekir diyor. Winston Churchill ise “Siyasetçinin en önemli özelliği, gelecekteki olayları doğru teşhis edip önlemini zamanında almasını bilmektir “ der.

Bu olaydan sonra ben de oturdum kendi kendime uzun uzun düşündüm; Başbakanın yerinde ben olsam ne yapardım diye... Birden Leigh Hunt’un “Politikanın üç yolu da, eğitim ve öğrenimden geçer” sözünü hatırladım. Ona göre de ne yapmam gerektiğini kendimce buldum.

Hayal bu ya; Başbakan’ın yerine kendimi koydum. Yabancı bir ülkede, Türkiye Cumhuriyetini kuran, O’na çok şeyler borçlu olduğumuz Atatürk’ün anı defterine bir şeyler yazabilmek için masaya oturuyorum. Yazmaya başlamadan önce, daha önce yazılanları inceliyorum. Birden benim hükümetim ile ilgili bana ters gelen, hakaret içeren bir yazı görüyorum. Etrafım basın mensupları ile çevrili ve her hareketim kontrol ediliyor. Hiç sesimi çıkartmadan, sinirlenmeden kendi düşüncelerimi deftere yazarım. Sonra da odadaki basın mensuplarına ilgilerinden ötürü teşekkür eder, biraz dinlenmek için izin ister ve yandaki odaya geçerim. Bundan sonra evin sorumlularını çağırır ve yapacağımı orada yaparım. Sorumluları bir güzel haşlarım, ardından sizler yazıları okumuyor musunuz diye sorarım. Ardından da ya yaprağı yerinde bırakır ya yırtar ya da bazılarına göstermek için yanıma alırım. Böylece konu kapanır ve basının da bu olaydın haberi bile olmaz. Bunca gürültü patırtı da kopmaz!..

Mehmet Fethi Dördüncü hakkında hukuki bir işlem yapacak mısınız diye soracak olsanız, hiçbir şey yapmazdım diye size yanıt veririm. Cumhuriyetin ilk yıllarından arta kalmış, 82 yaşında bu devlete bunca yıl hizmet etmiş bir orman mühendisine ne yapacağım ki... Ola ki, o kişi Allah uzun ömürler versin ya sağlığı bozulur da bir şey olursa vicdanım hiç mi sızlamaz? Kaldı ki, aynı yaşlardaki eski bir başbakanın cezasını çekmesine bile gönlüm razı gelmemiş, Onun için hükümetim özel bir yasa çıkartmışken...



erdemyucel2002@hotmail.com