22 Temmuz seçim sonuçlarının CHP için skandal mı yoksa yerinde bir sonuç olduğu tartışılıyor. Bu arada muhalifleri Deniz Baykal’ın istifasını gündeme getiriyor.

AKP hükümetini tasvip etmeyen belirli bir kesimin tatillerinden feragat ederek sandık başına koştukları günlerce basında yer aldı. Bu insanların bazıları tatillerini yarıda kesmiş, bazıları da işlerini 22 Temmuz’a endekslemişti. Ancak beklenen olmadı ve ilk sonuçların açıklanması ile birlikte pek çoğunun umursamadığı anket sonuçlarının doğruluğu ortaya çıktı. Böyle olunca da başta CHP yönetimi, il ilçe teşkilatları ve partiye gönül vermiş pek çok kişinin hüsrana uğraması kaçınılmaz oldu. Oysa sosyal demokrat nitelikli ve Atatürk inkılaplarına laikliğe gönül vermiş pek çok gazeteci de gönül rahatlığı içerisinde ellerinden geleni yapmış, onun dışınkiler de aynı doğrultuda oylarını kullanmışlardı. Ama olmadı AKP ikinci kez % 46.5 çoğunlukla 340 milletvekili çıkarmayı başardı.

CHP’de eleştiri okları, ilk seçim şoku yaşanırken Deniz Baykal üzerinde yoğunlaştı.

Deniz Baykal CHP’nin başında olmasaydı sonuç böyle mi olurdu?

CHP’nin seçimi rezalet denilecek boyutta kaybetmesinin nedenleri neydi ?

Hiç kimse halkın sağ duyusu, halk böyle istedi gibi afaki sözcüklere dayanmasın. Bugünkü CHP kadrolarında İ.İnönü, Kasım Gülek, Şükrü Kaya, Şükrü Saraçoğlu, Nihat Erim, Ferit Melen, Bülent Ecevit gibi siyasetçiler bulunmuyor. Bu gerçek kabul edilmelidir. Böylesine güçlü bir kadronun yaratılmayışında da bence en büyük hata Deniz Baykal ve ekibinde odaklanır.

CHP bir türlü kendisini yenileyemedi. Türkiye’nin bugünkü iç ve dış siyası ortamını değerlendiremedi, halkın içerisine de yeterince inemedi. 1960’ların siyaseti ile vaziyeti idare etmeye çalıştı. Tek lider, tek adam sultasını sürdürdü; yetenekli ve işi bilen siyasetçileri kendi çatısı altında barındırmadı, CHP’ye çok faydalı olabilecek bir çok bürokrata yüz çevirdi. Daha doğrusu bir tek Deniz Baykal ve onun sözünden çıkmayan yöneticilerle işi kotaracağını sandı. Böyle olunca da CHP gemisini karaya oturttu. Bu yenilginin ağırlığından yeni düzenlemeye gitmez, il ve ilçe teşkilatlarını yeniden düzenlemez yetenekli kişilere şans vermezse, daima gerçekleşmeyecek iktidar hayali içerisinde yaşar. Her seçim biraz daha küçülür. Benzetmek gibi olmasın ANAP’ın, Demokrat Parti’nin durumuna düşer.

CHP’nin gözle görünür yanlışları neydi?

Öncelikle CHP’de bir Deniz Baykal faktörü var. Okuyucularımızdan gelen yorumlara ve basında çıkan haberlere göre Baykal’ın seveninden çok sevmeyeni bulunduğu bir gerçektir. Bunun nedeni nedir bilemeyiz...

Ne yazık ki, Türkiye’de siyasi partilerin genel başkanlığına gelenler nedense, vakti geldiğinde ayrılma düşüncesinden yoksundurlar. O makamı seçim kazanılsa da kaybedilse de kendilerinin tapulu malı olarak görürler.

CHP’nin en büyük yanlışı halkın içerisine karışamamasıdır. Milletvekili adaylarının parti yönetiminden seçilmesi, mitinglerde onlara konuşma olanağı sağlanmaması, adaylar ile seçmenler arasında kopukluk yaşanmasında etken olmuştur. Aynı şekilde de teşkilat halk ile ilgili yeterli bağlantıyı sağlayamamış, onların sorunlarına yönelik çözümler ortaya koyamamıştır. Seçim mitinglerinde, yazılı ve görsel basında yalnızca Genel Başkan konuşmuştur. Bu konuşmalarda çoğunlukla Tayyip Erdoğan’ın şahsı hedef alınmıştır. Gerçekte toplumun çözüm beklediği işsizlik, yoksulluk gibi sorunlardı. Bunlarla ilgili hiçbir çözüm ve yeni projeler üretilememiştir. Toplumun meselesi Başbakanın saati ve oğlunun gemisi değildir. Kendi sorunlarının çözümünün beklentisidir.

Deniz Baykal’ı destekleyen parti gazete ve televizyonu bulunmamaktadır. 1960 öncesi CHP’nin Ulus Gazetesi vardı. CHP yandaşları bu gazeteyi okur, ondan bazı gerçekleri öğrenirdi. Yazarları da dönemin en ünlü kalemleri idi. Bugün satılmış olan Ulus Gazetesi İstanbul’da reklam amaçlı, bir bakıma naylon olarak yayınlanmaktadır.

CHP basını, medya patronlarını, AB ülkelerini, IMF ve uluslararası sermayeyi karşısına almıştır.Seçim konuşmalarında amacımız AB’ye girmek, IMF’nin almış olduğu kararları uygulayacağız, memleketteki sıcak para akışını sürdüreceğiz demiş olsaydı böylesine bir seçim hezimetine uğramazdı. Özellikle Türkiye’deki yabancı sermayenin %70’lere ulaştığı gerçeği ise göz önünde bulundurulmalıydı. Kuşkusuz, sıcak para akışından da vatandaşlardan çok iş çevreleri ve patronları yararlanmaktadır. Bu bakımdan başta TUSİAD olmak üzere İstanbul ve Ankara Ticaret Odalarının, hiçbir konfederasyonun, holdinglerin, bankaların, sanayicilerin, sendikaların ve derneklerin CHP yanında olmadığı seçim öncesi açıkça görülmüştür. Bu kuruluş ve benzerleri hiçbir zaman CHP yanında yer almaları bir yana sesleri solukları çıkmamıştır. Sormak gerekir sivil toplum örgütlerinin neden sesleri solukları çıkmadı. Holdingler ve çeşitli iş çevrelerinin, ata ata mangalda kül bırakmadıkları çağdaşlık ve laik düşünceyi bir kenara atarak AKP hükümetine daha yakın oldukları ve onları destekledikleri açıkça görülmüştür. Son Pektim olayından sonra Deniz Baykal’ın bu ihaleyi iptal edeceğiz ve daha önceki ihaleleri de hukuk çerçevesinde gözden geçireceğiz sözleri daha baştan partisine oy kaybettirmiştir. Kuşkusuz bundan ötürü de yabancı iş çevrelerini karşısına almıştır. Oysa Türkiye’nin ulusal çıkarları açısından Deniz Baykal’ın sözleri kelimesi kelimesine doğru ve ulusal çıkarlar açısından doğru idi. Ancak herkes kuruluşuna akan paradan ve yapmış olduğu ticaretin gelirini haklı olarak ön planda tutmuştur. Böyle olunca da CHP’nin oy kaybetmesi kadar doğal bir şey olamazdı.

Hani hepimizin bildiği bir söz vardır; erken öten horozu keserler diye... Aynen öyle oldu. CHP, DSP ile yapılan güç birliğine rağmen geçen seçime göre oyunu biraz yükseltmiş, AKP’nin ezici üstünlüğü karşısında ezilip gitmiştir.

CHP’nin seçim yenilgisinden sonra Baykal istifa sözleri ortaya çıktı. Sanırım bunun öncülüğünü de önümüzdeki günlerde Mustafa Sarıgül yapacaktır.

Deniz Baykal istifa etmeli mi?

Önce de belirttiğim gibi batı demokrasilerinde seçimi kaybeden kadrolar yerlerini yenilere bırakırlar. Ancak Türkiye’de durum onlardan farklıdır. Türkiye’de lider ve siyasetçi kolay yetişmiyor. Bunun nedeni de önünün tıkanmasıdır. Ancak Baykal istifa edecek olursa parti de bu kez bir iç kaosun yaşanacağı da açıktır.Gerçekte Baykal kendisini iyi yetiştirmiş, eğitimli ve yabancı dil bilen bir siyasetçidir. Bugün için yerini doldurmak kolay değildir. Eninde sonunda önündeki engelleri aşar, toplumda daha çok gazete kitap okur, televizyonlardaki siyasi, sosyal ve kültürel programları izleyerek kendisini yetiştirirse önümüzdeki dönemde çok şey değişebilir.Önceki dönemlerde bazı liderlerin istifa etmesiyle partilerinin silindiği de hiçbir zaman göz ardı edilmemelidir.

22 Temmuz seçimleri halkın büyük çoğunluğunun AKP hükümetinden memnun olduğunu göstermiştir. Bizde onlara saygı duyarız. Bundan böyle Karadenizliler fındıktan, çaydan, Akdenizliler narenciyeden, Eğeliler bağcılıktan diğer çiftçi ve esnaf hiçbir şekilde şikayet etmesinler. Bu seçim bir kez daha göstermiştir ki, Türkiye’nin Güneydoğu sorununda izlenen politikası, Kıbrıs sorununda izlenen yol doğrudur! Emekliler, işsizlerin, ev kadınlarının söz söylemeye hakkı yoktur. Seçim gösterdi ki her şey güllük gülistanlık... Basının da belirttiği gibi sokakta karşılaştığımız her iki kişiden biri AKP’ye haklı olarak oy atmıştır. Kokteyllerde, resmi ve iş yemeklerinde, sanat gösterilerinde rastladığımız entel geçinenlerin, holdingcilerin ve iş adamlarının çoğu zaman ayak üstü yaptıkları çağdaşlık,laiklik üzerine şikayetleri de artık dikkate alınmamalıdır. Çünkü onlar sohbetlerde ayrı, sandık başında ayrı davranıyorlar. Boşuna dememişler paranın yüzü sıcaktır diye...

Ortada olan gerçek ise bir kısım yazar, çizer fena halde aldanmış!..



erdem@kenthaber.com