Deniz Feneri Gözünüzü Açtı mı?

Günlerdir basınımız Deniz Feneri skandalı ile çalkalanıyor. Bu konuyu bir kez daha sütunumuza taşımanın anlamı yok; bilen biliyor... Benim üzerinde durmak istediğim; belirli bir kesim kendi arasında konuyu tartışıyor, ilgili haberleri basından izliyorlar. Ne yazık ki, Deniz Feneri skandalının detaylarına inemeyip, olup bitenden haberi olmayanlar da bu ülkede yaşıyorlar. Ayrıca bu skandala at gözlüğü ile bakanlar, kulüp tutar gibi taraf tutanlar olayın vahametinin bilincinde bile değiller. Bunu Kenthaber’e gelen okuyucu yorumlarında kolayca görüyoruz...

Almanya’da on yıl önce faaliyete geçen, Deniz Feneri ile ilgili olarak Frankfurt Bölge Mahkemesinde açılan dava, savcının iddianamesi ve tutuklamalar olmamış olsaydı bu sömürü düzenini, soygunu öğrenemeyecektik... Almanya’da yaşayan saf insanlarımızın Allah adına, öbür dünyada (!) rahata ermek amacıyla sömürülmesini içeren çark dönüp gidecekti. Başbakan’ın Almanya’yı ziyaretinde bir vatandaş şikâyette bulunmuşsa da Başbakan’dan “Bana mı sorup para yatırdın” yanıtını almıştı… Bu dava açılmamış olsaydı, Almanya’da toplanan paralar yine kuryeler aracılığı ile Türkiye’ye aktarılacak ve bazı yerlerde belki de siyasi amaçlı kullanılacaktı. Ama olmadı; Alman Savcı bizim savcıların yapamadığını yaptı ve çarkın dişleri arasına çomak sokuverdi.

Bu durumda Türk hükümetinin ne yapması gerekiyordu?

Adalet Bakanlığı ve savcılarımız konuyu araştırmak, Almanya’daki soygunun Türkiye’deki uzantılarını bulmak zorundadır. Ne gariptir ki, Türk savcılarından henüz ses seda çıkmıyor. Ergenekon davasında gösterdiği hassasiyeti henüz göstermiyorlar.

Yasaların kendilerine verdiği hakkı veya özgür iradelerini neden ortaya koymuyorlar? Hukukçular ise ortada delil varsa Türkiye’deki savcılarda soruşturma başlatabilir diyor…

Bu sömürü olayı bazı basın organlarında yer alınca, Başbakan bir anda ortaya çıkarak savunmaya girişiyor ve hedefi değiştirerek Doğan Holding Yönetim Kurulu Başkanı Aydın Doğan’a ve silahşor tabir ettiği bazı gazetecilere yükleniyor. Aydın Doğan’ın Hilton Otelinde yapmak istediği tadilat ile önündeki arazı konusunda isteklerini yerine getirmediğinden ötürü gazetelerinin kendisine kampanya başlattığını ileri sürüyor. Bunun yanı sıra da konu üzerinde duran Deniz Baykal’ı iftira kampanyası başlatmakla suçluyor. AKP’ ye payanda olmakla suçlanan MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli yazılı bir açıklama yaparak “Erdoğan’ın tavrı, suçluluk psikolojisinin tezahürüdür” diyerek Deniz Feneri Derneği iddianamesinin Türkiye ayağıyla ilgili olarak savcıları göreve çağırıyor. Bundan sonra peşkes çekildi, utanç verici, vahim durum, kurul araştırsın, kontrolünü kaybetti, suçüstü telaşı, nelere göz yumdu gibi ara başlıklarla açıklama yapıyor.

Deniz Baykal’ın açıklamaları daha da vahim; “AKP siyasetinin arkasında haram para yatıyor” dedikten sonra “Yardım topluyoruz diye Almanya’daki vatandaşlarımızdan para almışlar, din, iman, insanlık demişler para almışlar. Parayı Türkiye’ye getirmişler. Para ile AKP siyasetini finanse etmişler. Karanlık kaynaklar yavaş yavaş ortaya çıkmaya başladı...”diye sözlerine devam etmiş...

Deniz Feneri davası Almanya’da sürüyor, olaya adı karışanlar tutuklanmış, İstanbul’da bir basın toplantısı yapmak isteyen Deniz Feneri Derneği Genel Başkanı, sorularla bunalınca Bursa’ya gitmem lazım diyerek salondan savuşup gidiyor... Televizyonda M. Ali Birant Almanya’da derneğin sahip olduğu mülkler ile bir de gemiyi gösteriyor... Kuşkusuz, hamiyetli, merhametli, ancak ne olup bittiğini bilmeyen biraz saf halkın paraları ile...Öte yanda Adalet bakanı Mehmet Ali Şahin “ Bu davayla ilgili Alman Bakanlığından, Bakanlığıma her hangi bir müracaat dosyası gelmedi” diyor!..

Bu olaya son derece sinirlenen, kontrolünü kaybedecek kadar basına çatmaya başlayan Başbakan, konuyu, Almanya’daki vatandaşlarımızın soyulmasından Aydın Doğan’a yöneltiyor. Benim arkamda silahşor medyam yok diyerek basına yöneliyor. Deniz Feneri ile ilgili haberler basında geniş biçimde yer alırken, yandaş tabir edilen basın da olayı örtbas etmeye, iddianamesinin bazı bölümlerini çıkarmaya çalışıyor. Örneğin Alman Savcısının, para aktarma ve naylon makbuz temin etmekte kullanıldığını saptadığı Kanal 7’nin programında suçlular veya zanlılar adeta sütten çıkmış ak kaşık... Deniz Feneri’nin, İstanbul’un Süleymaniye semtindeki 80 haneli Süleymaniye Mahallesi Muhtarlığına 140 ton hayali yardımı, sahte faturalarla yapıldığı saptanmış. İddianamede faturaların aynı daktilodan çıktığı, 66 kamyonluk yükün 17 günde teslim edildiği de yazılı... Ne var ki, Süleymaniye Mahallesi muhtarının bundan haberi bile yok...

Basın susturulmak mı isteniyor? Demokratik ülkelerde basın özgürlüğü ön planda gelir. Bağımsız basın, özgün basın, fikir özgürlüğü bir bütündür.

İlginç bir tartışma...

Bir yanda merhamet ve dini duyguları sömürülen insanlar, diğer yanda çıkar ilişkileri, aracılar ve bunlardan cukkalarını (!) dolduranlar...

Karşılıklı ithamlar, tehditler ve şantajlar...

Oysa ortada Alman Savcısının ortaya koyduğu iddianamenin iki ana maddesinde, iki önemli nokta var. Bunlardan biri AKP hükümetinin Deniz Feneri davası ile yakından ilgilendiği, bunu iç politikaya taşıdığı, diğeri de Alman Savcısının yolsuzluklara belgelerle tespit etmiş olmasıdır. Bu arada Türk hükümetinin Alman savcılığına baskısından söz ediliyor. Bu iddia ne derece doğrudur bilemeyiz. Ama Alman yargısının hiçbir zaman baskıya boyun eğmeyeceği de bilinmelidir.

Kısacası çok çirkin bir durum...

Birçokları düşünüyor, Dişli olayından sonra Deniz Feneri soruşturması sonun başlangıcı mı?

Şaban Dişli, Gaziantep Belediyesi arsa vurgunundan sonra yerel belediyelerin verdiği imar kararları birer birer gözden geçirilmelidir. Bu dönemde yeni özel yapılanmalardan belediye başkanlarının katlar alıp almadığı da araştırılmalıdır.

Nedense iktidarlar tenkit edilmeyi pek sevmezler. Özellikle AKP yönetiminin tenkide hiç tahammülü yoktur. Oysa susturulmuş, üzerinde baskı kurulmuş basın yalnızca diktatörlüğün egemen olduğu geri kalmış ülkelerde görülür.

Deniz Feneri rezaletinde toplanan paraların AKP ile bağlantısı ne derece var? Henüz bilinmiyor... Başbakanın bu konudan rahatsız olduğu da konuşmalarında açıkça belli oluyor. Oysa Başbakan, Oktay Ekşi’nin dediği gibi “Benim adımı kullanarak birileri birtakım dolaplar çevirebilir. Hiçbirine müsamaha etmeyeceğim” diyebilirdi. Başka bir deyişle de adını kullananlar hakkında dava bile açabilirdi. Belki de önümüzdeki günlerde açacaktır. Açması da gerekir. Almanya’da ortaya çıkan üç kişinin bir devlet adamının başında olduğu partiyi lekelemeye de hakkı yoktur.

Ortada inanç hırsızlığı veya sömürüsü var mı?

Dindar insanların duyguları ile oynanmış mıdır?

Bu da araştırılmalıdır.

Dikkati çeken bir başka nokta ise AKP’ ye yöneltilen suçlamalara karşı hiçbir AKP milletvekili sesini çıkarmamıştır. Bu da gösteriyor ki, Türkiye siyasetinde bir devrim yapılmalı ve milletvekillerini parti genel başkanları değil de gerçekten halk seçmelidir.

Deniz Feneri olayının üzerinde durulacak bir diğer yanı da bu bağış (!) olayının nerelere gittiği konusunda toplumun ne derece bilinçli olduğudur. Türkiye’de yaşayan insanların işini bilenler veya bilmeyenle diye ikiyi ayrıldığı, gelişen olayların ne denli farkında olup olmadıklarıdır. Tarikat uzantılarının, din sömürücülerin ve adı ulemaya çıkanların telkinleriyle oyların verildiği de düşünülmelidir.

Bu insanlar bu kadar saf mı? Yoksa öbür dünya hayali içerisinde orada yer kapmak için mi bağış yapmışlar. O zaman onlara Şark kurnazları demek doğru olur mu?

Osmanlı dönenindeki dergâhlarının en görünür yerinde bir yazı vardı; “Bu da geçer yahu“... Gerçekten gün ola harman ola,bu da geçer yahu!..


Not; Bundan sonraki yazımda Başbakan ile Aydın Doğan arasında başlayan kavganın nedenleri üzerinde durmak istiyorum. Ancak bundan önce, iktidarın baskısı ile Hürriyet Gazetesinden kovulan Emin Çölaşan’ın Bilgi Yayınevi tarafından yayınlanan “Kovulduk Ey Halkım Unutma Bizi “ kitabını okumanızı öneririm. 



erdemyucel2002@hotmail.com