Dershaneler kapanacak mı?

Osmanlı dönemi Maarif Nazırı Emrullah Efendi’nin bugün de güncelliğini koruyan meşhur bir sözü vardır; “Şu mektepler olmasa maarifi ne güzel idare ederdim…”

Esprili ama güncelliğini hala koruyan, insanları düşündüren bir söz… Yakınlarda eski YÖK Başkanının da sohbet sırasında ağzından kaçırıp sonra inkâr ettiği sözünün de ondan aşağı kalır yanı yok; “Şu zıkkımlar (!) olmasa…” Zıkkım diye neyi ima ettiğinin üzerinde durmayalım… Ortada ayan beyan açık bir gerçek var; Cumhuriyetin kuruluş yılında uygulamaya konulan “Tevhidi Tedrisat” yasası bazıları tarafından, kendi çıkarları doğrultusunda budana budana bu günlere geldi… Şimdi de çeşitli arayışlar içerisinde içinden çıkamıyoruz. Görünen odur ki, eskilerin vermiş oldukları eğitim bugün artık verilemiyor. Bunun tipik örneklerini televizyonların yarışma programlarında görüyoruz, meclisin eş anlamının parlamento olduğunu, asteğmenin başçavuştan önde geldiğini, bir yılın 365 gün ve elli iki hafta içerdiğini bilmeyen insanlarımız var. İşin acı yönü de bazılarının üniversiteyi bitirmiş, bazılarının da üniversite öğrencileri olmaları…

Acı ama gerçek; televizyon bağımlılığı içerisinde kitap okumayan, düşünmeyen, kendini geliştirmeyen, okuyunca başım ağrıyor diyen bu insanlar mı, yoksa onları yetiştiremeyen veya yetişmelerini istemeyen yönetimler mi suçlu?

Türkiye’de son günlerde eğitim sisteminde yeni yapılacak reformlar tartışılıyor. Ortaya 4+4+4 sistemi atıldı, başta meclistekiler olmak üzer bazıları tartışıyor, hatta dövüşüyor (!)… Merak ediyorum; mecliste olsun, televizyonlarda olsun sistemi tartışanların ne kadarı işin özünü biliyor?

Meclis komisyonundan kavga dövüş mal kaçırılırcasına geçirilen bu sistem yakınlarda genel kurula getirilip oylanacak. Kuşkusuz, doğruları söyleyen milletvekilleri kürsüye çıkıp konuşacak, sonra parmaklar kalkacak, lider “ben ne dersem doğru odur” sözüne uyularak yasa tasarısı kabul edilecek. Yeri gelmişken spor yorumcusu, eski futbolcu, yeni milletvekili Hakan Şükür’ün meclis literatürüne girmiş meşhur sözü de unutulmamalı; “Ben bilmem büyüklerim bilir…”

Daha önce de yazdığım gibi ben, 4+4+4 sistemine karşıyım ama Başbakan Nükleer Güvenlik Zirvesi’ne katılmak üzere Seul’a giderken “Üniversite giriş sınavlarını da, üniversite hazırlık kurslarını da kaldırıyoruz. Dershaneler ya liseye dönüşecekler ya da kapanacaklar” diyerek yıllar yılı kanayan yaraya parmak bastı. Dilerim bu sözünün arkasında durur. Başbakan bu kararını uygulayabilirse eğitim yönünden büyük bir işi başarmış olacak.

Türkiye’de üniversitelere giriş sınavı da, dershaneler de çözülmesi gereken eğitim konularının başında geliyor. Eğitimde bu yönde büyük sorunlar yaşanıyor. Öğrenciler ve veliler dershaneler yüzünden perişan. Kimi bunun bilincinde, kimi değil. Uygulanan test sistemiyle çoğumuzun belirttiği gibi öğrenciler genel kültürden yoksun, çocukluklarını, gençliklerini yaşayamadan yarış atlarına dönüşüyorlar. Ondan sonra da “gençlik neden kültürden yoksun” diye düşünüp duruyoruz.

Türkiye’de bir de dershane sorunu yaşanıyor, dönem sonlarına doğru öğrenciler okul yerine dershaneye gidiyor. Bunun için rapor alıyor, Nisan ve Mayıs ayları geldi mi, okullar boşalıyor. Öte yandan sağlık kurumları neden böyle düzmece raporlar veriyor? Onu da anlayabilmek zor…

Eğitimdeki karmaşanın bozuk olduğu, üniversitelere girebilmenin yolunun okullardan değil, dershanelerden geçtiği düşüncesi topluma yayılmış. Geliri olan da olmayan da çocuklarının geleceği için dershanelerin kapısını çalıyor, onlara yüklü paralar ödüyor. Dershaneler ise bu sömürü düzeninden adamakıllı nasipleniyor. Hepsi para basan kurumlar haline gelmişler. Atanamayan öğretmenleri de az para ile çalıştırarak, hem öğrencileri hem de öğretmenleri sömürüyorlar…

Milli Eğitim Bakanlığı özel dershaneler ve YÖK arasındaki ilişki veya karmaşayı çözmenin zamanı ne zaman gelecek diye düşünürken, Başbakan’ın sözleri sanırım pek çok aileyi rahatlatacağı gibi, bazı çıkar çevrelerinin de çanlarına ot tıkayacağa benziyor…

erdemyucel2002@hotmail.com