Rahle-i tedrisinden geçtiğimiz eski köşe yazarları ara sıra da olsa kıssadan hisse diyerek bazı fıkralar yazar sonra da onları güncel olaylarla birleştirerek okuyucunun yorumuna bırakırlardı. Aslında bu sözcük bir öyküden ders ve ibret çıkarmak anlamında kullanılmaktadır.

Birkaç gün öncesi Gaziantep eski Müze Müdürü Fatma Bulgan’ın mailime gönderdiği bir fıkrayı sizlerle paylaşmak isterim. Fatma Bulgan’ı belki anımsarsınız, daha önce onun başına gelenlerle ilgili “Müzesinde Artist Gibi Dolaşan Müdire” diye bir köşe yazısı yazmıştım. Arzu edenler o yazıyı arşivden çıkarıp bir kez daha okuyabilir.

Adamın biri bara girerek, kendisine bir içki söylemiş. Ne var ki, barmen bir robotmuş. Adama mükemmel hazırlanmış bir kokteyl sunarken sormuş;

"IQ’ un kaç?"

Adam da beklemediği bu soru karşısında;

"IQ’üm150" demiş.

Bu yanıt üzerine robot barmen adamın IQ seviyesine göre sohbete başlamış. Bilindiği gibi barmenler önündeki taburelere sıralananlara hem hizmet eder, hem de onlarla sohbet eder.
Robot barmen de uzun uzun Quantum fiziği, küresel ısınma, biyoteknoloji, ekonomi, insanlığın seksüel gelişimi üzerine konuşmaya başlamış.

Adam robotun bilgisinden çok etkilenmiş kendi kendine "Bu gerçekten inanılmaz" diye düşünmüş ve robotu denemeye karar vermiş. Bardan kalkarak dışarı çıkmış ve birkaç dakika sonra yeniden gelerek bara gelmiş. Yeniden içki istemiş. Robot içkiyi hazırlarken sormuş;

"IQ’ un kaç?"

Bu kez adam "100 civarı" diye yanıtlamış. Robot bu kez de uzun uzun sohbete başlamış. Ama bu defa sohbeti biraz daha hafif olup futbol, borsa, arabalar, rakı ve kadın göğüsleri imiş...

Adam bu sohbetten de etkilenerek robotu bir kez daha test etmeye karar vermiş. Yeniden kalkmış dışarı çıkmış ve tekrar gelerek bara yanaşıp bir içki söylemiş;

Robot çabucak servis yaparken sormuş;

"IQ’ un kaç?"

Adam,"mmm” diye söze başlayarak sanırım 50 civarı" demiş...

Bunun uzerine robot, adama son derece yavaş bir biçimde eğilerek şu cevabı vermiş;
”De...se...ne! yi..ne.. Yine....’na oy, ve...re...cek..sin...

(Hikâye bu ya robotun söylediğini buraya yazmayıp ... ile geçiştirdim. Şu anda sekiz basın davam var. Neme lazım onları azaltayım diye uğraş verirken bir tane daha eklemeyeyim.)

Yeri gelmişken bir fıkra da benden...

Geçmiş günlerde bir beyzade gece konağına sarhoş gelmiş. Yanlışlıkla Arap bacının odasına girmiş ve soyunmaya başlamış. Arap bacı da gürültüden uyanmış ve kendi kendine;

“Du bakalım nolcak !”

Beyzade Arap bacının yorganını kaldırmış ve bu kez onu soymaya başlamış. Hayretler içerisindeki Arap bacı yine kendi kendine;

“Du bakayım nolcak !”

Sonunda beyzade ile Arap bacı halvet olmuş. Bu sırada bacı yine kendi kendine;

“Du bakayım nolcak !” diyormuş...

Aradan günler geçmiş Arap bacının karnı şişmeye başlamış ve yine kendi kendine;

“Du bakayım nolcak !” diyerek her geçen gün biraz daha şişen karnına bakıyormuş...

Nihayet bacının günü gelmiş ve bir bebek dünyaya getirmiş.
İşte o zaman bacının aklı başına gelmiş ve bu kez “Aaa bebek...” diye bağırmaya başlamış....

Nerden nereye aklımıza bu fıkralar takılıp kaldı. Biliyorsunuz bu yıl seçim yılı... Sandıkta neler olacağı, kimin çıkacağı da hiç belli değil.

Kıssadan hisse işte...


erdem@kenthaber.com