Türkiye'de Darbe Olur mu?

Başbakan R.Tayyib Erdoğan ABD’deki son gezisinde, New York’ta yaşayan Türk toplumu ile bir arada bulunduğu basına yansımış haberler arasındaydı.Bu toplantı da kendisine Türkiye’de darbe iddiaları ile ilgili bir sorunun yöneltilmesi üzerine Başbkan, kızgın bir ifade ile bir açıklama yapma gereğini duymuş...

Başbakan, emekli bir zatın darbe isteğini belirterek;

” Emekli bir zat darbe arzu ediyormuş. Bizim böyle bir derdimiz yok. Darbeler geride kaldı. Türkiye tercihini yaptı. Bu tercih de demokrasidir. Bu tür çılgınlık yapanlar çıkarları zedelenenlerdir. Türkiye laik ve sosyal hukuk devletidir. 1982 Anayasasında devlet tüm dinlere eşit mesafededir ve onlar devletin güvencesi altındadır. Biz de aynı şeyi söylüyoruz. Ancak birileri bunu farklı yorumluyor.”

Başbakan’ın bu sözleri bir anda kafaları karıştırdı.

Gerçekten Türkiye’de darbe olasılığı var mı?

Başbakan’ın açıklamasından ardından Zülfü Livaneli’de köşesinde buna ilişkin olarak,” Peki bundan sonra ne olur?” diyerek bazı noktalara değinmekten kendisini alamamış;

“Ne olacağını söyleyeyim: eğer din istismarı bu pervasızlığı sürdürür ve Türkiye’deki laik rejimi değiştirme planına doğru gaza basarsa, lafı evirip çevirmeden söyleyeyim, müdahale olasılık haline gelebilir.

Modern mi, antik mi, post modern mi olur bilmem ama bir şeyler olur. Bundan hiç kuşkusuz olmasın.”

Livaneli ardından da sözlerine son noktayı koymuş; “darbelerden çok çekmiş bir insan olarak bu ülkede bir darbe daha yaşamaya tahammülüm yok...”

Herkesin bildiği gibi darbe hükümeti devirmek, yönetimi ele geçirmek amacıyla bir grup yönetici tarafından gerçekleştirilen eyleme verilen isimdir. Darbeler bazen askerler, bazen siviller ve bazen de hükümetin kendisi tarafından kendisine yapılan eylemdir. Bunların yanı sıra bir başka ülke tarafından tezgahlanan darbelerin yapıldığı da görülmüştür.

Evrensel tarihe baktığımızda, Fransız devriminden sonra XX. yüzyılda pek çok darbenin yapıldığı bilinmektedir.Bunların başında Rus İhtilali (1917), Macar İhtilali (1919), Meksika İhtilali (1910), Çin İhtilali (1911), (1948), Küba İhtilali (1959) gelmektedir... Ayrıca Latin Amerika ülkelerinde Venezuela’da, Şili’de, Guatemala’da , Arjantin’de, Nikaragua’da , Cezayir’de , İran’da, İtalya’da, İspanya’da, Libya’da, Mısır’da ve Afrika ülkelerinde bağımsızlık mücadelesi yapan devletlerde bu tür ayaklanmalar yakın tarihlerde yapılmıştır.

Devrimler veya ihtilaller rasgele düzenlenmez, düzenlenecek olursa da sonları gelmez. İhtilallerin, devrimlerin mutlak bir dünya görüşü ve ideolojisi olmalıdır. Kuşkusuz her devrimin ideolojisinde geçmişten kopma ve her şeyi sil baştan yenileme duygusu vardır. Örneğin Fransız ihtilalinin bir ideolojisi vardır. Bunun için de yönetimler devrimci seçkinler topluluğu tarafından yürütülür. Her ne kadar toplumun özgürlüğü düşüncesinden yola çıkılırsa da sonunda şiddet ve terör ihtilallerin vazgeçilmez öğeleri olur.Toplum bilincine başlanğıçta önem verilirse de sonradan ihtilalcilerin birbirlerine düşmeleri de olağan hallerdendir. Çoğu kez de yapılma nedenlerinden uzaklaşılır, onların yerini iktidar hırsı alır. Tarihte başarılı olan devrimler güzel sanatlara ideolojilerini yansıttıklarında başarılı oldukları da görülmüştür. Bunların başında edebiyat, müzik, tiyatro, sinema, opera, grafik sanatları, heykel başta olmak üzere plastik sanatlar gelmektedir. Kuşkusuz, II.Dünya Savaşı yıllarında, özellikle Alman ve İtalyan propagandasındaki söylevlerinin büyük etkisi olduğu görülmüştür. Bunların başına da Hitler, Mussolini ve Dr.Goebbels çekmiştir.

Türkiye, cumhuriyet döneminde iki ihtilal ve iki de darbe girişimini yaşamıştır. Hepimizin bildiği gibi bunlar 27 Mayıs 1960 ve 1980 askeri darbeleridir. O günlerin şartları, memleketin düştüğü durumlar her iki darbeyi de haklı kılmış, toplumun büyük çoğunluğunca desteklenmiştir. 1960 darbesinden sonra Harp Okulu Komutanı Albay Talat Aydemir 22 Şubat 1962 ve 21 Mayıs 1963 de iki darbe girişiminde bulunmuş, ancak bunlar sonuçsuz kalmıştır. Kuşkusuz bu darbelerin önlenmesinde İsmet İnönü’nün başbakan olmasının da büyük payı vardır. Bu ihtilal ve darbe girişimlerini yanlış tutumlarından ötürü hükümetleri düşüren muhtıralar izlemiştir. Kuşkusuz, bu muhtıraların verilmesinde yine o günkü hükümetlerin basiretsiz tutumları kadar oy potansiyellerine güvenmelerinin büyük payı olmuştur. Örneğin Necmeddin Erbakan’ın Kaddafi’nin çadırında düştüğü komik durumun, Başbakanlık konutunda sarıklı cüppeli İslam alimleri (!) diye yutturmaya çalıştığı kişileri toplamasının, daha doğrusu ortaya konan rezaletin büyük payı olmuştur. Hepsinden öte devleti iyi yönetilememesinin, kadrolaşmanın ve beceriksizliğin de etkisi vardır.

Türkiye’yi yönetenler, Kurtuluş Savaşı’nı, savaşın çıkma nedenlerini, Osmanlı’nın çöküşünün nasıl hazırlandığını, Lozan’ı, Atatürk devrimlerini, cehaletten çıkarılarak aydınlatılmaya çalışılan toplumu ve her şeyden önce de Atatürk’ün” Gençliğe Hitabını”, Cumhuriyet Tarihini, Demokrat Parti’nin yükselişini ve yok oluşunu, 1980 darbesinde solun ezilmesinin doğurduğu olumsuz sonuçları çok iyi bilmelidirler.

Türkiye’de yeni bir ihtilal olur mu sorusuna gelince bu her şeyden önce hükümetlerin tutumuna bağlıdır. Türkiye’de askeri veya sivil kuruluşlar ihtilal yapma hevesinde olmadıkları açıkça görülmektedir. Ne var ki, hükümetler de bazı konulara çok dikkat etmek zorundadır. Aydın Türk insanının hassas olduğu noktalar vardır. Bunların başında Atatürk devrimleri,dış ülkelerde Türkiye’nin itibarı gelmektedir. Ayrıca Türk insanının büyük kısmı dini inancına bağlıdır. Bu insanların cahil ve çıkarcı din adamı kisvesi taşıyanların eline bırakmakta doğru değildir.

Günümüz Türkiye’sinin güç günler geçirdiği de açıktır. Dış politikada Güneydoğu Anadolu da basiretli bir politika izlenememesi, sınır ötesi operasyonlara ABD izin vermemesi, Barzani’yi dikkate almak, DTP’nin ve yandaşlarının olur olmaz sözleri toplumu germektedir. Ayrıca Türkiye de dini yönden ağırlığını koymaya çalışan, içeriden ve dışarıdan sahte hocaların şıhların etkisi de olmamalıdır. Her şeyden önce cumhuriyetin kuruluşunda son derece yerinde bir kararla çıkarılan “Tekke ve zaviyelerle türbelerin seddine ve türbedarlıklarla bir takım unvanların men ve ilgasına dair” 677 sayılı kanun yürürlükte iken bunları sivil toplum örgütü gibi yutturmaya çalışmanın da anlamı yoktur.

Kuşkusuz %47 oy desteği ile ben isteğimi yaparım, yeni bir Anayasa ortaya koyarak türban veya sıkma baş konusunu gündeme getirmenin de alemi yoktur. Bu arada Tevhid-i Tedrisat kanunu ile de oynanmamalıdır.Yolsuzlukların üzerine özenle gidilmeli, halk arasında yaygın olan “benim hırsızım iyidir” düşüncesinden vazgeçilmelidir.

Türkiye’de bu gibi olaylar yaşanmadığına, yaşatılmasına da hiç kimsenin gücü yetmeyeceğine göre sivil veya askeri darbeden korkmanın da anlamı yoktur.Bu arada gerici basın, yalaka kalemler de kendilerine biraz çeki düzen vermek zorundadır. Onların ağa babalarının nasıl kaçacak delik aradıklarını, doksan derece döndüklerini çok önceki yıllarda görmüştük...

Tarihe baktığımızda siyaset ne zaman yozlaşırsa darbe girişimleri de o zaman ortaya çıkar.

Ne demişler, korkunun ecele faydası yok...

erdemyucel2002@hotmail.com