Patagonya’da bir yer.
“Lan, Cemoş sen konuşuyorsun? Sürekli ama boş konuşuyorsun!”
“Aylar boyunca üzerime kilitlenen bakışların farkındayım; neden kıskanıyorsun?” “Akdenizoş üniversitesindeki o kel, çember sakallı için hareket partili değil diyorsun?”
“Ha, Ömeroş mu? İyi çocuktur… Ya öyle mi deseydim? Deseydim de hareket partisi de kapatılsaydı?”
“Ama solcu öğrencilerin üzerine kurşun yağdırıyordu?”
“Eee, ne yapalım? Onlar da solcu olmasalardı!”
“Lan Ömeroş’un alnında Zülfikar kılıcı vardı, Alevi mi ne?”
“Yok lan! Zülfikar’ı rezil etmek önemli…”
“Yani insanlar doğrunun yere düşüp rezil olmasına mı sevinir?”
“Taşı gediğine oturmayı iyi biliyorsun. Ben de gençken hareketçiydim, şimdi de kalkındırmacıyım. İktidar neredeyse biz oradayız.”
“Vay fırıldak vay!”
“Herkes fırıldak yavrum! Bak şu hareketçi liderlerin aksanı bozuk değil mi?”
“He lan! Sanki Kürtçe konuşuyorlar?”
“Kürtler! Çünkü burası Patagonya. Hareket partisinin çoğu Kürt… Hareketin de kalkındırmanın da içinde Alevi, Kürt, Yahudi, Hıristiyan dolu. Böylece her engeli aşarız.” “Peki, lan Cemoş! Ya Fettoş niye gelmiyor?”
“Sırası var, gelecek. Fettoş sayesinde bu ülkeyi tam ele geçireceğiz.”
“Çocukları sever misin Cemoş? Çocuklar suçsuzdur Cemoş! Nasıl kıyarsın Patagonya’nın geleceğine!”
“İyi ki tüm yurttaşlarımız senin gibi değil. Bu kutsal bir dava… Din meselesi! İnsan tavrı bu!” “İnsanlar böyle mi yapar? Eğer şeytan yoksa o zaman onu insan yaratmıştır; tıpkı Fettoş gibi.”
“Yani sen Fettoş’a baş şeytan mı diyorsun!.. Yahu ne kadar da yumurtladıkça yumurtluyorsun. Hepi topu bir iktidar istiyoruz. Hah, hah, hah! Sürekli bir iktidar! Kih, kih, kih!”

Kahkahayı patlatmasına patlatmıştı Cemoş. Ama yüz kaslarında bir çarpıklık oluştu, birdenbire kızardı. Cemoş aniden kasılan dudağını ısırdı ve yumruklarını sıktı, sonra da sallamaya başladı. “Sabrımın son kırıntılarını da tükettin! Artık kapatma mapatma, bilmem ne… Engel görmek istemiyoruz!” Gözleri kararmıştı adeta.